Guillaume Raoux

francuski tenisista

Guillaume Raoux (ur. 14 lutego 1970 w Bagnols-sur-Cèze) – francuski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).

Guillaume Raoux
Państwo

 Francja

Data i miejsce urodzenia

14 lutego 1970
Bagnols-sur-Cèze

Wzrost

180 cm

Gra

praworęczny, jednoręczny bekhend

Status profesjonalny

1989

Zakończenie kariery

2000

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

35 (8 czerwca 1998)

Australian Open

4R (1998)

Roland Garros

2R (1995, 1997, 1998)

Wimbledon

3R (1997)

US Open

2R (1991, 1996–1998)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4

Najwyżej w rankingu

35 (5 sierpnia 1996)

Australian Open

2R (1995, 1996)

Roland Garros

QF (1989)

Wimbledon

QF (1996)

US Open

3R (1995, 1997)

Kariera tenisowa

edytuj

Startując w gronie juniorów Raoux osiągnął w 1988 roku finał Wimbledonu w grze pojedynczej chłopców, przegrywając spotkanie o tytuł z Nicolásem Pereirą. Sezon 1988 zakończył na pozycji 2. w klasyfikacji singlowej juniorów.

Jako zawodowy tenisista Francuz startował w latach 1989–2000.

W grze pojedynczej wygrał jeden turniej rangi ATP World Tour, w 1992 roku w Brisbane. Ponadto był trzykrotnym finalistą zawodów singlowych.

W grze podwójnej Raoux zwyciężył w czterech turniejach kategorii ATP World Tour i trzy razy był uczestnikiem finału.

W 1996 roku wystąpił w igrzyskach olimpijskich w Atlancie. W grze pojedynczej odpadł w I rundzie po porażce Byronem Blackiem reprezentującym Zimbabwe. Z gry podwójnej Raoux również został wyeliminowany w I rundzie, w której grał w parze z Arnaudem Boetschem. Francuski debel przegrał z Australijczykami Toddem Woodbridge i Markiem Woodforde, którzy ostatecznie zdobyli złoty medal.

Raoux reprezentował swój kraj w Pucharze Davisa w latach 1996–1999. Był w składzie zespołu, który w 1996 roku odniósł zwycięstwo w rywalizacji, po pokonaniu w finale 3:2 Szwecji.

W rankingu gry pojedynczej Raoux najwyżej był na 35. miejscu (8 czerwca 1998), a w klasyfikacji gry podwójnej na 35. pozycji (5 sierpnia 1996).

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Nazwa
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
ATP World Tour World Championships
ATP Masters Series
ATP Championships Series
ATP World Series

Gra pojedyncza (1–4)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 10 listopada 1991 Birmingham Dywanowa (hala)   Michael Chang 3:6, 2:6
Zwycięzca 1. 4 października 1992 Brisbane Twarda (hala)   Kenneth Carlsen 6:4, 7:6(10)
Finalista 2. 19 marca 1995 Petersburg Dywanowa (hala)   Jewgienij Kafielnikow 2:6, 2:6
Finalista 3. 9 kwietnia 1995 Johannesburg Twarda   Martin Sinner 1:6, 4:6
Finalista 4. 22 czerwca 1997 Rosmalen Trawiasta   Richard Krajicek 4:6, 6:7(7)

Gra podwójna (4–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 17 stycznia 1993 Dżakarta Twarda   Diego Nargiso   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
7:6, 6:7, 6:3
Finalista 1. 18 września 1994 Bordeaux Twarda   Diego Nargiso   Olivier Delaître
  Guy Forget
2:6, 6:2, 5:7
Finalista 2. 12 marca 1995 Kopenhaga Dywanowa (hala)   Greg Rusedski   Mark Keil
  Peter Nyborg
7:6, 4:6, 6:7
Zwycięzca 2. 9 kwietnia 1995 Johannesburg Twarda   Rodolphe Gilbert   Martin Sinner
  Joost Winnink
6:4, 3:6, 6:3
Zwycięzca 3. 18 lutego 1996 Marsylia Twarda (hala)   Jean-Philippe Fleurian   Marius Barnard
  Peter Nyborg
6:3, 6:2
Finalista 3. 20 października 1996 Tuluza Twarda (hala)   Olivier Delaître   Jacco Eltingh
  Paul Haarhuis
3:6, 5:7
Zwycięzca 4. 21 czerwca 1998 's-Hertogenbosch Trawiasta   Jan Siemerink   Joshua Eagle
  Andrew Florent
7:6(5), 6:2

Bibliografia

edytuj