Golica Bielska
Golica Bielska (niem. Spitzenstein, słow. Belianska holica, węg. Tar-kő[1]) – wznoszący się na 1981 m n.p.m. skalisty wierzchołek w grani Jatek Bielskich (fragmencie grani głównej Tatr Bielskich) w słowackich Tatrach Bielskich. Jest to pierwsze wybitniejsze wzniesienie po zachodniej stronie Bujaczej Przełęczy (1912 m). Golica wraz z dwoma sąsiednimi na wschód wierzchołkami Skrajnych Jatek (2012 m) tworzy charakterystyczną trójwierzchołkową koronę dobrze widoczną z południowej strony. Na stronę tę opada z Golicy Bielskiej szeroka trawiasta grzęda do Doliny Przednich Koperszadów. Oddziela ona Strażkowski Żleb od Wspólnej Pastwy. Od północnej strony stoki Golicy to łagodnie opadający trawnik, stromo podcięty ścianą Małego Koszara[2].
 Pośrednie Jatki, dwa wierzchołki Skrajnych Jatek i Golica. Widok od południowej strony | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1981 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′52,0″N 20°15′06,5″E/49,231111 20,251806
| |
Władysław Cywiński przypuszcza, że dawniej Skrajne Jatki były trzywierzchołkowe, zaś nazwę Golica Bielska wprowadził Witold Henryk Paryski w 24 tomie swojego przewodnia Tatry. Pierwotnie słowacka nazwa Holica zapewne dotyczyła wielkiego upłazu na północnych zboczach[2].
Południowa grzęda Golicy Bielskiej tworzy granicę zlewni Potoku spod Kopy[2].
-
Grań wschodniej części Tatr Bielskich -
Widok ze Wspólnej Pastwy
.jpg)
.jpg)
Przypisy
edytuj- ↑ Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Tatry Bielskie [online] [dostęp 2020-02-01].
- ↑ a b c Władysław Cywiński, Tatry Bielskie, część wschodnia. Przewodnik szczegółowy, tom 5, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1997, ISBN 83-7104-011-3.