Hermann Minkowski
Hermann Minkowski (ur. 22 czerwca 1864 w Aleksocie[1], zm. 12 stycznia 1909 w Getyndze[1]) – niemiecki matematyk i fizyk pochodzenia żydowskiego, profesor uniwersytetów w Bonn, Królewcu, Zurychu i Getyndze[2]. Był nauczycielem Alberta Einsteina[1]. Wprowadził idee geometryczne do fizyki matematycznej, teorii względności i teorii liczb[1].
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk matematycznych | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1885 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia |
Uniwersytet w Bonn |
Życiorys
edytujUrodził się w Aleksocie w guberni suwalskiej Królestwa Polskiego (obecnie dzielnica Kowna, na Litwie) w rodzinie przedsiębiorcy Lewina Minkowskiego i Racheli z domu Taubmann[3]. W 1872 r. kampania antysemicka w Imperium Rosyjskim zmusiła rodzinę Minkowskich do emigracji do Królewca[3]. Starszym bratem Hermanna był lekarz Oskar Minkowski, odkrywca roli trzustki w powstawaniu cukrzycy[3]. Studiował na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu. Gościnnie uczestniczył w zajęciach na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. W 1885 uzyskał doktorat swej alma mater za pracę niem. Untersuchungen über quadratische Formen, Bestimmung der Anzahl verschiedener Formen, welche ein gegebenes Genus enthält. W tym czasie zaprzyjaźnił się z Davidem Hilbertem i Adolfem Hurwitzem[1]. Jeszcze jako student w 1881 otrzymał nagrodę Francuskiej Akademii Nauk za pracę z teorii form kwadratowych[1]. Od 1887 wykładał na uniwersytecie w Bonn. Pracę w Bonn uzyskał prezentując pracę niem. Räumliche Anschauung und Minima positiv definiter quadratischer Formen[1][4]. W 1892 został adiunktem, po czym przeniósł się na powrót do Królewca, skąd po 2 latach wyjechał uczyć w Zurychu, gdzie był nauczycielem Einsteina[1]. W 1897 poślubił w Strasburgu Auguste Adler, z którą miał dwie córki: urodzoną rok później Lily oraz Ruth urodzoną w 1902[1].
Uczestniczył w przygotowaniach pierwszego Międzynarodowego Kongresu Matematyków (ICM) w Zurychu w 1897, w czasie którego przewodniczył obradom sekcji 1. Arytmetyka i algebra. Trzy lata później w Paryżu był jednym z sekretarzy ICM. W 1904 w czasie Kongresu w Heidelbergu wygłosił wykład pt. niem. Zur Geometrie der Zahlen[1].
Badania w dziedzinie arytmetycznych form kwadratowych zmiennych nasunęły mu myśl badania własności pewnych zbiorów (mianowicie zbiorów wypukłych) w przestrzeniach -wymiarowych. W roku 1896 zebrał swe wyniki w postaci geometrycznej teorii liczb.
W roku 1902 został członkiem Wydziału Matematyki na Uniwersytecie w Getyndze, gdzie został polecony przez Hilberta, z którym blisko współpracował[1].
Zmarł nagle w 1909 wskutek pęknięcia wyrostka robaczkowego[1].
Osiągnięcia
edytujJedną z zasług Minkowskiego jest wykład szczególnej teorii względności w oparciu o tak zwaną przestrzeń Minkowskiego. Około roku 1907 Minkowski doszedł do wniosku, że idee Einsteina oparte na wcześniejszych pracach Lorentza i Poincarégo dadzą się łatwiej przedstawić, jeśli czas i przestrzeń potraktować jako wymiary pewnej przestrzeni czterowymiarowej, a nie osobne i niezwiązane ze sobą wielkości. Można przyjąć, że to właśnie Minkowskiemu zawdzięczamy interpretację czasu jako czwartego wymiaru i istnienie terminu czasoprzestrzeni.
Ważnym wkładem Minkowskiego do fizyki matematycznej jest postulat niezmienności praw fizyki względem grupy przekształceń Lorentza, który wykorzystał przy wyprowadzeniu równań pola elektromagnetycznego.
Upamiętnienie
edytujNa cześć Minkowskiego jedną z planetoid nazwano „Minkowski”. W rodzinnym Kownie na Aleksocie istnieje ulica braci Minkowskich[5]. Ulica jego imienia istnieje także w Getyndze[6].
Niemieckie Towarzystwo Matematyczne (DMV) od 2020 roku przyznaje co dwa lata medal Minkowskiego[7]. Nagroda przyznawana jest naprzemiennie z medalem Cantora[7].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g h i j k l J. J. O'Connor, E. F. Robertson: Hermann Minkowski - Biography. Maths History, sierpień 2015. [dostęp 2022-07-16]. (ang.).
- ↑ Minkowski Hermann, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-10-02] .
- ↑ a b c Ewa Kobel: Lista obecności czyli 700 postaci związanych z dawnym i współczesnym Wrocławiem. Wrocław: Ewa Kobel, 2017, s. 664. ISBN 978-83-927040-1-0.
- ↑ Praca został opublikowana dopiero w 1991 roku.
- ↑ H. ir O. Minkovskių g., Kowno w OpenStreetMap
- ↑ Minkowskiweg, Getynga w OpenStreetMap
- ↑ a b Thomas Vogt: Erste Minkowski-Medaille der Deutschen Mathematiker-Vereinigung geht an Moritz Kerz. idw, 17.04.2020. [dostęp 2022-07-18]. (niem.).
Bibliografia
edytuj- John J. O’Connor; Edmund F. Robertson: Hermann Minkowski w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
Linki zewnętrzne
edytuj- Hermann Minkowski w bazie Mathematics Genealogy Project (ang.) [dostęp 2021-10-30].
- ISNI: 0000000121328417
- VIAF: 51771612
- LCCN: n86856296
- GND: 118734091
- LIBRIS: 75kmpkwr558z5b4
- BnF: 12386524f
- SUDOC: 032933657
- NLA: 35994972
- NKC: mzk2007382040
- NTA: 070795657
- CiNii: DA02311340
- Open Library: OL2070198A, OL5666418A
- PLWABN: 9810603441405606
- NUKAT: n98026919
- J9U: 987007297837505171
- PTBNP: 97193
- CANTIC: a1043205x
- CONOR: 25638243