Józef Górski (prawnik)
Józef Górski (ur. 16 lutego 1904 w Śnietni, gm. Szymanowice, zm. 5 lutego 1983 w Poznaniu) – polski prawnik, profesor prawa UAM, rektor Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk prawnych | |
| Specjalność: prawo cywilne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1930 |
| Habilitacja |
1938 |
| Profesura |
1945 |
| Doktor honoris causa Akademia Ekonomiczna w Poznaniu – 1 października 1976 | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Poznański |
| rektor WSE | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujUrodził się 16 lutego 1904 w Śnietni, gm. Szymanowice, w rodzinie Wojciecha i Katarzyny z Walkowiaków[1]. Uczył się w gimnazjum w Liskowie, potem w gimnazjum w Pleszewie, które ukończył egzaminem dojrzałości w 1923[2]. W 1927 ukończył studia na wydziale prawnym Uniwersytetu Poznańskiego (doktorat 1930 na podstawie rozprawy Umowa wydawnicza na podstawie polskiej ustawy z 29 marca 1926 o prawie autorskiem). Studia uzupełniające odbył w Paryżu (1928–1929) i Berlinie (1932). W 1938 przeprowadził habilitację w zakresie prawa cywilnego na podstawie pracy Przygotowanie umowy w świetle kodeksu zobowiązań Od 1938 był docentem prawa cywilnego Uniwersytetu Poznańskiego i profesorem Wyższej Szkoły Handlowej w Poznaniu[1].
Podczas okupacji niemieckiej pracował w przedsiębiorstwie handlowym. W 1940 został aresztowany i więziony na Pawiaku. W 1944 przeniesiony do obozu w Krakowie-Płaszowie, gdzie doczekał wyzwolenia.
Po wojnie profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (wydział prawa), rektor Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Poznaniu, członek rad naukowych Instytutu Ekonomiki Transportu w Warszawie i Instytutu Morskiego w Gdańsku.
Działał społecznie w Zrzeszeniu Prawników Polskich, Polskim Towarzystwie Ekonomicznym, Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk. Od 8 lutego 1960 do 12 lutego 1961 był prezesem Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania. Był przewodniczącym grupy inicjatywnej założenia w Poznaniu oddziału Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, do czego doszło 12 października 1945[3].
W dniu 1 października 1976 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Ekonomicznej w Poznaniu.
Jego bratem był Władysław Górski, profesor Uniwersytetu Szczecińskiego[4]. Od 24 kwietnia 1930 był mężem Celiny z Zarembów[1].
Zmarł 5 lutego 1983 w Poznaniu. Pochowany 11 lutego 1983 na cmentarzu na Junikowie (pole 27 kwatera D-1-16)[5].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (19 sierpnia 1946)[6]
- Złoty Krzyż Zasługi (31 lipca 1946)[7]
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Złota Odznaka Honorowa Gryfa Pomorskiego
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest? Uzupełnienia i sprostowania. Warszawa: 1939, s. 92–93. [dostęp 2021-07-21].
- ↑ Irena Kuczynska: Rektor spod Gizałek. pleszew.naszemiasto.pl, 2011-11-14. [dostęp 2021-01-23]. (pol.).
- ↑ Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 309, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.
- ↑ Krzysztof Wesołowski: Władysław Górski. Katedra Prawa Gospodarczego i Ubezpieczeń Wydziału Zarządzania i Ekonomiki Usług Uniwersytetu Szczecińskiego. [dostęp 2020-03-19]. (pol.).
- ↑ Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2021-07-21].
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 52, poz. 366 „za zasługi na polu działalności oświatowej i kulturalnej”.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 27, poz. 215 „za wybitne zasługi w realizacji Premiowej Pożyczki Odbudowy Kraju 1946 r.”.
Bibliografia
edytuj- Poczet prezesów TMMP w Kronice Miasta Poznania 3-4/1992 s. 316; on-line: [1]