Gruby Dąb (Gdańsk)

Gruby Dąb (niem.: Dicke Eiche[2]) – dąb szypułkowy rosnący w dolinie Samborowo w Lasach Oliwskich, na obszarze Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Jego grubość (obwód w pierśnicy) to 5,61 metra[3], natomiast wysokość według różnych źródeł to 25[4][5] lub 28[3] metrów. Prawdopodobnie jest to najpotężniejsze drzewo w Trójmieście[3]. Jest pomnikiem przyrody o numerze 206A. Jego wiek jest oceniany na około 300 lat[4][5] lub 360 lat[6], co czyni go przypuszczalnie najstarszym drzewem w Trójmiejskim Parku Krajobrazowym[6]. Wypuszcza liście później niż inne drzewa i jedynie w górnej części korony[4][6].

Gruby Dąb
pomnik przyrody ustanowiony 1968-01-13[1]
Ilustracja
Gruby Dąb
Państwo

 Polska

Lokalizacja

przedłużenie ulicy Abrahama, Gdańsk

Nazwa systematyczna

Quercus robur

Obwód

5,61 m

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Gruby Dąb”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Gruby Dąb”
Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Gruby Dąb”
Ziemia54°23′13,35″N 18°33′20,44″E/54,387042 18,555678

Turystyka

edytuj

Z uwagi na swój rozmiar drzewo jest jednym z najbardziej interesujących turystycznie obiektów w Lasach Oliwskich, zaznaczono je już na niemieckiej mapie turystycznej z 1904 roku[2]. Znajduje się przy nim duże skrzyżowanie szlaków pieszych i można do niego dojść z różnych kierunków. Stojący w bezpośrednim pobliżu pnia drogowskaz wymienia trzy kierunki: południowy (Szlak Skarszewski, Lipnik – 1,5 kilometra), północny (Szlak Skarszewski, Głowica – 1,5 kilometra – podana odległość jest błędna, prawdziwy dystans do Głowicy to około 3,2 kilometra[5]), wschodni (bez szlaku, ulica Polanki – 1 kilometr). Ta ostatnia droga to najkrótsza i najszybsza możliwość dotarcia do Grubego Dębu z terenów zurbanizowanych. Należy skręcić z ulicy Polanki na zachód w ulicę Abrahama, dotrzeć do jej końca (krzyż ofiar wydarzeń grudniowych) i iść przez około pół kilometra skrajem dużej polany. Szlak Skarszewski również jest bardzo interesujący turystycznie, ale zawiera wiele bardzo stromych podejść i zejść (prowadzi strefą krawędziową moreny dennej), więc dotarcie nim do opisywanego drzewa wymaga dobrej kondycji. Przejście w kierunku Głowicy w gorszych warunkach pogodowych może nawet w niektórych miejscach wymagać użycia rąk celem utrzymania równowagi. Oprócz tras opisanych na drogowskazie, od Grubego Dębu odchodzi wyraźna, podwójna droga – nieoznakowana ścieżka dydaktyczna Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego[5]. Idąc w tym kierunku, po kilku kilometrach można także dotrzeć do innego bardzo istotnego przyrodniczo miejsca – rezerwatu przyrody Wąwóz Huzarów ze stanowiskami rzadkiego podrzenia żebrowca. W pobliżu drzewa, za drogowskazem, znajduje się prosty drewniany krzyż z napisem: „Jezus bierze krzyż. On wziął nasz krzyż. W pierwszą rocznicę śmierci twórcy drogi krzyżowej, świętej pamięci Franciszka Miszewskiego. Anno Domini 2008”. Otoczenie Grubego Dębu jest interesujące również dla badaczy przyrody z uwagi na rzadkie formacje leśne (grąd niski, buczyna kwaśna); występują tam m.in. takie gatunki roślin i grzybów, jak: przylaszczka pospolita, konwalia majowa, marzanka wonna, czarka austriacka, bezblaszka kulistozarodnikowa, literak właściwy, otwornica gorzka, daglezja zielona[2][5].

Przypisy

edytuj
  1. Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2016-03-19].
  2. a b c Szlak Grubego Dębu, czyli Droga Mackensena w Lasach Oliwskich [online], lasy-oliwskie.info.pl [dostęp 2016-03-19].
  3. a b c REJESTR POLSKICH DRZEW POMNIKOWYCH – Lista drzew [online], www.rpdp.hostingasp.pl [dostęp 2016-03-19].
  4. a b c Gruby Dąb w Dolinie Samborowo [online], trojmiasto.pl [dostęp 2016-03-19] (pol.).
  5. a b c d e ŚCIEŻKA PRZYRODNICZA – Trójmiejski Park Krajobrazowy [online], tpkgdansk.pl [dostęp 2016-03-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-14].
  6. a b c Dawna Oliwa [online], www.dawnaoliwa.pl [dostęp 2016-03-17].