Hukbalahap
Hukbalahap (potocznie Huk, Ludowa Armia Antyjapońska) – filipińska armia wyzwoleńcza aktywna podczas II wojny światowej i po jej zakończeniu. Odnośnie jej członków używa się określenia hukowie.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
29 marca 1942 |
| Rozformowanie |
1950 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Ostatni | |
| Działania zbrojne | |
| Wojna na Pacyfiku | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja |
wyspa Luzon |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Historia
edytujUtworzona w 1942 armia[1] podporządkowana była Komunistycznej Partii Filipin[2]. Posługując się partyzanckimi metodami walki zwalczała japońskie wojska okupacyjne[1]. Była niezwykle skuteczną formacją[1].
Partyzanci zdołali wyzwolić większą część wyspy Luzon[1]. Powołali na niej rząd regionalny oraz wprowadzili własny system prawny i podatkowy[1]. Równocześnie przystąpili do rozprawy z najbogatszymi mieszkańcami i konfiskaty ich majątków. Bogatsi Filipińczycy uważani byli przez Huków za kolaborantów[1]. Podczas kampanii filipińskiej (1944–1945) Hukowie współpracowali z United States Army w wyzwalaniu kraju[3].
Po wyzwoleniu Filipin nowa administracja podchodziła do Huków z dystansem[1]. Konflikt przybrał na sile, gdy Hukbalahap odmówił demobilizacji (partyzanci posiadali pół miliona karabinów)[1]. W 1946 członkowie ruchu wystartowali w wyborach parlamentarnych[1]. Kilku z nich wybranych zostało do Kongresu[1]. Jeszcze w tym samym roku zostali oni z niego usunięci na skutek działań rządu[1]. Tym samym Hukowie ponownie zeszli do „podziemia” i wszczęli antyrządową rebelię[1]. W 1950 Hukbalahap przekształcony został w Hukbong, czyli Armię Narodowowyzwoleńczą[4] ale został rozbity w 1954[5]. Niedobitki formacji walczyły jeszcze dwa lata[5]. Dowódcą formacji był Luis Taruc[1].
Do tradycji Hukbalahapu nawiązuje Nowa Armia Ludowa[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l m Hukbalahap Rebellion, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-02-08] (ang.).
- ↑ Komunistyczna Partia Filipin, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-08].
- ↑ a b Hukbalahap, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-08].
- ↑ Hukbalahap. encyklopedia.interia.pl. [dostęp 2020-02-08]. (pol.).
- ↑ a b Hukbong, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-08].