Józef Kozielecki

Józef Kozielecki
Data i miejsce urodzenia	17 października 1936 ; Wilno
Data śmierci	24 marca 2017
	Profesor nauk humanistycznych
	Specjalność: psychologia poznawcza
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1964
Habilitacja	1969
Profesura	1977
	Polska Akademia Nauk
Status	członek rzeczywisty
	Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski;
	Cytaty w Wikicytatach

Józef Kozielecki (ur. 17 października 1936 w Wilnie, zm. 24 marca 2017^[1]) – polski psycholog, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Wydziału Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, członek Katedry Psychologii Poznawczej zajmujący się psychologią myślenia, psychologią transgresji oraz psychotransgresjonizmem, jako nowym kierunkiem badań psychologicznych^[2]. Tworzył między innymi filozoficzne opowiastki, których akcja rozgrywała się w fikcyjnym mieście, chcąc pokazać rządzące ludźmi zasady. W swoich pracach personalizował między innymi głos rozsądku^[3].

Kariera naukowa

Studia wyższe z zakresu pedagogiki ukończył w 1960 roku na Uniwersytecie Warszawskim. W roku 1964 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie psychologii na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Promotorem pracy doktorskiej był Tadeusz Tomaszewski. Na tej samej uczelni w 1969 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W roku 1977 uzyskał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Był członkiem Komitetu Nauk Psychologicznych PAN i członkiem krajowym rzeczywistym Wydziału I Nauk Społecznych PAN^[4].

W 1981 otrzymał Nagrodę Japońskiej Fundacji Naukowej, w roku 1990 - Nowojorską Nagrodę Kulturalną im. Jurzykowskiego oraz około 15 nagród krajowych różnych szczebli^[2].

W roku 2007 Józef Kozielecki otrzymał doktorat honoris causa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, gdyż - między innymi - "dorobek wyróżnionego z zakresu psychologii cechuje się różnorodnością formy z jednoczesnym perfekcjonizmem treści".[1]

Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera Q kolumbarium 6-1-8)^[5].

Wybrane publikacje

1966 - Zagadnienia psychologii myślenia. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
1969 - Psychologia procesów przeddecyzyjnych. Warszawa: Wydawnictwo PWN.
1976 - Koncepcje psychologiczne człowieka. Warszawa: PIW.
1981 - Psychological Decision Theory. Dortrecht: Reidel.
1987 - Koncepcja transgresyjna człowieka. Analiza psychologiczna. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
1987 - The role of hubristic motivation in transgressive behavior. New Ideas in Psychology, 5, 120 -141.
1995 - The Polish economic reform: Transgressive decision making. Journal of Economic Psychology, 16, 175 - 204.
1996 - Człowiek wielowymiarowy. Warszawa: Wydawnictwo Żak.
1996 - Gorbachev and Freud and the power of the unconsciousness. Polish Sociological Review, 113, 25-32.
1997 - Transgresja i Kultura. Monografia. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.^[6]
1999 - Banach - geniusz ze Lwowa. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
2001 - Europejska prowincja Ameryki. Odra, 3, 11-16.
2003 - Chamszczyzna hula nad Rzecząpospolitą. Odra, 5, 30-33.
2006 - Psychologia nadziei. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Żak.
2014 - Wilno, Wilno: pojąć niepojęte. Wydawnictwo Akademickie Żak.

Współpraca międzynarodowa

Prowadził badania naukowe i wykłady na uczelniach zagranicznych – m.in. na Uniwersytecie Stanford w Stanford i Indiana University w Bloomington (USA), Uniwersytecie w Lejdzie (Holandia), uniwersytecie w Umeå (Szwecja).^[6].

Aktywność pozanaukowa

Józef Kozielecki jest autorem opowiadań i powieści. Debiutancki tom opowiadań z przedmową Stanisława Lema to Smutek spełnionych baśni (1979). Jego powieść Stary Wachman. Opowieść o godności (2002) opowiada o przyjaźni Polki, Żydówki i Niemca w czasach wojny. Kozielecki jest filozofującym eseistą, autorem takich prac jak Szczęście po szwedzku (1974) czy O człowieku wielowymiarowym (1988). Po zamachach na World Trade Center napisał również książkę Ameryka w mroku (2005), wykorzystując w niej swoją wiedzę psychologiczną. W roku 2010 ukazała się jego autobiografia Moje wzloty i upadki^[7].

Przypisy

↑ Józef Kozielcki. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-03-26]. (pol.).
↑ ^a ^b M. Lewicka, T. Sosnowski, M. Trojan: Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Wydziału Psychologii UW, 1998, s. 96. ISBN 83-86108-41-X.
↑ AndrzejA. Niewiadomski AndrzejA., Słownik polskich autorów fantastyki, „Fantastyka”, 1(40)/86, s. 54-55, ISSN 0867-132X .
↑ Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Józef Kozielecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-14] .
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
↑ ^a ^b Profil pracownika na stronach Wydziału Psychologii UW. [dostęp 2012-01-27].
↑ Życiorys prof. Józefa Kozieleckiego na stronach Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

[1] Józef Kozielcki. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2017-03-26]. (pol.).

[UW-2] M. Lewicka, T. Sosnowski, M. Trojan: Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Wydziału Psychologii UW, 1998, s. 96. ISBN 83-86108-41-X.

[3] AndrzejA. Niewiadomski AndrzejA., Słownik polskich autorów fantastyki, „Fantastyka”, 1(40)/86, s. 54-55, ISSN 0867-132X .

[OPI-4] Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Józef Kozielecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-05-14] .

[5] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].

[www-6] Profil pracownika na stronach Wydziału Psychologii UW. [dostęp 2012-01-27].

[kul-7] Życiorys prof. Józefa Kozieleckiego na stronach Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]