Grondin (1904)

Grondin (Q31)
	; „Grondin” w towarzystwie dwóch innych bliźniaczych jednostek
Klasa	okręt podwodny
Typ	Naïade
	Historia
Stocznia	Arsenal de Toulon(inne języki)
Wodowanie	15 lipca 1904
	Marine nationale
Wejście do służby	1905
Wycofanie ze służby	8 maja 1913
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 70,5 tony; 73,5 t
Długość	23,7 m
Szerokość	2,2 m
Zanurzenie	2,6 m
Zanurzenie testowe	30 m
Rodzaj kadłuba	jednokadłubowy
Materiał kadłuba	stal
	Napęd
	1 silnik benzynowy o mocy 57 KM; 1 silnik elektryczny o mocy 95 KM; 1 śruba
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 7,25 węzła; 6 w.
Zasięg	powierzchnia: 200 Mm przy 5,5 w.; zanurzenie: 30 Mm przy 4 w.
	Uzbrojenie
	2 torpedy
Wyrzutnie torpedowe	2 x 450 mm (zewnętrzne)
Załoga	12
	Multimedia w Wikimedia Commons

Grondin (Q31) – francuski okręt podwodny z początku XX wieku, siedemnasta zamówiona jednostka typu Naïade. Została zwodowana 15 lipca 1904 roku w stoczni Arsenal de Toulon(inne języki) i przyjęta w skład Marine nationale w 1905 roku. Okręt skreślono z listy floty 8 maja 1913 roku.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Grondin” zamówiony został na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1900 roku^[1]. Okręt został zaprojektowany przez inż. Gastona Romazzottiego(inne języki)^[2]. Po raz pierwszy we francuskich okrętach podwodnych do napędu w położeniu nawodnym użyto silnika benzynowego, co jednak zaowocowało niewielkim zasięgiem^[1]^[2].

„Grondin” był małym okrętem podwodnym o konstrukcji jednokadłubowej. Długość całkowita wykonanej ze stali jednostki wynosiła 23,7 metra, szerokość 2,2 metra i zanurzenie 2,6 metra^[1]^[2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 70,5 tony, a w zanurzeniu 73,5 tony^[1]^[2]. Okręt napędzany był na powierzchni przez silnik benzynowy Panhard et Levassor o mocy 57 koni mechanicznych (KM)^[1]^[2]. Napęd podwodny zapewniał silnik elektryczny SEE o mocy 95 KM^[1]^[2]. Jednośrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 7,25 węzła na powierzchni i 6 węzłów w zanurzeniu^[1]^[2]. Zasięg wynosił 200 Mm przy prędkości 5,5 węzła w położeniu nawodnym oraz 30 Mm przy prędkości 4 węzłów pod wodą^[1]^[2]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 30 metrów^[3].

Okręt wyposażony był w dwie zewnętrzne wyrzutnie torped kalibru 450 mm, bez torped zapasowych^[1]^[2]. Załoga okrętu składała się z 12 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1]^[2].

Budowa i przebieg służby

„Grondin” zbudowany został w Arsenale(inne języki) w Tulonie^[1]^[2]. Okręt został zwodowany 15 lipca 1904 roku^[1]^[2] i wszedł do służby w roku 1905^[3]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q31^[1]. Koszt budowy okrętu wyniósł 365 000 franków^[1].

Okręt pełnił służbę na wodach Morza Śródziemnego do 8 maja 1913 roku, kiedy został skreślony z listy floty^[1]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 207.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 78.
↑ ^a ^b Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).

Bibliografia

Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).

[con1921-207-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 207.

[fon78-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 78.

[nav-3] Ivan Gogin: NAÏADE submarines (1904 - 1905). NAVYPEDIA. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).

[1]

[2]

[3]