Inspektorat Graniczny Straży Celnej „Śniatyn”

Inspektorat Straży Celnej „Śniatyn” – jednostka organizacyjna Straży Celnej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-rumuńskiej w latach 1921–1927.

Inspektorat SC „Śniatyn”
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1921

Rozformowanie

1927

Organizacja
Dyslokacja

Śniatyn

Formacja

Straż Celna

Podległość

Dyrekcja Ceł „Lwów”

Formowanie i zmiany organizacyjne

edytuj

Na wniosek Ministerstwa Skarbu, uchwałą z 10 marca 1920 roku, powołano do życia Straż Celną[1]. Od połowy 1921 roku jednostki Straży Celnej rozpoczęły przejmowanie odcinków granicy od pododdziałów Batalionów Celnych[2]. W 1921 roku w Śniatyniu stacjonował sztab 11 batalionu celnego[3]. Proces tworzenia Straży Celnej trwał do końca 1922 roku[4]. Inspektorat Straży Celnej „Śniatyn”, wraz ze swoimi komisariatami i placówkami granicznymi, znalazł się w podporządkowaniu Dyrekcji Ceł „Lwów”[5]. W 1926 roku w skład inspektoratu wchodziło 5 komisariaty i 37 placówek Straży Celnej[6].

Rozporządzeniem ministra skarbu z 30 czerwca 1927 roku rozpoczęto reorganizację Straży Celnej[7]. Inspektorat Straży Celnej „Śniatyn” został rozwiązany, a komisariaty weszły w skład nowego inspektoratu granicznego[8].

Służba graniczna

edytuj
Sąsiednie inspektoraty

Funkcjonariusze inspektoratu

edytuj

Obsada personalna w 1927[6]:

  • kierownik inspektoratu – starszy komisarz Antoni Łabaziewicz
  • pomocnik kierownik inspektoratu – podkomisarz Aleksander Dobrzański
  • funkcjonariusze młodsi:
przodownik Stanisław Rataj (301)
przodownik Wacław Niezgódka (280)
strażnik Stanisław Kolwa (1857)

Struktura organizacyjna

edytuj

Organizacja inspektoratu w 1926 roku[9]:

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj