Goździeniec fioletowy

Goździeniec fioletowy (Clavaria zollingeri Lev.) – gatunek grzybów należący do rodziny goździeńcowatych (Clavariaceae)[1].

Goździeniec fioletowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

goździeńcowate

Rodzaj

goździeniec

Gatunek

goździeniec fioletowy

Nazwa systematyczna
Clavaria zollingeri Lev.
Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 5: 155 (1846)

Systematyka i nazewnictwo

edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Clavaria, Clavariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonim: Clavaria lavandula Peck[2]:

Nazwę polską zaproponowali Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda w 1983 r.[3]

Morfologia

edytuj
Owocnik

Pojedynczy ma postać cylindrycznej pałeczki rozszerzającej się ku wierzchołkowi, o wysokości do 2–10 cm i grubości 2–6 mm. Zazwyczaj jest pojedynczy, rzadko rozgałęziający się, prosty, czasami robakowato wygięty. Powierzchnia gładka, matowa, nieprzezroczysta, purpurowa lub różowofioletowa, przy podstawie jaśniejsza. Szczyt pałeczki jest zaokrąglony[4].

Miąższ

Miękki i kruchy, bez wyraźnego zapachu i smaku[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki o rozmiarach 4–7 × 3,5–5 μm, elipsoidalne, gładkie, z dzióbkiem na szczycie, nieamyloidalne. Podstawki prawie maczugowate, o rozmiarach 30–60 × 5–9 μm, 4-sterygmowe, zazwyczaj bez sprzążki bazalnej. Strzępki bez sprzążek[4].

Występowanie i siedlisko

edytuj

Jest szeroko rozprzestrzeniony. Występuje w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, Europie, Azji, Afryce, Oceanii i Nowej Zelandii. W Europie występuje od Hiszpanii po około 64° szerokości geograficznej na Półwyspie Skandynawskim[5]. W Polsce gatunek bardzo rzadki. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 3 stanowiska tego gatunku[3]. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający[6]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Czechach, Niemczech, Danii, Anglii, Norwegii, Szwecji i Finlandii[3].

Saprotrof. Rośnie w lasach, prawie zawsze w mchu pod drzewami. Zazwyczaj rośnie kępkami[4].

Przypisy

edytuj
  1. a b Index Fungorum. [dostęp 2017-12-23]. (ang.).
  2. Species Fungorum. [dostęp 2017-12-23].
  3. a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. a b c d Mushroom. Clavaria fumosa. [dostęp 2017-12-24].
  5. Discover Life Maps. [dostęp 2017-12-23].
  6. Zbigniew Mirek: Red list of plants and fungi in Poland = Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany. Polish Academy of Sciences, 2006. ISBN 83-89648-38-5.