Intensywność źródeł

Intensywność źródeł – stosowany w mechanice płynów, a w szczególności w hydrodynamice podziemnej, parametr wyrażający intensywność wymiany ilości przepływającego płynu z otoczeniem układu.

Intensywność źródeł w hydrodynamice podziemnej

edytuj

Pojęcie intensywności źródeł posiada szczególne znaczenie w hydrodynamice podziemnej i inżynierii złożowej. Intensywność źródeł   jest niezerowa w miejscach, gdzie występuje wymiana masy płynu z otoczeniem. W praktyce oznacza to miejsca występowania studni lub odwiertów. Intensywność źródeł wyraża wówczas wielkość produkcji odwiertu   (wyrażoną w m³/s) podzieloną przez jednostkę objętości płynu   (tj. m³):

 

Intensywność źródeł występuje np. w równaniu ciągłości przepływu dla ośrodka porowatego:

 

gdzie:

  – wektor prędkości filtracji,
 gęstość płynu,
 porowatość ośrodka porowatego,
  – intensywność źródeł,
  – parametr geometryczny,
  – czas.

Powszechnie przyjmuje się, że intensywność źródeł przyjmuje wielkości dodatnie w przypadku odwiertów eksploatacyjnych, a wielkości ujemne w przypadku odwiertów zatłaczających, choć jest to konwencja umowna. Źródło ujemne nosi nazwę upustu. W sensie hydrodynamicznym odwiert eksploatacyjny jest więc źródłem, a odwiert zatłaczający upustem. Nie używa się natomiast określenia intensywność upustu.

Wymiary

edytuj

Jednostką intensywności źródła jest odwrotność sekundy, tj. 1/s.

Literatura

edytuj
  1. Bear J., (1972): Dynamics of Fluids in Porous Materials, American Elsevier, New York – London – Amsterdam.
  2. Colins R.E., (1961): The Flow of Fluids through Porous Materials, van Nostrand, New York.
  3. Peaceman D.W., (1977): Fundamentals of Petroleum Reservoir Simaulation, American Elsevier.
  4. Sławomirski M.R.: The Simulation of Unsteady Two-Phase Flows through Anisotropic Porous Media Considering Isothermal Condensation of Multicomponent Gas, Archives of Mining Sciences/Archiwum Górnictwa, 31, 191–287, (1986).