Ildefons Krysiński

polski lekarz psychiatra

Ildefons Krysiński herbu Leliwa (ur. 11 lutego 1795 w Jedlińsku, zm. 11 października 1870 w Warszawie) – polski lekarz psychiatra.

Ildefons Krysiński
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1795
Jedlińsk

Data i miejsce śmierci

11 października 1870
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

lekarz

Alma Mater

Królewski Uniwersytet Warszawski

Nagrobek Ildefonsa Krysińskiego na Cmentarzu Powązkowskim

Życiorys

edytuj

Był synem Macieja (1764–1827) i Anny z Zaleskich. Prawdopodobnie pochodził ze znanej, bardzo rozgałęzionej i zasłużonej dla Kongresówki rodziny frankistowskiej, której protoplastą był Jehuda Lejb Notowicz Krysa (przyjął on katolicki chrzest w 1759 we Lwowie, a uzyskał szlachectwo w 1815).

Krysiński kształcił się w Liceum Warszawskim i w Szkole Lekarskiej w Warszawie, dalsze studia odbywał w Berlinie, Getyndze i Wiedniu. W roku 1817 powrócił do Warszawy i uzyskał tytuł doktora medycyny na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1818–1822 był fizykiem (lekarzem miejskim) w Kaliszu i Sandomierzu. Po powrocie do Warszawy uzyskał w połowie lat 20. XIX wieku stanowisko fizyka m.st. Warszawy. Brał udział w powstaniu listopadowym jako lekarz korpusu gen. Dwernickiego.

Po upadku powstania Krysiński udał się na emigrację do Paryża, gdzie od 1834, uzyskawszy nostryfikację polskiego dyplomu, pracował jako psychiatra w klinice Falreta i Voisina. Do Polski powrócił w roku 1846 i objął posadę ordynatora w warszawskim szpitalu dla chorych umysłowo pw. Jana Bożego. Dwa lata później został tam naczelnym lekarzem. Wprowadził zmiany polegające na bardziej humanitarnym traktowaniu chorych i w zakresie nowoczesnego leczenia farmakologicznego oraz higieniczno-dietetycznego.

Około roku 1866, w ramach represji rosyjskich po powstaniu styczniowym, został usunięty ze stanowiska i skazany na grzywnę pieniężną. W ostatnich latach życia działał w nowo powstałym, pierwszym w Polsce towarzystwie neurologiczno-psychiatrycznym w Warszawie, opracowując polską terminologię chorób umysłowych. Za zasługi Szkoła Główna Warszawska nadała mu godność doktora honoris causa nauk medycznych.

Krysiński poślubił 31 grudnia 1818 roku Urszulę Jasińską (1789–1885)[1]. Potomstwa nie mieli lub milczą o nim źródła. Pochowany jest na cmentarzu Powązkowskim (kwatera A-1/2-17/18)[2].

Przypisy

edytuj
  1. Ildefons Krysiński (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2017-11-23].
  2. Cmentarz Stare Powązki: KRYSIŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].

Bibliografia

edytuj