Idioci (duń. Idioterne, ang. The Idiots) – europejski film fabularny, dramat psychologiczny w reżyserii Larsa von Triera, zrealizowany w 1998 roku w koprodukcji Danii, Szwecji, Holandii, Francji i Włoch.

Idioci
Idioterne
Gatunek

dramat
psychologiczny

Rok produkcji

1998

Data premiery

20 maja 1998
9 kwietnia 1999 (Polska)

Kraj produkcji

Dania
Szwecja
Francja
Holandia
Włochy

Język

duński

Czas trwania

117 minut

Reżyseria

Lars von Trier

Scenariusz

Lars von Trier

Główne role

Bodil Jorgensen,
Anne Louise Hassing,
Jens Albinus,
Nikolaj Lie Kaas

Zdjęcia

Lars von Trier

Montaż

Molly Marlene Stensgaard

Produkcja

Vibeke Windeløv

Nagrody
1998: nominacja do Złotej Palmy podczas Festiwalu Filmowego w Cannes (Lars von Trier), nominacja do Europejskiej Nagrody Filmowej w kategorii najlepszy scenariusz (Lars von Trier)
1999: 3 nagrody Bodil (Bodil Jorgensen, Nikolaj Lie Kaas, Anne Louise Hassing)

Idioci to pierwszy film von Triera nakręcony zgodnie z zasadami manifestu Dogma 95, a drugi w tzw. Trylogii „Złotego Serca”, na którą składają się jeszcze tytuły Przełamując fale (1996) i Tańcząc w ciemnościach (2000).

Opis fabuły

edytuj

Bohaterami filmu jest grupa młodych ludzi, którzy osiedlają się w jednej z bogatych dzielnic Kopenhagi. Swój sprzeciw wobec mieszczańskiej mentalności i stylu życia wyrażają poprzez udawanie umysłowo upośledzonych, zarówno publicznie, jak i wewnątrz własnej grupy. Ten akt kontestacji, który nazywają „spastykowaniem”, ma pomóc każdemu z nich w odnalezieniu „wewnętrznego idioty”, dotarciu do swojego prawdziwego, nieskrępowanego kulturowym balastem „ja”.

O filmie

edytuj

Niektóre fragmenty filmu zostały uznane za pornograficzne i wywołały skandal, w związku z czym m.in. na rynku amerykańskim i australijskim on ukazał się w okrojonej wersji. Film wywołał dyskusję nie tylko na temat środków wyrazu w kinie, ale również kwestii praw obywatelskich oraz stosunku do ludzi upośledzonych. Jednocześnie to dzieło, w którym postacie sprzeciwiają się obowiązującym normom poprzez radykalne odejście od nich, można postrzegać jako fikcyjne odzwierciedlenie sprzeciwu samego reżysera wyrażonego w manifeście Dogmy 95.

Obsada

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj