Huta-Dąbrowa

wieś w województwie lubelskim

Huta-Dąbrowawieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim, w gminie Krzywda[5][6].

Huta-Dąbrowa
wieś
Ilustracja
Huta-Dąbrowa
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

łukowski

Gmina

Krzywda

Liczba ludności (2021)

1159[2][3]

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

21-470[4]

Tablice rejestracyjne

LLU

SIMC

0677100[5]

Położenie na mapie gminy Krzywda
Mapa konturowa gminy Krzywda, po lewej znajduje się punkt z opisem „Huta-Dąbrowa”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Huta-Dąbrowa”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Huta-Dąbrowa”
Położenie na mapie powiatu łukowskiego
Mapa konturowa powiatu łukowskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Huta-Dąbrowa”
Ziemia51°48′22″N 22°02′53″E/51,806111 22,048056[1]
Integralne części wsi Huta-Dąbrowa[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0677116 Podkarczmiska część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Krzywda[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 1272 mieszkańców[8].

Nazwa miejscowości została nadana od huty szkła, zaś drugi człon nazwy, „Dąbrowa”, pochodzi prawdopodobnie od lasów dębowych, które tu niegdyś dominowały. Miejscowi często zamiast pełnej nazwy używają jedynie pierwszego członu – „Huta”.

Huta szkła

edytuj
 
Huta szkła „Dąbrowa”

Charakterystycznym obiektem w miejscowości jest huta szkła. Huta powstała w 1824 roku i działa po dziś dzień. Pierwszy właściciel zakupił kilkadziesiąt hektarów lasów dębowych od dziedzica majątku Radoryż Smolany. Huta początkowo nosiła nazwę „Jarczew”, bo była zbudowana na terenie gminy Jarczew, a dopiero później nazywano hutę „Dąbrową”; nosiła też nazwę „Ciemnej Dąbrowy”.

Początkowo zabudowania huty były bardzo prymitywne. Pobudowano duży spadzisty dach wsparty na ziemi, bez ścian. Piec do wytopu szkła opalano dębiną. Produkowano wówczas szkło ciemne. Z biegiem lat produkcja rozwijała się i występowały nowe potrzeby. Na początku XX wieku nastąpiła znaczna rozbudowa huty. Jej działalność przerwał wybuch I wojny światowej.

Wznowienie produkcji nastąpiło dopiero w 1921 roku po wojnie polsko-bolszewickiej.

Huta stanowiła własność spółki akcyjnej z akcjami ulokowanymi w Banku Zachodnim w Warszawie. Na okres międzywojenny przypadł największy rozwój huty. Już w 1932 roku huta posiadała dwie hale produkcyjne, w których mieściły się piece donicowe, wanny szklarskie i po 20 pieców komorowych, tzw. pieców do odprężania wyrobów szklanych. Oprócz tego huta posiadała własny tartak, dużo ziemi, którą przydzielano robotnikom, własną cegielnię i wytwórnię pustaków. Był też sklep spożywczy, rzeźnia i masarnia. Pracownicy huty mieszkali w budynkach wielorodzinnych; przy każdym domu znajdował się ogródek warzywny i kwiatowy. Huta była jedną z najlepszych w kraju pod względem wyrobów i urządzeń produkcyjnych. Pobudowano własną elektrownię, która zaopatrywała hutę i osiedle robotnicze w energię elektryczną. Władze huty wybudowały dwunastokilometrową kolejkę, łączącą hutę ze stacją kolei normalnotorowej w Krzywdzie. Dzięki temu uzyskano duże oszczędności w transporcie materiałów i towarów. Przewóz wyrobów odbywał się w krytych wagonikach, a węgla i innych surowców w wagonikach otwartych. Siłą pociągową były konie[9]. Eksportowano wyroby na rynki europejskie i północnoamerykański.

Załoga huty liczyła w jej najlepszych czasach nawet ponad 1000 osób. Rozrost fabryki pociągał za sobą rozwój miejscowości Huta-Dąbrowa. Przybywało ludności, której nie tylko potrzeby materialne były zaspokajane przez pracodawców.

Gdy w 1939 roku wybuchła wojna, huta nie produkowała już szkła, zamknięto ją bowiem w 1938 roku, upadła zaś z powodu złego zarządzania. Od maja 1938 do lipca 1955 roku budynki huty pozostawały bez żadnej opieki i przez cały czas ulegały zniszczeniu i dewastacji. Dopiero w 1955 roku staraniem mieszkańców uruchomiono ponownie zakład pracy. Po trudnych latach 50. przedsiębiorstwo znowu zaczęło się rozwijać.

Wyroby zakładu od 180 lat znajdują uznanie w Niemczech, Holandii, Wielkiej Brytanii, USA i Kanadzie.

Obecnie (2024) funkcjonuje jedynie dział zdobnictwa szkła (piece nie działają).

Parafia

edytuj

W 1931 roku powstała parafia Podwyższenia Krzyża Świętego. Pierwotny kościół był drewniany. Obecny kościół murowany, został wybudowany w latach 1981–1985 staraniem ks. Stanisława Wojewódzkiego[10]. Stary drewniany kościół został przekazany parafii w Hordzieżce. Miejscowości należące do parafii to: Huta-Dąbrowa, Gołe Łazy, Koryczany, Nowy Świat, Podosie, Rozłąki[10]. Do parafii także należy cmentarz znajdujący się przy ul. Cmentarnej.

Teraźniejszość

edytuj
 
Biblioteka w Hucie-Dąbrowie

Na terenie Huty-Dąbrowy istnieją dwie placówki szkolne: Szkoła Podstawowa im. Komisji Edukacji Narodowej oraz Publiczne Gimnazjum nr 1. Powstało również uzupełniające liceum dla dorosłych. W miejscowości działają także: Urząd Pocztowy, ośrodek zdrowia, przychodnia stomatologiczna i apteka. Jest także wiele sklepów spożywczych i przemysłowych, stacja paliwowa, trzy bary i oczyszczalnia ścieków. Każda ulica posiada swoją nazwę i została wprowadzona nowa numeracja budynków.

Komunikacja

edytuj

Huta-Dąbrowa znajduje się 3 km od drogi wojewódzkiej 807 Łuków – Maciejowice.

Głównymi szlakami komunikacyjnymi są ulice:

W ścisłym centrum oraz na obrzeżach miejscowości znajdują się przystanki autobusowe, z których można dojechać m.in. do Warszawy, Łukowa, Garwolina czy Żelechowa.

We wsi działa powstały w 1956 roku Ludowy Klub Sportowy „Hutnik” Huta-Dąbrowa, którego sponsorem jest miejscowa Huta Szkła „Dąbrowa”. Od sezonu 2014/2015 klub występuje pod nazwą sponsora – „Ar-Tig” Huta-Dąbrowa. W sezonie 2024/2025 zespół występuje w klasie A, gr. Biała Podlaska II[11].

Przypisy

edytuj
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 42063
  2. Wieś Huta-Dąbrowa w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-11-14], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-04-06].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 354 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT.
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Strona gminy, sołectwa
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Kolej wąskotorowa Huta Dąbrowa – Krzywda. zastawie-netau.net. [dostęp 2024-11-18]. (pol.).
  10. a b Opis parafii na stronie diecezji
  11. Skarb - Ar-Tig Huta Dąbrowa [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-10-05].

Bibliografia

edytuj
  • Podlaskie Echo Katolickie (49/2005)

Linki zewnętrzne

edytuj