Czarka austriacka (Sarcoscypha austriaca (O. Beck ex Sacc.) Boud.) – gatunek grzybów należący do rodziny czarkowatych (Sarcoscyphaceae)[1].

Czarka austriacka
Ilustracja
Owocnik czarki austriackiej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

czarkowate

Rodzaj

czarka

Gatunek

czarka austriacka

Nazwa systematyczna
Sarcoscypha austriaca (O. Beck ex Sacc.) Boud.
Hist. Class. Discom. Eur. (Paris): 55 (1907)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Sarcoscypha, Sarcoscyphaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Lachnea austriaca Beck ex Sacc. 1889
  • Molliardiomyces coccineus Paden 1984
  • Peziza austriaca Beck ex Mussat 1900
  • Peziza imperialis Beck 1884

Nazwę polską podali G. Fiedorowicz i D. Kubiak w 1998 r[3].

Morfologia

edytuj
Owocnik

Od 1 do 5 cm średnicy, najpierw kulisty, potem pucharkowaty, później szerzej rozpostarte, czarkowate do miseczkowatego. Dojrzały ma mniej regularne kształty – owalne bądź nerkowate. Stare owocniki mogą być talerzykowato rozpostarte. Miseczki są osadzone na wyraźnym trzonku, do 3–5 cm długim i 0,3 cm grubym, białawym. Rzadko zdarzają się owocniki siedzące. Wewnętrzna osłona owocników (hymenium) jaskrawo zabarwiona, żywoczerwona, szkarłatna, ceglastoczerwona, gładka i błyszcząca. Zewnętrzna powierzchnia jasnoróżowa, bladoczerwonawa, owłosiona, filcowata, pokryta białawymi kosmkami. Brzeg owocników długo podwinięty[4].

Miąższ

Biały, cienki, łykowaty, bez smaku i zapachu[5].

Zarodniki

Bezbarwne, podłużnie eliptyczne do cylindrycznych, gładkie, na końcach wgłębione, o rozmiarach 33–50 × 12–14 µm[4].

Gatunki podobne
  • czarka szkarłatna (Sarcoscypha coccinea), którą można odróżnić tylko mikroskopowo. Ma proste włoski na zewnętrznej powierzchni miseczek, a jej zarodniki są na końcach zaokrąglone. Częściej występuje na terenach niżowych[4].
  • dzieżka pomarańczowa (Aleuria aurantia). Nie ma trzonu, ma nie tak jaskrawą, bardziej pomarańczową barwę i tworzy owocniki pod koniec lata[5].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Czarka austriacka notowana jest w Ameryce Północnej i Europie[6]. W Polsce była gatunkiem ściśle chronionym[7], od 9 października 2014 r. została wykreślona z listy gatunków grzybów chronionych[8].

Saprotrof. Rośnie na gałązkach drzew liściastych, najczęściej na wierzbach, olszach, klonach, w wilgotnych lasach, głównie łęgowych, najchętniej na obszarach górskich i podgórskich. Pojawia się wczesną wiosną (luty-maj), może owocnikować także w bezśnieżne zimy[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2013-11-12]. (ang.).
  3. Maria Alicja Chmiel: Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. a b c d Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. KDC, s. 638. ISBN 83-7404-513-2.
  5. a b Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  6. Discover Life Maps. [dostęp 2016-01-10].
  7. Załączniki nr 1 i 2 do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 9 lipca 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących grzybów objętych ochroną (Dz.U. z 2004 r. nr 168, poz. 1765).
  8. Dz.U. z 2014 r. poz. 1408 – Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 9 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej grzybów.