Henri Vieuxtemps

Henri Vieuxtemps
	; Henri Vieuxtemps, mal. Marie-Alexandre Alophe(inne języki)
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1820 ; Verviers
Pochodzenie	belgijskie
Data i miejsce śmierci	6 czerwca 1881 ; Mustapha k. Algieru
Instrumenty	skrzypce
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	skrzypek, kompozytor
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Henri Vieuxtemps (ur. 17 lutego 1820 w Verviers, zm. 6 czerwca 1881 w Mustapha k. Algieru) – belgijski skrzypek, kompozytor.

Życiorys

Był uczniem Charlesa Bériota w Paryżu, Simona Sechtera w Wiedniu i Antona Reichy w Paryżu. Wiele podróżował (bywał m.in. w Warszawie). W latach 1846–1851 był nadwornym skrzypkiem cara Mikołaja I w Petersburgu, 1871–1873 profesorem konserwatorium w Brukseli. Od 1876 roku uczył w Paryżu m.in. Eugène’a Ysaÿe’a^[1].

Jest autorem wirtuozowskich utworów skrzypcowych. Napisał m.in. 7 koncertów, 6 etiud koncertowych, liczne duety, wariacje i fantazje m.in. na tematy z Halki.

Był kawalerem Orderu Leopolda oraz luksemburskiego Orderu Korony Dębowej^[2].

Przypisy

↑ RayR. Iwazumi RayR., Tracing the artistic lineage of Vieuxtemps and Ysaÿe through Ysaÿe’s version of Vieuxtemps’ “Cadenza No. 1” in Concerto No. 5 in A minor, Op. 37, „Revue de la Société liégeoise de Musicologie”, 37–38, 2018–2019, s. 74 (ang.).
↑ Biographie générale des Belges morts ou vivants. Hommes politiques, membres des assemblées délibérantes, ecclésiastiques, militaires, savants, artistes et gens de lettres. Bruxelles: G. Deroovers, 1850, s. 198.

Bibliografia

Encyklopedia muzyki, wyd. naukowe PWN.

Linki zewnętrzne

Henri Vieuxtemps – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project

[1] RayR. Iwazumi RayR., Tracing the artistic lineage of Vieuxtemps and Ysaÿe through Ysaÿe’s version of Vieuxtemps’ “Cadenza No. 1” in Concerto No. 5 in A minor, Op. 37, „Revue de la Société liégeoise de Musicologie”, 37–38, 2018–2019, s. 74 (ang.).

[2] Biographie générale des Belges morts ou vivants. Hommes politiques, membres des assemblées délibérantes, ecclésiastiques, militaires, savants, artistes et gens de lettres. Bruxelles: G. Deroovers, 1850, s. 198.

[1]

[2]