Grand Prix na Żużlu 2000
Grand Prix IMŚ na Żużlu 2000 (SGP) – to szósty sezon rozstrzygania tytułu najlepszego żużlowca na świecie w formule Grand Prix. W sezonie 2000 22 żużlowców zmaga się o tytuł podczas 6 rund.
| |||
| Dyscyplina | |||
|---|---|---|---|
| Organizator | |||
| Szczegóły turnieju | |||
| Pierwsze zawody | |||
| Zamknięcie (finał) | |||
| Liczba zawodników |
22 (34) | ||
 I miejsce
|
|||
 II miejsce
|
|||
 III miejsce
|
|||
Zasady
edytujW 2000 obowiązywała taka sama tabela biegowa jak w sezonie 1999. Liczba stałych uczestników także pozostała bez zmian, jednak zmienił się system ich kwalifikacji: z Finału Interkontynentalnego i Kontynentalnego bezpośredni awans uzyskali tylko zwycięzcy, natomiast z GP Challenge awansowała czołowa dziesiątka. Po raz pierwszy mistrz świata juniorów z poprzedniego sezonu nie otrzymał prawa startu w cyklu (ponieważ dotychczas mistrzowie świata słabo spisywali się w gronie najlepszych zawodników świata). Przy czym należy zaznaczyć, że de facto bezpośredni awans z GP 1999 zapewniła sobie czołowa dwunastka zawodników, ponieważ 5 w klasyfikacji Mark Loram startował z dziką kartą i nie był brany pod uwagę przy promocji (awans uzyskał z GP Challenge). Brązowy medalista Hans Nielsen zaraz po zakończeniu cyklu ogłosił zakończenie kariery i dwunasty Chris Louis był zwolniony ze startu w Challenge.
Pierwsza część zawodów (biegi 1-10) nazwano Turniejem eliminacyjnym, który był wstępem do Turnieju głównego (biegi 11-20). Zawody kończyły się czterema biegami finałowymi (dwa półfinały, finał pocieszenia – Mały Finał, oraz Dużym Finałem).
W turnieju głównym rozstawiono najlepszą ósemkę z poprzedniego sezonu (w pierwszym turnieju), a od następnego najlepszą ósemkę z poprzedniej eliminacji (spośród stałych uczestników).
Zarówno w turnieju eliminacyjnym jak i w turnieju głównym dwa słabsze biegi (trzecie lub czwarte miejsce) oznaczało odpadnięcie z turnieju i otrzymanie stosownej liczby punktów (w zależności od zajętego miejsca).
Do Grand Prix 2000 bezpośrednio kwalifikowała się czołowa dziesiątka, pozostali stali uczestnicy wystartowali w Grand Prix Challenge 1999.
Punkty GP
edytujKlasyfikacja generalna Grand Prix tworzona jest na podstawie zdobytych punktów Grand Prix. Punkty za zajęte miejsce w końcowej klasyfikacji poszczególnej eliminacji obowiązywały takie same niezmiennie od 1998.
Zawodnicy, którzy kończyli rywalizację w turnieju eliminacyjnym zajmowali miejsca 17-24. Kończąc zawody na turnieju głównym zostało się sklasyfikowanym na miejscach 9-16. Miejsca czołowej ósemki były zarezerwowane dla uczestników biegów finałowych.
Miejsca 9-24 były parami sobie równe (tzn dwóch zawodników kończyło rywalizację z tą samą liczbą punktów. Na wyższym miejscu sklasyfikowany był ten zawodnik, który miał niższy numer startowy.
|
|
|
Zawodnicy
edytujW każdej z eliminacji startowało 24 zawodników (22 stałych uczestników oraz dwóch z dziką kartą):
|
|
Terminarz i wyniki
edytujSezon 2000 składał się z 6 rund, które odbyły się w pięciu krajach (dwie rundy w Polsce).
| Lp. | Data | Grand Prix | Stadion | Miasto | Zwycięzca | |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 6 maja | Czech | Stadion Markéta |  Praga
|
 Billy Hamill
|
Wyniki |
| 2 | 3 czerwca | Szwecji | Motorstadium |  Linköping
|
 Jason Crump
|
Wyniki |
| 3 | 1 lipca | Polski | Stadion Olimpijski |  Wrocław
|
Tony Rickardsson
|
Wyniki |
| 4 | 29 lipca | Wielkiej Brytanii | Coventry Stadium |  Coventry
|
Martin Dugard
|
Wyniki |
| 5 | 2 września | Danii | Speedway Center |  Vojens
|
Greg Hancock
|
Wyniki |
| 6 | 23 września | Europy | Stadion Polonii | Bydgoszcz
|
Billy Hamill
|
Wyniki |
Klasyfikacja końcowa
edytuj| Lp. | Zawodnik | Suma |
|
|
|
|
|
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | (16) Mark Loram
|
102 | 20 | 20 | 15 | 18 | 15 | 14 |
| 2 | (11) Billy Hamill
|
95 | 25 | 6 | 20 | 5 | 14 | 25 |
| 3 | (1) Tony Rickardsson
|
94 | 14 | 16 | 25 | 14 | 7 | 18 |
| 4 | (6) Jason Crump
|
88 | 5 | 25 | 12 | 10 | 20 | 16 |
| 5 | (7) Greg Hancock
|
76 | 7 | 5 | 7 | 12 | 25 | 20 |
| 6 | (5) Leigh Adams
|
65 | 6 | 10 | 16 | 15 | 12 | 6 |
| 7 | (2) Tomasz Gollob
|
64 | 15 | 14 | 14 | - | 6 | 15 |
| 8 | (21) Todd Wiltshire
|
63 | 16 | 18 | 7 | 7 | 3 | 12 |
| 9 | (8) Ryan Sullivan
|
62 | 8 | 12 | 8 | 20 | 8 | 6 |
| 10 | (10) Chris Louis
|
60 | 18 | 7 | 18 | 8 | 5 | 4 |
| 11 | (3) Jimmy Nilsen
|
42 | 6 | 15 | 5 | 6 | 2 | 8 |
| 12 | (9) Stefan Dannö
|
41 | 3 | 4 | 10 | 6 | 18 | 0 |
| 13 | (12) Mikael Karlsson
|
39 | 12 | 8 | 4 | 8 | 5 | 2 |
| 14 | (15) Henrik Gustafsson
|
39 | 8 | 4 | 2 | 5 | 10 | 10 |
| 15 | (19) Peter Karlsson
|
35 | 3 | 2 | 8 | 7 | 8 | 7 |
| 16 | (4) Joe Screen
|
34 | 5 | 5 | 6 | 3 | 7 | 8 |
| 17 | (18) Antonín Kasper
|
32 | 7 | 6 | 5 | 4 | 6 | 4 |
| 18 | (13) Carl Stonehewer
|
30 | 10 | 7 | 3 | 4 | 3 | 3 |
| 19 | (23) Martin Dugard
|
25 | – | - | - | 25 | - | - |
| 20 | (23) Nicki Pedersen
|
17 | – | 1 | - | - | 16 | - |
| 21 | (22) Rafał Dobrucki
|
16 | 4 | 3 | 3 | - | 1 | 5 |
| 22 | (28) Jason Lyons
|
16 | – | - | - | 16 | - | - |
| 23 | (20) Brian Andersen
|
15 | 4 | 2 | 1 | 2 | 4 | 2 |
| 24 | (14) Brian Karger
|
13 | 2 | 3 | 4 | 1 | 2 | 1 |
| 25 | (17) Andy Smith
|
10 | 2 | 1 | 1 | 2 | 1 | 3 |
| 26 |  (24) Rune Holta
|
8 | – | 8 | - | - | - | - |
| 27 | (24) Jarosław Hampel
|
7 | – | - | - | - | - | 7 |
| 28 | (24) Sebastian Ułamek
|
6 | – | - | 6 | - | - | - |
| 29 | (24) Jesper B. Jensen
|
4 | – | - | - | - | 4 | - |
| 30 | (23) Piotr Protasiewicz
|
3 | – | - | 2 | - | - | 1 |
| 31 | (24) Lee Richardson
|
3 | – | - | - | 3 | - | - |
| 32 | (23) Michal Makovský
|
1 | 1 | - | - | - | - | - |
| 33 | (24) Bohumil Brhel
|
1 | 1 | - | - | - | - | - |
| 34 | (25) John Jørgensen
|
1 | – | - | - | 1 | - | - |
| Lp. | Zawodnik | Suma |
|
|
|
|
|
|