Inspektorat Saperów Sztabu Głównego
Inspektorat Saperów Sztabu Głównego WP – komórka organizacyjna Sztabu Głównego Wojska Polskiego II RP, organ pracy Inspektora Saperów, gen. bryg Mieczysława Dąbkowskiego w latach 1936-1939[1].
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1936 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
gen. Mieczysław Dąbkowski |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość |
Sztab Główny WP |
Stanowisko Inspektora Saperów zostało utworzone w drugiej połowie 1936 w strukturze organizacyjnej Sztabu Głównego WP. Organem pracy Inspektora było Biuro Inspektora Saperów Sztabu Głównego. Do głównych zadań Inspektora w okresie pokoju należało:
- "techniczne kierownictwo nad całokształtem spraw fortyfikacji stałych,
- fachowe, terminowe i zgodne z planami taktyczno-fortyfikacyjnymi wykonanie robót fortyfikacyjnych,
- nadzór nad robotami wodnymi wykonywanymi dla celów fortyfikacyjnych przez Ministerstwo Komunikacji,
- prowadzenie studiów nad zagadnieniami techniczno-fortyfikacyjnymi, opracowywanie typów urządzeń fortyfikacji stałej, opracowywanie instrukcji technicznych, wyszkolenie,
- [załatwianie] spraw personalnych oficerów fortyfikacyjnych,
- administrowanie budżetem fortyfikacyjnym"[2].
Inspektor Saperów Sztabu Głównego był równocześnie Generałem Inspekcjonującym w Generalnym Inspektoracie Sił Zbrojnych. Inspekcjonował Wojskową Szkołę Inżynierii w Warszawie (Wyższa Szkoła Inżynierii i Szkoła Podchorążych Saperów) oraz Centrum Wyszkolenia Saperów w Modlinie[3]. Wyniki przeprowadzonych inspekcji przedkładał Generalnemu Inspektorowi Sił Zbrojnych w formie corocznych sprawozdań w dniu 15 września[4].
Na wypadek wojny Inspektor przewidziany był na Naczelnego Dowódcę Saperów w Naczelnym Dowództwie WP. Wiosną 1939, po przeprowadzeniu marcowej mobilizacji alarmowej, zostało powołane Naczelne Dowództwo Saperów z gen. bryg. Dąbkowskim na czele[5].
Zgodnie z planem mobilizacyjnym "W" Biuro Inspektora Saperów Sztabu Głównego razem z Rezerwą personalną oficerów Inspektoratu Saperów Sztabu Głównego z chwilą zarządzenia (ogłoszenia) mobilizacji pozostawało na etacie pokojowym. Pod względem ewidencji i uzupełnień obie instytucje centralne zostały przypisane do Ośrodka Zapasowego Saperów Nr 1 w Modlinie[6].
Struktura organizacyjna Biura Inspektora Saperów Sztabu Głównego
edytuj- szef biura-zastępca inspektora saperów - płk Józef Siłakowski
- oficer sztabowy do zleceń - płk inż. Konstanty Haller
- adiutant - kpt. Jan Rypel
Wydział I Administracyjno-Kontrolny
- szef wydziału - płk Stefan Rueger[7]
- Referat Rachunkowo-Budżetowy
- Referat Materiałowy
- Referat Cenzury Rachunkowej
- Referat Cenzury Technicznej
Wydział II Ogólnoorganizacyjny
- szef wydziału - ppłk Jan Monkiewicz
- Referat Ogólny - kpt. Edward Muszyński
- Referat Wyszkolenia - kpt Roman Bębenek
Wydział Studiów
- szef wydziału - ppłk Karol Kleczko[8]
- oficer do zleceń - mjr Sanocki[9]
- Referat Studiów Właściwych
- Referat Broni Fortecznych i Pancerzy - inż. Kossowski
- Referat Budowlany - kpt. inż. Antoni II Witkowski[10]
- Referat Wentylacji - inż. Olszewski[11]
- Samodzielny Referat Wodny - mjr inż. Staniewicz[12]
- Referat Maskowania
Wydział Fortyfikacyjny
- szef wydziału - ppłk Karol Domes
Przypisy
edytuj- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 1 podał, że stanowisko inspektora saperów objął w lutym 1935.
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 1-2.
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 2 i 15.
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 3.
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 16.
- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń ... s. 768, 774.
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 6. Stefan Rueger (ur. 25.05.1890), oficer korpusu inżynierii i saperów, podpułkownik ze starszeństwem z 01.01.1930, kawaler Orderu VM i Krzyża Walecznych (trzykrotnie).
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 4 podał, że szef Wydziału Studiów był ppłk inż. Eysmont. Prawdopodobnie chodzi tu o inż. Jana Ejsymont (ur. 17.10.1891), oficera korpusu inżynierii i saperów.
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 4. Prawdopodobnie chodzi tu o Stanisława Józefa Sanockiego (ur. 24.01.1893), oficera korpusu uzbrojenia.
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 5. Antoni II Witkowski (ur. 21.12.1905), inżynier, oficer korpusu inżynierii i saperów, porucznik ze starszeństwem z 15.08.1929
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 5.
- ↑ Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie ... s. 5. Prawdopodobnie chodzi tu o Wiktora Stanisława Jana Staniewicza (ur. 04.03.1898), oficera korpusu inżynierii i saperów, kapitana ze starszeństwem z 01.01.1928
Bibliografia
edytuj- Zdzisław Józef. Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Zdzisław Józef. Cutter: Polskie wojska saperskie w 1939 : organizacja, wyposażenie, mobilizacja i działania wojenne. Częstochowa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 2003. ISBN 83-7098-834-2.
- Mieczysław Dąbkowski, Sprawozdanie z działalności przed wojną i w czasie wojny w myśl rozkazu komendanta Obozu WP w Băile Herculane nr 11/40 z 11 stycznia 1940, opracowane w Băile Herculane 9 lutego 1940, Archiwum Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, sygn. B.I.1.c
- Ryszard Rybka, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny "W" i jego ewolucja, Kamil Stepan, Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Adiutor", 2010, ISBN 978-83-86100-83-5, OCLC 674626774.
- Rocznik Oficerski 1932