Hermann Reinecke

wojskowy niemiecki, generał Wehrmachtu

Hermann Reinecke (ur. 14 marca 1888, Cesarstwo Niemieckie, zm. 10 października 1973, RFN) – niemiecki wojskowy, generał piechoty, członek NSDAP i wewnątrzarmijny sojusznik nazistów, zbrodniarz wojenny. Szef Narodowosocjalistycznego Sztabu Dowodzenia w Naczelnym Dowództwie Wehrmachtu. Odpowiedzialny za radzieckich jeńców wojennych. Weteran I i II wojny światowej.

Hermann Reinecke
Ilustracja
Hermann Reinecke podczas procesu, między 1947 a 1948 rokiem
generał piechoty generał piechoty
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1888
Wittenberga, Cesarstwo Niemieckie

Data i miejsce śmierci

10 października 1973
Hamburg, RFN

Przebieg służby
Lata służby

1911–1945

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Niemieckiego
Reichswehra
Wehrmacht

Formacja

Reichsheer
Heer

Stanowiska

szef Narodowosocjalistycznego Sztabu Dowodzenia

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa

Odznaczenia
Odznaka Złota Partii (III Rzesza) Krzyż Żelazny (1813) I Klasy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Order Domowy Królewski Hohenzollernów z Mieczami na Wojennej Wstędze Krzyż Hanzeatycki Hamburski Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny)

Życiorys

edytuj

Urodził się w Wittenberdze. Jego ojciec był oficerem, więc chciał, by młody Hermann też nim został. Wstąpił do armii pruskiej w 1905. W 1911 został mianowany na adiutanta batalionu. W 1913 awansowany na adiutanta pułku. Służył w czasie I wojny światowej, gdzie wielokrotnie odnosił rany. Koniec wojny zastał go w Ministerstwie Wojny.

Po wojnie pełnił służbę w ministerstwie Reichswehry. W 1920 awansował do stopnia majora. W czerwcu 1933 awansował do stopnia podpułkownika a dwa lata później do stopnia pułkownika, w 1939 generałem majorem, a w 1942 generałem piechoty. W 1934 został skierowany do Ministerstwa Reichswehry, w 1935 do Urzędu Sił Zbrojnych, a w 1938 otrzymuje stanowisko szefa Urzędu Spraw Ogólnych Wehrmachtu. Był zwolennikiem ściślejszego powiązania Wehrmachtu z NSDAP. Pierwszym ważnym zadaniem Reineckego było opracowanie ustawy zaopatrzeniowej. Początek II wojny światowej przyniósł mu nowe zadania.

W czasie wojny był odpowiedzialny za traktowanie sowieckich jeńców wojennych. W maju 1943 wraz z Kancelarią Partii zorganizował w Ordensburgu Sonthofen w Allgäu sesję szkoleniową dla 300 tzw. „wypróbowanych na froncie funkcjonariuszy partyjnych”. Mowy wygłaszali m.in. Joseph Goebbels, Heinrich Himmler i Alfred Rosenberg. Na następnej sesji w październiku 1943 było 180 generałów. Na spotkaniu tym osobiście pojawił się Adolf Hitler.

25 października Reinecke został członkiem NSDAP. 22 grudnia 1943 Reinecke otrzymał nominację na stanowisko szefa Narodowosocjalistycznego Sztabu Dowodzenia w Naczelnym Dowództwie Wehrmachtu. W styczniu 1944 otrzymał z rąk Hitlera złotą odznakę NSDAP jako szczególne wyróżnienie.

Po wojnie został aresztowany i sądzony w procesie wyższego dowództwa. Został skazany na dożywotnie więzienie. W 1954 został zwolniony z odbywania kary. Zmarł w Hamburgu w roku 1973.

Bibliografia

edytuj
  • Trzecia Rzesza 1933-1945 – historia państwa.

Linki zewnętrzne

edytuj