Hwagye sa
Hwagye sa (화계사 Klasztor Lśniącego Strumienia) – koreański klasztor.
Fragment klasztoru Hwagye | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
góra Pukhan, miasto Seul |
Rodzaj klasztoru | |
Właściciel | |
Typ zakonu |
męski |
Liczba zakonników |
ponad 100 |
Założyciel klasztoru | |
Materiał budowlany |
drewno |
Data budowy | |
Położenie na mapie Korei Południowej | |
37°37′57″N 127°00′26″E/37,632500 127,007222 | |
Strona internetowa |
Historia klasztoru
edytujKlasztor został zbudowany w 1522 roku przez mistrza sŏn Sinwola, po przeniesieniu w obecne miejsce pustelni nazywanej Podŏk am i zmianie nazwy na Hwagye sa. Położony jest na stoku góry Pukhan (북한산) (Samgak) w cichym rejonie, chociaż są to obrzeża stolicy – Seulu[1].
W 1618 roku klasztor uległ częściowemu spaleniu i został odbudowany przez mnicha Towola.
Chociaż konfucjańska administracja dynastii Chosŏn niszczyła buddyzm wszelkimi metodami, to za panowania króla Gojonga, królowa-matka i jej krąg, często odwiedzali ten klasztor i wspierali go. W 1866 roku dwaj mnisi Yonso i Pomun włożyli wiele wysiłku w remont nadwyrężonych konstrukcji budynków klasztoru przy wsparciu królowej-matki.
W tym klasztorze w 1933 roku odbyła się konferencja dziewięciu koreańskich naukowców literatury, którzy debatowali nad ujednoliceniem ortografii alfabetu hangul.
W latach 50. XX wieku opatem tego klasztoru był mistrz sŏn Sŭngsan (1927–2004), który opiekował się tu aż do śmierci w 1961 roku swoim nauczycielem Kobongiem Kyŏngukiem.
Od dłuższego (1991) czasu klasztor ten jest Międzynarodowym Ośrodkiem Medytacyjnym i przebywa w nim ponad 100 mnichów i mniszek z całego świata, w tym i z Polski.
Znane obiekty
edytuj- Figura bodhisattwy Ksitigarby i dziesięciu sędziów Gmachu Osądu. Jest to rzeźba autorstwa mistrza sŏn Naonga Hyegŭna (1320–1376).
Adres klasztoru
edytuj- 117 Insubong-ro 47gil (487 Suyu-dong and 3 others), Gangbuk-gu, Seoul, Korea Południowa
Linki zewnętrzne
edytujBibliografia
edytuj- Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2
Przypisy
edytuj- ↑ Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 284
Galeria
edytuj-
Wieża bębna i dzwonu