Hippomedon
Hippomedon lub Hippomedont (Ἱππομέδων) – w mitologii greckiej jeden z siedmiu wodzów, którzy wzięli udział w wyprawie przeciwko Tebom.
Jego genealogia jest niepewna, uważano go za brata, bratanka lub siostrzeńca króla Argos Adrastosa, a jako jego ojca wymieniano Talaosa lub Aristomachusa[1]. Był człowiekiem wysokiego wzrostu[2], silnym i odważnym, o donośnym głosie[3]. W herbie miał umieszczonego potwora Tyfona z setką smoczych głów[3]. Podczas wyprawy siedmiu wodzów na Teby poległ z ręki Ismarosa lub Hyperbiosa[1]. Jego syn Polydoros wziął później udział w wyprawie Epigonów[1][2][3][4].
W Lernie niedaleko Argos znajdował się rzekomo zamek Hippomedona, którego ruiny oglądał w II wieku n.e. Pauzaniasz[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Jenny March: Dictionary of Classical Mythology. Oxford: Oxbow Books, 2014, s. 252. ISBN 978-1-78297-635-6.
- ↑ a b Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 146. ISBN 978-83-04-04673-3.
- ↑ a b c d Vojtech Zamarovský: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 205. ISBN 83-7183-239-7.
- ↑ Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 2001, s. 140–141. ISBN 83-7132-526-6.