Innokientij Gierasimow

Radziecki gleboznawca i geograf (1905-1985)

Innokientij Pietrowicz Gierasimow (ros. Иннокентий Петрович Герасимов, ur. 26 listopada?/9 grudnia 1905 w Kostromie, zm. 30 marca 1985 w Moskwie) – radziecki geograf fizyczny, geomorfolog i gleboznawca.

Innokientij Gierasimow
ilustracja
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

9 grudnia 1905
Kostroma

Data i miejsce śmierci

30 marca 1985
Moskwa

Specjalność: geografia fizyczna
Alma Mater

Leningradzki Uniwersytet Państwowy

Odznaczenia
Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „W upamiętnieniu 800-lecia Moskwy” Order Zasługi Cywilnej (Bułgaria) Order Cyryla i Metodego (1950-1991)

Życiorys

edytuj

Urodził się w rodzinie prawnika i dziennikarza będącego deputowanym do Dumy Państwowej 3 i 4 kadencji z ramienia partii kadetów[1] zmarłego w 1917[2]. W 1922 ukończył szkołę w Permie[3]. Studiował na Wydziale Geograficznym Piotrogrodzkiego Uniwersytetu Państwowego (od 1924: Leningradzkiego Uniwersytetu Państwowego), który ukończył w 1925. Po ukończeniu w 1930 aspirantury został pracownikiem naukowym Uniwersytetu Leningradzkiego, na którym był m.in. adiunktem, jednocześnie do 1930 prowadził wykłady z paleogeografii w Instytucie Górniczym. W 1936 obronił rozprawę doktorską, w 1939 przeniósł się do Moskwy, gdzie w 1943 wstąpił do Instytutu Geografii Akademii Nauk ZSRR, gdzie pełnił obowiązki kierownika działu geomorfologii, a później geografii gleb, od 1951 do końca życia kierował tym instytutem. Od 1945 należał do WKP(b). W 1946 został członkiem korespondentem, a w 1953 akademikiem Akademii Nauk ZSRR. Był wiceprzewodniczącym Towarzystwa Geograficznego ZSRR. Brał udział w naukowych ekspedycjach do Kazachstanu, Azji Środkowej, na Zachodnią Syberię, Ural, Daleki Wschód i do innych regionów. Podróżował do Europy Zachodniej, Indii, Chin, Japonii, Cejlonu, Senegalu, Algierii, Tunezji, Maroka, Gwinei, Brazylii, Chile, Urugwaju, USA, Meksyku, Nowej Zelandii i Australii[4]. Kierował wieloma radzieckimi delegacjami naukowymi na międzynarodowe kongresy geograficzne, gleboznawcze i inne. W 1964 był kierownikiem redakcji Fizycznogeograficznego Atlasu Świata. W 1957 został przewodniczącym Narodowego Komitetu Radzieckich Geografów, w 1963 przewodniczącym Wszechzwiązkowego Towarzystwa Gleboznawców, od 1960 do 1968 przewodniczącym Międzynarodowego Związku Geograficznego, a od 1968 wiceprzewodniczącym Międzynarodowego Towarzystwa Gleboznawców. W 1962 został członkiem rzeczywistym Akademii Nauk Bułgarii, w 1968 członkiem rzeczywistym Niemieckiej Akademii Nauk w Berlinie, a w 1965 członkiem Akademii Nauk Leopoldina NRD.

Odznaczenia i nagrody

edytuj

I inne.

Przypisy

edytuj
  1. Герасимов И.П [online], geogr.msu.ru [dostęp 2021-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-17].
  2. Иннокентий Петрович Герасимов, географ – интернет энциклопедия для студентов [online], homework.ru [dostęp 2021-09-21] (ros.).
  3. Герасимов Иннокентий Петрович. | ИС АРАН [online], isaran.ru [dostęp 2021-09-21] (ros.).
  4. Герасимов Иннокентий Петрович [online], sci-lib.com [dostęp 2021-09-21].