HD 34445

gwiazda w gwiazdozbiorze Oriona

HD 34445gwiazda w gwiazdozbiorze Oriona, znajdująca się ok. 150 lat świetlnych od Słońca. Gwiazda ma układ planetarny złożony z sześciu planet.

HD 34445
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Orion

Rektascensja

05h 17m 40,980s[1]

Deklinacja

+07° 21′ 12,05″[1]

Paralaksa (π)

0,021668 ± 0,000046[1]

Odległość

150,53 ± 0,32 ly
46,152 ± 0,099 pc

Wielkość obserwowana
(pasmo V)

7,33 ± 0,01m[1]

Ruch własny (RA)

−0,811 ± 0,076 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−146,997 ± 0,061 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−78,961 ± 0,0042 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

żółty karzeł

Typ widmowy

G0 V[2]

Masa

‭1,07 ± 0,02[2] M

Promień

1,38 ± 0,08[2] R

Metaliczność [Fe/H]

0,14 ± 0,04[3]

Wielkość absolutna

4,04 ± 0,10m[2]

Jasność

2,01 ± 0,2 L[2]

Okres obrotu

~22 d[2]

Wiek

8,5 ± 2,0 mld lat[2]

Temperatura

5836 ± 44 K[3]

Alternatywne oznaczenia
Bonner Durchmusterung: BD +07°855
Katalog Hipparcosa: HIP 24681
SAO Star Catalog: SAO 112601
PPM 148717

Charakterystyka

edytuj

Jest to żółty karzeł, gwiazda ciągu głównego należąca do typu widmowego G0. Ma temperaturę około 5800 K i dwukrotnie większą jasność niż Słońce, jej masa jest o 7% większa, a promień o 38% większy niż słoneczny. Również jej zawartość metali jest o około 40% większa niż w Słońcu. HD 34445 jest starsza od Słońca, ma około 8,5 miliarda lat[2].

Układ planetarny

edytuj

Poprzez pomiar zmian prędkości radialnej gwiazdy, w 2004 roku odkryto okrążającego ją gazowego olbrzyma o oznaczeniu HD 34445 b, co zostało potwierdzone dopiero w 2009 roku[3]. Obserwacje wskazywały na obecność innych długookresowych planet w układzie, jednak nie były dość długie, aby można było wyznaczyć ich elementy orbitalne. Dopiero w 2017 roku ukazała się praca, w której ogłoszono odkrycie kolejnych pięciu planet okrążających tę gwiazdę[2].

Wszystkie znane obiekty w tym układzie mają masy minimalne w zakresie pomiędzy masą Urana i Jowisza, i najprawdopodobniej są planetami-olbrzymami:

Towarzysz
Masa
(MJ)
Okres orbitalny
(dni)
Półoś wielka
(au)
Ekscentryczność
e[4] 0,0529 ± 0,0089 49,175 ± 0,045 0,2687 ± 0,0019 0,09 ± 0,062
d[5] 0,097 +0,13−0,037 117,87 ± 0,18 0,4817 ± 0,0033 0,027 +0,051−0,027
c[6] 0,168 ± 0,016 214,67 ± 0,45 0,7181 ± 0,0049 0,036 +0,071−0,036
f[7] 0,119 ± 0,021 676,8 ± 7,9 1,543 ± 0,016 0,031 +0,057−0,031
b[3] 0,629 ± 0,028 1056,7 ± 4,7 2,075 ± 0,0016 0,014 +0,035−0,014
g[8] 0,38 ± 0,13 5700 ± 1500 6,4 ± 1,0 0,032 +0,080−0,032

Ekosfera tego układu obejmuje planety f i b, i nie pozostawia miejsca na planety typu ziemskiego. Tym niemniej potencjalne księżyce tych planet mogłyby mieć, przy dostatecznie gęstej atmosferze, ciekłą wodę na powierzchni[2].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g HD 34445 w bazie SIMBAD (ang.) [dostęp 2021-04-04].
  2. a b c d e f g h i j Steven S. Vogt i inni, A Six-Planet System Around the Star HD 34445, „The Astronomical Journal”, 5, 154, 2017, DOI10.3847/1538-3881/aa8b61, arXiv:1710.07337.
  3. a b c d HD 34445 b w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  4. HD 34445 e w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  5. HD 34445 d w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  6. HD 34445 c w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  7. HD 34445 f w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)
  8. HD 34445 fg w serwisie The Extrasolar Planets Encyclopaedia (ang.)