Józef Jasiński (1897–1975)
Józef Jasiński[a] (ur. 27 stycznia 1897 w Pieniakach, zm. 9 sierpnia 1975 w Londynie) – podpułkownik dyplomowany pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
.jpg)
| |
 podpułkownik dyplomowany pilot
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 stycznia 1897 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
9 sierpnia 1975 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
szef sztabu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
_podpis.jpg)
| |
| Odznaczenia | |
      
| |
Życiorys
edytujUrodził się 27 stycznia 1897 we wsi Pieniaki, w ówczesnym powiecie brodzkim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Jana i Marii z Dziunikowskich[3]. Do 1916 uczył się w c. k. Gimnazjum I z polskim językiem wykładowym w Stanisławowie, w którym zdał egzamin maturalny[4]. 30 czerwca 1916 został wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii[5]. 3 listopada 1918 dostał się do włoskiej niewoli[5]. W grudniu tego roku wstąpił do Armii Polskiej we Francji[6]. Był jednym z pierwszych oficerów 1 pułku czołgów[7]. Od sierpnia 1919 walczył na wojnie z bolszewikami jako dowódca plutonu czołgów[6]. Wziął udział w zdobyciu Bobrujska i bitwie pod Dyneburgiem, a w 1920 w obronie Wilna, Grodna i Warszawy[6][8]. Za walkę pod Dybeburgiem został odznaczony Orderem Virtuti Militari, a za walki pod Mławą – Krzyżem Walecznych[9].
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w wojsku jako oficer zawodowy piechoty i kontynuował służbę w 1 pułku czołgów, a jego oddziałem macierzystym był 18 pułk piechoty w Skierniewicach[10]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 1434. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. Później został przeniesiony do 18 pp i przydzielony do Szkoły Pilotów, którą ukończył w 1923[1][6]. Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów aeronautycznych, wcielony do 2 pułku lotniczego w Krakowie i przydzielony do Departamentu IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie[12]. 3 maja 1926 prezydent RP nadał mu stopień kapitana ze starszeństwem z dnia 1 lipca 1925 i 13. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych[13]. W latach 1928–1930 pełnił służbę w Polskiej Misji Wojskowej Zakupów w Paryżu[14]. Z dniem 5 stycznia 1931 został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu 1930/32[15][16]. Z dniem 1 listopada 1932, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przeniesiony do 3 pułku lotniczego w Poznaniu[17]. Od 28 marca 1933 do grudnia 1934 dowodził 34 eskadrą liniową[18], a następnie dywizjonem szkolnym pułku. 27 czerwca 1935 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1935 i 7. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki[19][20]. Od listopada 1935 do 1939 pełnił służbę w Dowództwie Lotnictwa MSWojsk. na stanowisku szefa Wydziału Studiów[21][22]. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 14. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, grupa liniowa[20][23]. W tym samym miesiącu został przesunięty na stanowisko szefa sztabu Dowództwa Lotnictwa MSWojsk.[24]
Nie został przyjęty do Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii przez komisję Royal Air Force[25]. Zmarł 9 sierpnia 1975 w Londynie i został spopielony w krematorium Golders Green West Chapel[26].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3450[27][3][28]
- Krzyż Walecznych[29]
- Złoty Krzyż Zasługi[23]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 1931 „za zasługi na polu administracji wojska”[30]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[31]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[31]
- Odznaka „Znak Pancerny” nr 17 – 19 marca 1933[32]
- Krzyż Kawalerski czeskiego Orderu Lwa Białego[29][33]
- Medal Zwycięstwa[31][33]
Uwagi
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 176, 434.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 206, 435.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Piwoszczuk 1935 ↓, s. 6.
- ↑ Piwoszczuk 1935 ↓, s. 27, 29, 97, 101.
- ↑ Piwoszczuk 1935 ↓, s. 30, 106.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 73.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 96.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 19, 851, 864.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926, s. 131.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 542, 551.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931, s. 7.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 231, 800.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932, s. 406.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 239–240.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935, s. 71.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 530.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 435.
- ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 62, 63, 590.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 206.
- ↑ Bartel i in. 1978 ↓, s. 590.
- ↑ Krzystek i Krzystek 2012 ↓, s. 31, 243.
- ↑ Krzystek i Krzystek 2012 ↓, s. 243.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 26 stycznia 1922, s. 10.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-27]..
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 19 marca 1931, s. 71.
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 1 foto.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 19 marca 1933, s. 73.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 542.
Bibliografia
edytuj- Jasiński Józef. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.3-235 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-03-27].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Bartel, Jan Chojnacki, Tadeusz Królikiewicz, Adam Kurowski: Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Tadeusz Jerzy Krzystek, Anna Józefa Krzystek: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012. ISBN 978-83-61421-59-7.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Michał Piwoszczuk: Zarys historji wojennej 1-go pułku czołgów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1935, seria: Zarys historii wojennej formacji polskich 1918–1920. OCLC 891303951.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.