Gonnardytminerał z gromady krzemianów, zaliczany do grupy zeolitów. Należy do grupy minerałów bardzo rzadkich.

Gonnardyt
Ilustracja
Gonnardyt z kamieniołomu Bundoora, Wiktoria, Australia. Rozmiar okazu 4,9 cm
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

uwodniony glinokrzemian wapnia i sodu
Na2Ca[Al4Si6O20] x 7 H2O

Twardość w skali Mohsa

4,5-5

Przełam

nierówny

Łupliwość

niewyraźna, brak

Układ krystalograficzny

rombowy

Gęstość

2,25 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

biała, szara, żółtawa, bezbarwna

Rysa

biała

Połysk

szklisty, perłowy

Nazwa pochodzi od nazwiska francuskiego mineraloga Ferdinanda P.J. Gonnarda (1833-1923) z Lionu.

Właściwości

edytuj

Zazwyczaj tworzy kryształy o pokroju igiełkowym lub włoskowym. Występuje w skupieniach zbitych, nerkowatych, promienistych, włóknistych. Jest kruchy, przezroczysty; współwystępuje z phillipsytem, kalcytem, thomsonitem.

Występowanie

edytuj

Jest produktem procesów hydrotermalnych. Spotykany jest w druzach, pęcherzach pogazowych, szczelinach skalnych.

Miejsca występowania: Włochy, Austria, Niemcy, Norwegia, USA.

Zastosowanie

edytuj
  • ma znaczenie naukowe,
  • cenny dla kolekcjonerów (b. rzadkie występowanie; agregaty do 4 mm w przekroju).

Bibliografia

edytuj
  • O. Medenbach, C. Sussieck-Fornefeld: Minerały, „Świat Książki” 1996 r.
  • R. Hochleitner: Minerały i kryształy, „Muza S.A.” 1994 r.
  • W. Schumann: Minerały świata, O. Wyd. ”Alma - Press” 2003 r.

Linki zewnętrzne

edytuj