Glee – amerykański musicalowy serial telewizyjny (komediodramat), emitowany przez stację Fox od 19 maja 2009 do 20 marca 2015 roku. Koncentrował się na życiu młodych ludzi, którzy śpiewają wspólnie w szkolnym chórze w fikcyjnym liceum imienia Williama McKinleya w Limie w stanie Ohio. Opiekę nad chórem przejmuje nauczyciel języka hiszpańskiego, postanawiający przywrócić licealnemu klubowi dawną świetność. W swojej tematyce Glee skupiał się na zagadnieniach z dziedziny socjologii i nauk społecznych, przede wszystkim na seksualności, kwestiach rasowych, związkach emocjonalnych czy pracy grupowej. Na zespół bohaterów, który w kolejnych sezonach powiększano lub zmniejszano, wstępnie składali się: przewodzący chórowi nauczyciel Will Schuester (w tej roli Matthew Morrison), trenerka cheerleaderek Sue Sylvester (Jane Lynch), pedagog szkolna Emma Pillsbury (Jayma Mays), żona Willa Terri (Jessalyn Gilsig) oraz ośmioro członków chóru (Lea Michele, Cory Monteith, Chris Colfer, Dianna Agron, Amber Riley, Kevin McHale, Jenna Ushkowitz, Mark Salling).

Glee
Ilustracja
Gatunek

komediodramat, musical

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Oryginalny język

angielski

Twórcy

Ryan Murphy
Brad Falchuk
Ian Brennan

Główne role

Dianna Agron
Chris Colfer
Darren Criss
Jessalyn Gilsig
Jane Lynch
Jayma Mays
Kevin McHale
Lea Michele
Cory Monteith
Heather Morris
Matthew Morrison
Amber Riley
Naya Rivera
Mark Salling
Harry Shum Jr.
Jenna Ushkowitz

Liczba odcinków

121 (wyemitowane)

Liczba serii

6

Nagrody

4 Złote Globy
5 Satelite Awards
1 SAG
6 wygranych na 31 nominacji do Emmy

Lista odcinków
Produkcja
Produkcja

20th Century Fox Television
Ryan Murphy Productions

Reżyseria

Ryan Murphy
John Scott
Alfonso Gomez-Rejon

Czas trwania odcinka

41–45 minut

Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji

Stany Zjednoczone

Data premiery

19 maja 2009

Stacja telewizyjna

Fox

Lata emisji

2009–2015

Status

zakończony

Format obrazu

16:9

Format dźwięku

Dolby Surround 4.1

Strona internetowa
Matthew Morrison grał nauczyciela hiszpańskiego i kierownika chóru, Willa Schuestera
Lea Michele występowała jako utalentowana i ambitna gwiazda szkolnego chóru
Cory Monteith grał przystojnego futbolistę oraz członka chóru
Chris Colfer wcielał się w rolę homoseksualnego chórzysty
Gwyneth Paltrow za gościnną rolę Holly Holiday otrzymała w 2011 r. swoją pierwszą nagrodę Emmy

Twórcami serialu są Ryan Murphy, Brad Falchuk oraz Ian Brennan; ostatni z nich planował pierwotnie realizację Glee jako pełnometrażowego filmu. Trio napisało wszystkie odcinki pierwszego i drugiego sezonu serialu, a Murphy i Falchuk służyli początkowo za reżyserów. Pilot serialu wyemitowano 19 maja 2009, na cztery miesiące przed premierą drugiego odcinka, oficjalnie rozpoczynającego sezon pierwszy 9 września. Do 8 czerwca 2010 stacja Fox wyświetliła dwadzieścia dwa odcinki Glee. Kolejne sezony emitowano w okresie od września do maja. Szósta, finałowa seria Glee gościła na ekranach telewizyjnych od stycznia do marca 2015 roku i składała się z trzynastu odcinków. W swych podstawowych założeniach serial opierał się na występach muzycznych poszczególnych członków obsady. Śpiewane przez nich piosenki wyselekcjonowane były przez Murphy’ego, dbającego o utrzymanie równowagi między przebojowością a klasycznością wybranych materiałów; w Glee wykorzystywano zarówno utwory z czołówek list przebojów, jak również standardy sceniczne i szlagiery filmowe. Produkcją muzyczną serialu zajmowali się Adam Anders oraz Peer Åström. Covery w wykonaniu aktorów publikowano na łamach sklepu internetowego iTunes Store podczas tygodni transmisyjnych, serię albumów z muzyką z Glee wydała też wytwórnia Columbia Records. Soundtracki odniosły globalny sukces komercyjny; od początku emisji serialu do października 2011 w systemie digital download wyprzedano trzydzieści sześć milionów promocyjnych singli i jedenaście milionów wydawnictw albumowych. Serial dystrybuowano na dyskach DVD i Blu-ray, wydano też aplikację Glee na iPada oraz gry karaoke, stworzone na rynek konsoli Wii. Po ukończeniu zdjęć do drugiego sezonu serialu członkowie obsady ruszyli w trasę koncertową po Ameryce Północnej i Europie. W oparciu o materiały nagrane podczas tournée zrealizowano dokument Glee – koncertowy film (2011).

W trakcie trwania emisji pierwszego sezonu serial spotkał się z bardzo pozytywnymi recenzjami krytyków telewizyjnych[1]. Sezon nominowano do dziewiętnastu nagród Emmy, czterech Złotych Globów, sześciu Nagród Satelity oraz licznych innych nagród, a ostatecznie wyróżniono go m.in. Złotym Globem za najlepszy serial komediowy lub musical, a także statuetkami Emmy przyznanymi aktorce Jane Lynch i twórcy Ryanowi Murphy’emu w 2010. W 2011 Glee ponownie nagrodzono Złotym Globem w kategorii serial komediowy lub musical, tym razem za sezon drugi; uhonorowano też aktorów drugoplanowych: Lynch i Chris Colfera. Sezony drugi, trzeci, czwarty oraz szósty zebrały korzystne opinie recenzentów, choć sezon piąty był przez krytyków oceniany ujemnie[2][3][4][5][6]. W sumie Glee uzyskał siedemdziesiąt jeden nagród ze stu dziewięćdziesięciu nominacji do nagród telewizyjnych w różnych kategoriach serialowych i aktorskich.

W październiku 2013 ku pamięci zmarłego członka obsady Cory’ego Monteitha wyemitowano odcinek zatytułowany The Quarterback. Tydzień po transmisji odcinka Ryan Murphy ogłosił, że szósty sezon Glee będzie sezonem finalnym. Glee dobiegł końca po stu dwudziestu jeden nadanych odcinkach i siedmiuset dwudziestu ośmiu występach muzycznych.

Produkcja

edytuj

Koncept

edytuj

Ian Brennan inicjował Glee jako projekt oparty na jego własnych doświadczeniach z czasów, gdy był członkiem uczniowskiego chóru w Prospect High School, liceum w Mount Prospect w stanie Illinois[7]. Początkowo widział w nim materiał na film pełnometrażowy, którego rys scenariusza napisał w sierpniu 2005 przy pomocy książkowego poradnika Screenwriting for Dummies (Scenopisarstwo dla bystrzaków)[7]. Ostateczną wersję scenariusza Brennan przygotował jeszcze tego samego roku, jednak przez dłuższy czas nie zdołał nim nikogo zainteresować[7]. Po kilku latach Mike Novick, producent telewizyjny i przyjaciel Brennana z Los Angeles, wręczył kopię skryptu Ryanowi Murphy’emu, który uczęszczał na tę samą siłownię, co on.[8] Murphy, niegdysiejszy członek college’owego chóru, potrafił sentymentalnie odnieść się do treści scenariusza. Zarówno on, jak i jego partner zawodowy Brad Falchuk, z którym wiązał go serial Bez skazy, stwierdzili, że fabuła Glee posiada predyspozycje serialu telewizyjnego. Skrypt Brennana został w całości przepisany i w 2008 trafił do kierowników stacji Fox[7][9]. W ciągu piętnastu godzin od dostarczenia scenariusza zadecydowano o uczynieniu z Glee nadchodzącej produkcji Foxu[9]. Murphy przypisywał tej decyzji powiązanie z sukcesem muzycznego programu American Idol, który przysparzał kanałowi najwyższe możliwe wyniki oglądalności. „Był w tym sens: telewizja, która nadaje największy hit wśród widzów – muzyczny talent show, tworzy projekt w podobnym tonie”, powiedział Murphy[9]. Ryan Murphy i Brad Falchuk zostali producentami wykonawczymi i showrunnerami serialu, Iana Brennana zatrudniono na stanowisko koproducenta wykonawczego, a Mike Novick objął generalną funkcję producencką[9]. Brennan, Murphy i Falchuk postanowili rozpocząć pracę przy Glee od napisania „wszystkich jego odcinków”[10]. Wszyscy trzej, pracując w grupie lub indywidualnie, byli wyłącznymi autorami każdego odcinka sezonów pierwszego i drugiego.

Akcja serialu toczy się w fikcyjnym liceum imienia Williama McKinleya w mieście Lima w stanie Ohio[11]. Jako miejsce akcji Murphy wybrał Środkowo-Zachodnie Stany Zjednoczone; dojrzewał bowiem w Indianie i często gościł w Ohio, odwiedzając park rozrywki Kings Island w Mason[12]. Mimo iż osadzony w Limie – miejscowości rzeczywistej – serial kręcony był w Paramount Studios i Helen Bernstein High School, publicznej szkole średniej w Hollywood[13]. Choć początkowo Glee porównywano do filmów z serii High School Musical, w 2009 roku Murphy wyznał, że nigdy nie widział żadnego z nich. Dodał, iż jego celem było stworzenie „postmodernistycznego musicalu”, a nie „serialu, w którym bohaterowie przypadkiem wpadają na piosenki”; jako jedno ze źródeł inspiracji podał film Roba Marshalla Chicago (2002)[14]. Według zamierzeń Murphy’ego, serial miał stanowić formę telewizyjnego eskapizmu: „Na antenie pokazuje się teraz tak wiele programów o uzbrojonych ludziach, fantastyce naukowej, zabieganych prawnikach. Glee wpisuje się w inny gatunek; nic podobnego do niego nie widnieje obecnie na ekranach telewizyjnych. Świat jest aktualnie takim mrocznym miejscem. Właśnie dlatego wypalił American Idol; to czysty eskapizm.”[9] W założeniach Murphy’ego Glee jawił się jako serial familijny, który miał zainteresować zarówno młodszą, jak i starszą widownię, ponieważ dorośli bohaterowie byli w nim postaciami równie istotnymi co nastoletni protagoniści[9]. Do końca października 2009 Ryan Murphy opracował zarys fabularny mający pokryć trzy lata emisji serialu[15].

Scenariusz

edytuj

W wywiadzie udzielonym witrynie wired.com w grudniu 2009 Brad Falchuk wyznał, że dotychczasowe odcinki Glee pisane były wyłącznie przez niego, Ryana Murphy’ego lub Iana Brennana, i że pozwoliło to w zachowaniu jednolitości epizodów[10]. Aż do końca drugiego sezonu trio pozostało wyłącznymi autorami scenariuszy kolejnych odcinków. Falchuk, Murphy i Brennan tworzyli w tym okresie głównie indywidualnie, choć pilot i drugi odcinek sezonu pierwszego, Showmance, napisane zostały przez całą trójkę. Podział pracy zależał w dużej mierze od tego, który ze scenarzystów zdążył nakreślić szkic skryptu lub wstępnie zaplanować fabułę odcinka. Brennan zaznaczył, że proces pisania przebiega swobodnie i prędko. Odnosząc się do segregacji ról przypisanych przez siebie członkom grupy, Murphy określił Falchuka jako wrażliwca, a Brennana jako wesołka. Sobie przyznał tytuł „mózgu” zespołu. Ian Brennan uznał tę klasyfikację za bardzo prawidłową. Niektórzy z bohaterów serialu byli opracowywani przez konkretnego scenarzystę bardziej niż przez innych. Brennan w szczególności zajmował się wątkami granej przez Jane Lynch Sue Sylvester. Falchuk wielokrotnie pisał sceny z udziałem Kurta i Burta Hummelów (Chris Colfer i Mike O’Malley), choć szkielet postaci Kurta został solidnie zarysowany przez Murphy’ego[16].

Do prac nad sezonem trzecim zatrudniono sześciu kolejnych scenarzystów: Ali Adler, Roberto Aguirre-Sacasę, Marti Noxon, Michaela Hitchcocka, Matthew Hodgsona and Rossa Maxwella[17]. Aguirre-Sacasa pisał później skrypty poszczególnych odcinków sezonu czwartego i piątego, a Hitchock, Hodgson i Maxwell – sezonów od czwartego do szóstego. Czwarty odcinek sezonu trzeciego, Pot o’ Gold, został napisany przez Adler i był pierwszym w historii serialu epizodem, którego autorem nie był żaden z trzech początkowych scenarzystów[18][19]. Przy realizacji sezonu czwartego Ali Adler i Marti Noxon nie nawiązały współpracy ze stacją Fox. Na ich miejsce zatrudniono Stacy Traub oraz scenarzystów, którzy wsławili się pracą przy seryjnej tragikomedii Dr House: Russela Frienda i Garretta Lernera. Autorem odcinka sezonu piątego, Old Dog, New Tricks, był Chris Colfer, odtwórca roli Kurta Hummela[20].

Muzyka, ścieżka dźwiękowa i choreografia

edytuj

Jako musical serial opierał się w dużej mierze na występach muzycznych w wykonaniu poszczególnych członków obsady[21]. Odśpiewywane przez nich piosenki selekcjonowane były przez Murphy’ego, dbającego o utrzymanie równowagi między przebojowością a klasycznością wybranych materiałów. W Glee wykorzystywano zarówno utwory z czołówek list przebojów, jak również standardy sceniczne i szlagiery filmowe. W 2009 Murphy powiedział: „Chciałem, by w każdym odcinku znalazło się coś dla każdego widza. Nie było to łatwe wyzwanie, lecz najbardziej liczył się dla mnie balans pomiędzy piosenkami.”[8] Według Murphy’ego, wybór utworów muzycznych stanowił integralną część rozwoju scenariuszy: „Sednem każdego epizodu jest dany temat przewodni. Do napisanego scenariusza dobierałem piosenki, które wspomagały rozwój przedstawianej historii.”[22]

Fabuła

edytuj

Nauczyciel języka hiszpańskiego, w jednej z amerykańskich szkół średnich, Will Schuester (Matthew Morrison), chcąc przywrócić szkolny Glee Club do dawnej świetności, postanawia zostać jego kierownikiem. Zbiera grupę uczniów i w ten sposób powstaje zespół. Nowy skład klubu jednak nie jest zbiorem najpopularniejszych i najbardziej atrakcyjnych fizycznie uczniów szkoły. Przeciwnie – są to niezbyt lubiani młodzi ludzie, często pełni kompleksów i ze skomplikowanym bagażem przeszłości. Członkowie zespołu celowo reprezentują obiegowe i pobieżne, a przez to często zwodnicze, wyobrażenia o nich. Mamy tutaj inwalidę reprezentującego klasycznego kujona szkolnego, otyłą czarnoskórą dziewczynę, Azjatkę, ubierającą się w stylu gotyckim, geja o dziewczęcych upodobaniach, niezbyt inteligentną szkolną gwiazdę footballu, Żydówkę wychowaną przez parę gejów i ciężarną królową cheerleaderek. Jednak nowy kierownik grupy nie spodziewa się przeciwności, jakim będzie musiał stawić czoło: od niechęci i sceptycyzmu uczniów, do podłych intryg trenerki szkolnej drużyny cheerleaderek, Sue Sylvester (Jane Lynch), której uszczknięto część funduszy i przekazano je na chór.

Oceny i tło serialu

edytuj

Serial szybko zyskał dużą popularność wśród widzów, na co dowodem są zdobyte nominacje i nagrody. To próba nie tylko zdolności reżyserskich twórców i aktorskich zespołu, ale przede wszystkim odważnego komentarza socjologicznego, zawartego w scenariuszu. Serial, wykorzystując negatywne stereotypy wśród młodzieży, wywołał dyskusje na tematy rasizmu, homofobii, etnicznych stereotypów, macierzyństwa nieletnich, stosunków rodzinnych[23].

Emisja

edytuj

Premiera

edytuj
 
Balon promujący serial Glee w Nowym Jorku

Pilotażowy odcinek miał premierę w dniu 19 maja 2009 roku po programie American Idol. Miał on oglądalność 9,62 mln[24]. Dalsza część pierwszego sezonu była emitowana od 9 września 2009 roku.

19 kwietnia 2013 Fox przedłużył serial o piąty i szósty sezon[25].

Emisja w Polsce

edytuj
  • Polska premiera serialu odbyła się 18 lutego 2011 roku na kanale FOX HD o 21:00. Każdy nowy odcinek pojawiał się w piątek o tej samej godzinie[26]. Od 6 maja 2011 roku pokazywane były 2 odcinki Glee, w piątek o 21.00 oraz o 22.00. Finał pierwszego sezonu został wyemitowany 10 czerwca 2011 roku. Od 28 czerwca 2011 roku serial emitowany był ponownie – od poniedziałku do piątku o godzinie 19.00 (powtórki o 9.35 i 14.10). 12 września 2011 roku na kanale FOX HD odbyła się premiera 2 sezonu serialu. Finał drugiego sezonu został wyemitowany 6 lutego 2012 roku.
  • Od 11 września 2011 roku do 3 marca 2012 roku pierwszy sezon serialu Glee emitowany był także na kanale TVP1. Do 30 października 2011 roku emisja odbywała się w niedziele ok. 15.00 (odcinki 1-8), a od 4 listopada 2011 roku w piątki o 15.30 (odcinki 9-22). 2 czerwca 2013 TVP1 rozpoczęła powtórkową emisję pierwszego sezonu emitując po dwa odcinki serialu najpierw po godzinie 23:00, a później 22:00. Od 14 lipca 2013 emitowano po trzy odcinki serialu.
  • W 2020 wszystkie 6 sezonów jest dostępna w formie VOD w ramach serwisów Fox Play (dostępnego w ramach abonamentu sieci kablowych oraz m.in. platformy Canal+ i Canal+ przez internet), Amazon Prime Video, oraz Netflix.

Oglądalność na świecie

edytuj

Glee emitowany był w większości krajów świata.

Ameryka

edytuj

W Ameryce serial emitowały stacje City i Global Television Network w Kanadzie[27]. Ponadto emisji Glee podjęły się telewizje w Ameryce Środkowej[28] oraz w Brazylii[29].

Australia i Oceania

edytuj

W Australii, cała obsada odbyła turę promocyjną przed pierwszą emisją we wrześniu 2009[30]; w Nowej Zelandii[31]; w Fidżi[32].

Afryka

edytuj

W Afryce Południowej[33].

Europa

edytuj

w Bułgarii[34]; w Irlandii[35]; w Anglii[36]; w Finlandii[37]; w Szwecji[38]; w Norwegii[39]; w Portugalii[40]; We Włoszech[41]; w Niemczech; w Danii[42]; w Hiszpanii[43]; we Francji[44]; w Rosji[45]; w Holandii[46]; w Gruzji[47]; w Czechach[48]; w Polsce[26].

W Turcji[49]; na Filipinach[50]; w Japonii[51]; w Indiach[52]; w Malezji[53]; w Singapurze[54]; w Indonezji[55]

Spuścizna

edytuj

Glee uznany został za serial niosący przekaz, pomagający zaakceptować młodym odbiorcom samego siebie. Aktor Darren Criss stwierdził, że pamięć o serialu „przetrwa lata dzięki kolejnym pokoleniom”[56].

W marcu 2021 roku ogłoszono, że 8 kwietnia na platformie VOD Hulu odbędzie się transmisja z 32. ceremonii wręczenia nagród GLAAD, a jej częścią będzie uroczyste spotkanie z obsadą serialu. Aktorzy uczczą pamięć tragicznie zmarłej Nayi Rivery (serialowej Santany Lopez), a poświęcony postaci segment będzie okazją do dyskusji na temat osób LGBTQ i queerowych Latynosów w obecnie oglądanych serialach[57].

W styczniu 2023 roku premierę odnotuje serial dokumentalny The Price of Glee, poświęcony produkcji Fox oraz tragediom związanym ze śmiercią aktorów (Rivera, Monteith, Salling)[58].

Obsada

edytuj

LEGENDA:
    Główna rola.
    Drugoplanowa rola.
    Gościnna rola.
    Postać się nie pojawiła.

Główna

edytuj
Aktorka/aktor Postać Sezon 1 Sezon 2 Sezon 3 Sezon 4 Sezon 5 Sezon 6
Matthew Morrison Will Schuester 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 17 odcinków 14 odcinków 12 odcinków
Lea Michele Rachel Berry 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 19 odcinków 20 odcinków[59] 13 odcinków[59]
Chris Colfer Kurt Hummel 22 odcinki[59] 21 odcinków[60] 22 odcinki[59] 19 odcinków 20 odcinków[59] 12 odcinków
Cory Monteith Finn Hudson 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 15 odcinków
Jane Lynch Sue Sylvester 20 odcinków 22 odcinki[59] 17 odcinków 16 odcinków 14 odcinków 12 odcinków
Amber Riley Mercedes Jones 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 8 odcinków 12 odcinków 7 odcinków
Kevin McHale Artie Abrams 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 18 odcinków 7 odcinków
Jenna Ushkowitz Tina Cohen-Chang 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 21 odcinków 22 odcinki[59] 14 odcinków 5 odcinków
Jayma Mays Emma Pillsbury 16 odcinków 13 odcinków 17 odcinków 10 odcinków 2 odcinki 3 odcinki
Dianna Agron Quinn Fabray 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 21 odcinków 3 odcinki 2 odcinki 3 odcinki
Mark Salling Noah „Puck” Puckerman 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 8 odcinków 3 odcinki 5 odcinków
Jessalyn Gilsig Terri Schuester,
później
Terri Del Monico
13 odcinków 6 odcinków 1 odcinek 2 odcinki
Naya Rivera Santana Lopez 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 13 odcinków 15 odcinków 5 odcinków
Heather Morris Brittany Susan Pierce 21 odcinków 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 19 odcinków 3 odcinki 5 odcinków
Darren Criss Blaine Anderson 13 odcinków 21 odcinków 22 odcinki[59] 20 odcinków[59] 12 odcinków
Harry Shum Jr. Mike Chang 19 odcinków 22 odcinki[59] 22 odcinki[59] 8 odcinków 3 odcinki 2 odcinki
Chord Overstreet Sam Evans 21 odcinków 15 odcinków 22 odcinki[59] 19 odcinków 12 odcinków
Melissa Benoist Marley Rose 22 odcinki[59] 13 odcinków 1 odcinek
Becca Tobin Kitty Wilde 20 odcinków 13 odcinków 9 odcinków
Alex Newell Wade „Unique” Adams 3 odcinki 18 odcinków 13 odcinków 2 odcinki
Jacob Artist Jake Puckerman 22 odcinki[59] 13 odcinków 1 odcinek[61]
Blake Jenner Ryder Lynn 18 odcinków 13 odcinków 1 odcinek[61]
Dot-Marie Jones Shannon Beiste,
później
Sheldon Beiste
15 odcinków 13 odcinków 6 odcinków 4 odcinki 8 odcinków

Drugoplanowa

edytuj
Aktorka/aktor Postać Sezon 1 Sezon 2 Sezon 3 Sezon 4 Sezon 5 Sezon 6
Lauren Potter Becky Jackson 4 odcinki 14 odcinków 10 odcinków 11 odcinków 11 odcinków 6 odcinków
Mike O’Malley Burt Hummel 5 odcinków 8 odcinków 10 odcinków 3 odcinki 4 odcinki 3 odcinki
Iqbal Theba Principal Figgins 17 odcinków 12 odcinków 13 odcinków 7 odcinków 5 odcinków 4 odcinki
Romy Rosemont Carole Hudson-Hummel 5 odcinków 3 odcinki 5 odcinków 1 odcinek 2 odcinki 2 odcinki
Max Adler Dave Karofsky 5 odcinków 13 odcinków 3 odcinki 1 odcinek 4 odcinki
Ashley Fink Lauren Zizes 4 odcinki 17 odcinków 2 odcinki 1 odcinek 1 odcinek[61]
Jonathan Groff Jesse St. James 7 odcinków 3 odcinki[62] 2 odcinki 2 odcinki
Josh Sussman Jacob Ben Israel 10 odcinków 6 odcinków 2 odcinki[63] 2 odcinki 1 odcinek
Stephen Tobolowsky Sandy Ryerson 7 odcinków 1 odcinek[64]
Patrick Gallagher Ken Tanaka 10 odcinków
Dijon Talton Matt Rutherford 18 odcinków 2 odcinki
Vanessa Lengies Sugar Motta 15 odcinków 9 odcinków 2 odcinki
Damian McGinty Rory Flanagan 17 odcinków 1 odcinek
Samuel Larsen Joe Hart 10 odcinków 13 odcinków 2 odcinki
NeNe Leakes Roz Washington 6 odcinków 3 odcinki 3 odcinki 1 odcinek
Grant Gustin Sebastian Smythe 4 odcinki 2 odcinki 1 odcinek
Dean Geyer Brody Weston 14 odcinków
Nolan Gerard Funk Hunter Clarington 4 odcinki
Noah Guthrie Roderick Meeks 12 odcinków
Samantha Marie Ware Jane Hayward 11 odcinków
Laura Dreyfuss Madison McCarthy 11 odcinków
Billy Lewis Jr. Mason McCarthy 11 odcinków
Marshall Williams Spencer Porter 11 odcinków
Finneas O’Connell Alistair 4 odcinki
J.J. Totah Myron Muskovitz 4 odcinki

Gościnna

edytuj
Aktorka/aktor Postać Sezon 1 Sezon 2 Sezon 3 Sezon 4 Sezon 5 Sezon 6
Kristin Chenoweth April Rhodes 2 odcinki 1 odcinek 2 odcinki 2 odcinki
Eve Grace Hitchens 2 odcinki
Michael Hitchcock Dalton Rumba 2 odcinki 1 odcinek 1 odcinek 1 odcinek
Olivia Newton-John ona sama 2 odcinki[65]
Molly Shannon Brenda Castle 2 odcinki
Neil Patrick Harris Bryan Ryan 1 odcinek[66]
Debra Monk pani Schuester
(mama Willa)
1 odcinek
Victor Garber pan Schuester
(ojciec Willa)
1 odcinek
Josh Groban on sam 2 odcinki
Idina Menzel Shelby Corcoran
(matka Rachel)
5 odcinków 6 odcinków 1 odcinek
John Stamos dr Carl Howell 4 odcinki
Carol Burnett Doris Sylvester 1 odcinek[67] 1 odcinek[68]
Charice Pempengco Sunshine Corazon 3 odcinki
Britney Spears ona sama 1 odcinek[69]
Katie Couric ona sama 1 odcinek
Gwyneth Paltrow Holly Holliday 3 odcinki[70] 2 odcinki[71]
Whoopi Goldberg Carmen Tibideaux 3 odcinki 2 odcinki 1 odcinek
Lindsay Pearce Harmony 3 odcinki
Ricky Martin David Martinez 1 odcinek[72]
Jeff Goldblum Hiram Berry
(ojciec Rachel)
2 odcinki
Brian Stokes Mitchell LeRoy Berry
(ojciec Rachel)
2 odcinki 1 odcinek
Matthew Bomer Cooper Anderson
(starszy brat Blaine’a)
1 odcinek
Gloria Estefan Maribel Lopez
(mama Santany)
1 odcinek 1 odcinek[61]
Kate Hudson Cassandra July 5 odcinków
Sarah Jessica Parker Isabelle Wright 3 odcinki
Katey Sagal Nancy Abrams
(mama Artiego)
1 odcinek
Adam Lambert Elliott Gilbert 5 odcinków
Demi Lovato Dani 4 odcinki
Harry Hamlin Walter 4 odcinki
Gina Gershon Pam Anderson
(mama Blaine’a)
1 odcinek[61]
Jennifer Coolidge Whitney S. Pierce
(mama Brittany)
2 odcinki
Ken Jeong Pierce Pierce
(ojciec Brittany)
2 odcinki

Spis odcinków

edytuj
Sezon pierwszy (2009/2010)
Premiera w FOX Premiera w TVP1
  1. odc.1x01 (01) Pilot 18.02.2011 11.09.2011
  2. odc.1x02 (02) Showmance 25.02.2011 18.09.2011
  3. odc.1x03 (03) Acafellas 04.03.2011 25.09.2011
  4. odc.1x04 (04) Preggers 11.03.2011 02.10.2011
  5. odc.1x05 (05) The Rhodes Not Taken 18.03.2011 09.10.2011
  6. odc.1x06 (06) Vitamin D 25.03.2011 16.10.2011
  7. odc.1x07 (07) Throwdown 01.04.2011 23.10.2011
  8. odc.1x08 (08) Mash-Up 08.04.2011 30.10.2011
  9. odc.1x09 (09) Wheels 15.04.2011 25.11.2011
  10. odc.1x10 (10) Ballad 22.04.2011 02.12.2011
  11. odc.1x11 (11) Hairography 29.04.2011 09.12.2011
  12. odc.1x12 (12) Mattress 06.05.2011 16.12.2011
  13. odc.1x13 (13) Sectionals 06.05.2011 23.12.2011
  14. odc.1x14 (14) Hell-O 13.05.2011 30.12.2011
  15. odc.1x15 (15) The Power of Madonna 13.05.2011 13.01.2011
  16. odc.1x16 (16) Home 20.05.2011 20.01.2011
  17. odc.1x17 (17) Bad Reputation 20.05.2011 27.01.2012
  18. odc.1x18 (18) Laryngitis 27.05.2011 03.02.2012
  19. odc.1x19 (19) Dream On 27.05.2011 10.02.2012
  20. odc.1x20 (20) Theatricality 03.06.2011 17.02.2012
  21. odc.1x21 (21) Funk 03.06.2011 24.02.2012
  22. odc.1x22 (22) Journey 10.06.2011 02.03.2012
Sezon drugi (2010/2011)[73]
Premiera w FOX

Premiera 21 września 2010

  1. odc.2x01 (23) Audition 12.09.2011
  2. odc.2x02 (24) Britney/Brittany 19.09.2011
  3. odc.2x03 (25) Grilled Cheesus 26.09.2011
  4. odc.2x04 (26) Duets 03.10.2011
  5. odc.2x05 (27) The Rocky Horror Glee Show 10.10.2011
  6. odc.2x06 (28) Never Been Kissed 17.10.2011
  7. odc.2x07 (29) The Substitute 24.10.2011
  8. odc.2x08 (30) Furt 31.10.2011
  9. odc.2x09 (31) Special Education 07.11.2011
  10. odc.2x10 (32) A Very Glee Christmas 14.11.2011
  11. odc.2x11 (33) The Sue Sylvester Bowl Shuffle21.11.2011
  12. odc.2x12 (34) Silly Love Songs 28.11.2011
  13. odc.2x13 (35) Comeback 05.12.2011
  14. odc.2x14 (36) Blame It On The Alcohol 12.12.2011
  15. odc.2x15 (37) Sexy 19.12.2011
  16. odc.2x16 (38) Original Song 26.12.2011
  17. odc.2x17 (39) A Night of Neglects 02.01.2012
  18. odc.2x18 (40) Born This Way 09.01.2012
  19. odc.2x19 (41) Rumors 16.01.2012
  20. odc.2x20 (42) Prom Queen 23.01.2012
  21. odc.2x21 (43) Funeral 30.01.2012
  22. odc.2x22 (44) New York 06.02.2012
Sezon trzeci (2011/2012)[74]

Premiera 20 września 2011

  1. odc.3x01 (45) The Purple Piano Project
  2. odc.3x02 (46) I Am Unicorn
  3. odc.3x03 (47) Asian F
  4. odc.3x04 (48) Pot o’ Gold
  5. odc.3x05 (49) The First Time
  6. odc.3x06 (50) Mash Off
  7. odc.3x07 (51) I Kissed The Girl
  8. odc.3x08 (52) Hold On To Sixteen
  9. odc.3x09 (53) Extraordinary Merry Christmas
  10. odc.3x10 (54) Yes/No
  11. odc.3x11 (55) Michael
  12. odc.3x12 (56) The Spanish Teacher
  13. odc.3x13 (57) Heart
  14. odc.3x14 (58) On My Way
  15. odc.3x15 (59) Big Brother
  16. odc.3x16 (60) Saturday Night Glee-ver
  17. odc.3x17 (61) Dance With Somebody
  18. odc 3x18 (62) Choke
  19. odc 3x19 (63) Prom-asaurus
  20. odc 3x20 (64) Props
  21. odc 3x21 (65) Nationals
Sezon czwarty (2012/2013)[75]

Premiera 13 września 2012

  1. odc 4x01 (66) The New Rachel
  2. odc 4x02 (67) Britney 2.0
  3. odc 4x03 (68) Makeover
  4. odc 4x04 (69) The Break-Up
  5. odc 4x05 (70) The Role You Were Born to Play
  6. odc 4x06 (71) Glease
  7. odc 4x07 (72) Dynamic Duets
  8. odc 4x08 (73) Thanksgiving
  9. odc 4x09 (74) Swan Song
  10. odc 4x10 (76) Glee, Actually
  11. odc 4x11 (77) Sadie Hawkins
  12. odc 4x12 (78) Naked
  13. odc 4x13 (79) Diva
  14. odc 4x14 (80) I Do
  15. odc 4x15 (81) Girls (and Boys) on Film
  16. odc 4x16 (82) Feud
  17. odc 4x17 (83) Guilty Pleasures
  18. odc 4x18 (84) Shooting Star
  19. odc 4x19 (85) Sweet Dreams
  20. odc 4x20 (86) Lights out
  21. odc 4x21 (87) Wonder-ful
  22. odc 4x22 (88) All or nothing

Oglądalność USA

edytuj
Sezon Emisja Premiera sezonu Finał sezonu Sezon telewizyjny Miejsce Widownia
(mln)
Sezon 1 Środa 9/8c (19 maja, 2009 – 9 grudnia, 2009)
Wtorek 9/8c (20 kwietnia, 2010 – 8 czerwca, 2010)
19 maja 2009 8 czerwca, 2010[76] 2009–2010 #33[77] 9,77[77]
Sezon 2 Wtorek 8/7c (2010)
Środa 9/8c (2011)[78]
21 września 2010 24 maja 2011 2010–2011 #43 10,112
Sezon 3 Wtorek 8:00 pm (2011–2012) 20 września 2011 29 maja 2012 2011–2012 7,76

Nagrody

edytuj

Serial do tej pory zdobył 57 nagród z 144 nominacji w różnych kategoriach serialowych i aktorskich. Zdobył m.in. dwukrotnie Złotego Globa za Najlepszy serial komediowy lub musical w 2009 r. i 2010 r., 4 Złote Satelity oraz największą liczbę nominacji (łącznie 19) do nagrody Primetime Emmy w kategoriach serialowych w roku 2010.

Serial dwukrotnie nagradzano nagrodą Gay & Lesbian Alliance Against Defamation.

Najważniejsze nagrody i nominacje

edytuj
Rok Kategoria Nominowany Rezultat
Złote Globy 2010 Najlepszy serial komediowy Wygrana
Najlepszy aktor w serialu komediowym lub musicalu Matthew Morrison Nominowany
Najlepsza aktorka w serialu komediowym lub musicalu Lea Michele Nominowana
Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu, miniserialu lub filmie tv Jane Lynch Nominowana
Złote Globy 2011 Najlepszy serial komediowy Wygrana
Najlepszy aktor w serialu komediowym lub musicalu Matthew Morrison Nominowany
Najlepsza aktorka w serialu komediowym lub musicalu Lea Michele Nominowany
Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu, miniserialu lub filmie tv Chris Colfer Wygrana
Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu, miniserialu lub filmie tv Jane Lynch Wygrana
  • Primetime Emmy
Rok Kategoria Nominowany Odcinek Rezultat
2010[79] Najlepszy aktor w serialu komediowym Matthew Morrison „Mash-Up” Nominowany
Najlepsza aktorka w serialu komediowym Lea Michele „Sectionals” Nominowana
Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu komediowym Chris Colfer „Laryngitis” Nominowany
Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu komediowym Jane Lynch „The Power of Madonna” Wygrana
Najlepszy serial komediowy Nominowany
Najlepsza reżyseria serialu komediowego Ryan Murphy „Pilot” Wygrana
Najlepsza reżyseria serialu komediowego Paris Barclay „Wheels” Nominowany
Najlepszy scenariusz serialu komediowego Ryan Murphy, Brad Falchuk, Ian Brennan „Pilot” Nominowani
2011[80][81] Najlepszy serial komediowy Nominowany
Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu komediowym Chris Colfer „Grilled Cheesus” Nominowany
Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu komediowym Jane Lynch „Funeral” Nominowana
Najlepszy gościnny występ aktorki w serialu komediowym Kristin Chenoweth „Rumours” Nominowana
Gwyneth Paltrow „The Substitute” Wygrana
Dot-Marie Jones „Never Been Kissed” Nominowana
  • Creative Arts Emmy
Rok Kategoria Nominowany/-ni Odcinek Rezultat
2010 Najlepszy scenografia w serialu kręconym jedną kamerą Mark Hutman, Christopher Brown, Barbara Munch „Pilot” Nominowani
Najlepszy casting do serialu komediowego Robert J. Ulrich, Eric Dawson, Jim Carnahan Nominowani
Najlepszy gościnny występ aktora w serialu komediowym Mike O’Malley „Wheels” Nominowany
Najlepszy gościnny występ aktora w serialu komediowym Neil Patrick Harris „Dream On” Wygrana
Najlepszy gościnny występ aktorki w serialu komediowym Kristin Chenoweth „The Rhodes Not Taken” Nominowana
Najlepsze kostiumy w serialu Lou A. Eyrich, Marisa Aboitiz „The Power of Madonna” Nominowani
Najlepsze fryzury w serialu kręconym jedną kamerą Stacey K. Black, Mary G. Stultz, Roxanne N. Sutphen, Gina Bonacquisti „The Power of Madonna” Nominowane
Najlepsze fryzury w serialu kręconym jedną kamerą Lynda K. Walker, Ann Marie Luddy, Michael Ward, Gina Bonacquisti „Hairography” Nominowani
Największe osiągnięcie w mediach interaktywnych Coincident TV, FOX, Glee Hyperpromo And Superfan Nominowany
Najlepsza charakteryzacja naturalna w serialu kręconym jedną kamerą Eryn Krueger Mekash, Kelley Mitchell, Jennifer Greenberg, Robin Neal-Luce, Kelcey Fry, Zoe Haywas „The Power of Madonna” Nominowane
Najlepsza charakteryzacja naturalna w serialu kręconym jedną kamerą Eryn Krueger Mekash, Kelley Mitchell, Trent Cotner, Jennifer Greenberg, Mike Mekash „Theatricality” Nominowani
Najlepszy montaż dźwięku w serialu godzinnym Phillip W. Palmer, Doug Andham, Joseph H. Earle „The Power of Madonna” Wygrana
2011 Najlepszy casting do serialu komediowego Robert J. Ulrich and Eric Dawson Wygrana
Najlepsze kostiumy w serialu Lou A. Eyrich and Marisa Aboitiz „New York” Nominowane
Najlepsze fryzury w serialu kręconym jedną kamerą Janis Clark, Sterfon Demings, Monte Haught, Susan Zietlow-Maust and Stacy Black „The Sue Sylvester Shuffle” Nominowani
Najlepsza charakteryzjacja w serialu, miniserialu, filmie lub programie specjalnym (naturalna) Eryn Krueger Mekash, Jen Greenberg, Kelley Mitchell, Robin Luce, Mike Mekash, Melissa Buell, Christien Tinsley and Hiroshi Yada Nominowani
Najlepsza charakteryzacja w serialu kręconym jedną kamerą (sztuczna) Eryn Krueger Mekash, Jen Greenberg, Robin Luce and Mike Mekash „The Rocky Horror Glee Show” Nominowani
Najlepszy montaż dźwięku dla godzinnego serialu komediowego lub dramatycznego Phillip W. Palmer, Joseph H. Earle and Doug Andham „The Substitute” Nominowani
Rok Kategoria Nominowany Rezultat
Satelite Awards 2009 Najlepszy serial komediowy lub musical Wygrana
Najlepszy aktor w serialu komediowym lub musicalu Matthew Morrison Wygrana
Najlepsza aktorka w serialu komediowym lub musicalu Lea Michele Wygrana
Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu, miniserialu lub filmie tv Jane Lynch Wygrana
Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu, miniserialu lub filmie tv Chris Colfer Nominowany
Najlepszy gościnny występ Kristin Chenoweth Wygrana
Satelite Awards 2010 Najlepszy serial komediowy lub musical Nominowany
Najlepszy aktor w serialu komediowym lub musicalu Matthew Morrison Nominowany
Najlepsza aktorka w serialu komediowym lub musicalu Lea Michele Nominowany
Najlepsza aktorka drugoplanowa w serialu, miniserialu lub filmie tv Jane Lynch Nominowany
Najlepszy aktor drugoplanowy w serialu, miniserialu lub filmie tv Chris Colfer Nominowany

Ponadto wiele nagród grupowych i indywidualnych, takich jak People’s Choice Awards:

2013

Chris Colfer (Kurt Hummel) – „Najlepszy aktor komediowy w serialu telewizyjnym”

Lea Michelle (Rachel Berry) – „Najlepsza aktorka komediowa w serialu telewizyjnym”

Jane Lynch (Sue) – Nominacja do „Najlepsza aktorka komediowa w serialu telewizyjnym”

Przypisy

edytuj
  1. „GLEE: SEASON 1 (2009-2010)”. rottentomatoes.com. (ang.) [dostęp 2015-04-18].
  2. „GLEE: SEASON 2 (2010-2011)”. rottentomatoes.com. (ang.) [dostęp 2015-04-18].
  3. „GLEE: SEASON 3 (2011-2012)”. rottentomatoes.com. (ang.) [dostęp 2015-04-18].
  4. „GLEE: SEASON 4 (2012-2013)”. rottentomatoes.com. (ang.) [dostęp 2015-04-18].
  5. „GLEE: SEASON 5 (2013-2014)”. rottentomatoes.com. (ang.) [dostęp 2015-04-18].
  6. „GLEE: SEASON 6 (2015)”. rottentomatoes.com. (ang.) [dostęp 2015-04-18].
  7. a b c d Arado, Matt (2009-05-19). „Mount Prospect native helped create new Fox show 'Glee'”. dailyherald.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  8. a b Fernandez, Maria Elena (2009-04-26). „What is ‘Glee.’ Choir kids rule. Fox readies a series (with music) in which artsy students buck stereotypes. The show itself will face some challenging preconceptions”. latimes.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  9. a b c d e f Schneider, Michael (2008-07-23). „Fox greenlights ‘Glee’ pilot”. variety.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  10. a b Silver, Curtis (2009-12-07). „We’re All Gleeks – 10 Questions for Glee Co-Creator Brad Falchuk”. wired.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  11. Kelly, Mike (2009-05-16). „Glee series set in a Lima high school has Toledo connection too”. toledoblade.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  12. Heldenfels, Rich (2009-05-06). „The Heldenfiles – Glee-ful Ohio”. ohio.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  13. Simpson, Melody (2009-03-17). „MEET CORY MONTEITH & NAYA RIVERA OF GLEE”. hollywoodthewriteway.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  14. Wyatt, Edward (2009-05-15). „Not That High School Musical”. nytimes.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  15. Herrera, Monica (2009-10-23). „'Glee’ Rewrites The Script On TV Music”. billboard.com. (ang.) [dostęp 2015-04-22].
  16. VanDerWerff, Todd (2011-02-04). „Ian Brennan, co-creator of Glee”. avclub.com. (ang.) [dostęp 2015-04-24].
  17. Andreeva, Nellie (2011-06-16). „'Glee’ Hires First Writing Staff, Allison Adler Tapped As Co-EP, Marti Noxon To Consult”. deadline.com. (ang.) [dostęp 2015-04-24].
  18. Ng, Philiana (2011-09-15). „'Glee’: Ryan Murphy Reveals Details on ‘The Glee Project’ Finalists’ Characters”. hollywoodreporter.com. (ang.) [dostęp 2015-04-24].
  19. Adam Shankman (reżyser), Ali Adler (scenarzystka) (2011-11-01). Pot o’ Gold. Glee, sezon 3., odcinek 4. Fox.
  20. „Glee (TV Series) – Old Dog, New Tricks (2014) – Full Cast & Crew”. imdb.com. (ang.) [dostęp 2015-04-25].
  21. Kinon, Cristina (2009-05-18). „'Glee’ puts edgy spin on Top 40 tunes”. nydailynews.com. (ang.) [dostęp 2015-05-05].
  22. Wyatt, Edward (2009-10-11). „From ‘Cabaret’ to Kanye, Songs of ‘Glee’ Are a Hit”. nytimes.com. (ang.) [dostęp 2015-05-05].
  23. Lucas Hilderbrand: Stage Left: Glee and the Textual Politics of Difference. flowtv.org, 2009-12-04. [dostęp 2011-01-16]. (ang.).
  24. Robert Seidman: Top Fox Primetime Shows, May 18–24, 2009. TV by the Numbers, 20 maja 2009. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-26)].
  25. Fox zamawia piąty i szósty sezon „Glee” – spoilerTV.pl. [dostęp 2013-05-10].
  26. a b „Glee” w lutym na polskim Fox. stopklatka.pl, 2011-01-15. [dostęp 2011-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-06)]. (pol.).
  27. Strona serialu na portalu kanadyjskiej telewizji Global TV. [dostęp 2011-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)]. (ang.).
  28. Strona serialu na hiszpańskojęzycznej witrynie stacji Fox. [dostęp 2011-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-28)]. (hiszp.).
  29. Globo de Ouro 2010 divulga lista de indicados. rollingstone.com.br, 2009-12-15. [dostęp 2011-01-16]. (port.).
  30. David Knox: Glee cast to visit Oz. tvtonight.com.au, 2009-09-04. [dostęp 2011-01-16]. (ang.).
  31. Jacqueline Smith: A chorus of approval for ‘Glee’. nzherald.co.nz, 2009-10-22. [dostęp 2011-01-16]. (ang.).
  32. Strona stacji Fiji One emitującej serial. [dostęp 2011-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-05)]. (ang.).
  33. Glee beamed direct to M-Net. screenafrica.com, 2009-09-30. [dostęp 2011-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)]. (ang.).
  34. TV3 TAKES TO THE ROAD TO PROMOTE THE RETURN OF THE HIT SERIES, GLEE. tv3.ie, 2010-04-26. [dostęp 2011-01-16]. (ang.).
  35. TV3 TAKES TO THE ROAD TO PROMOTE THE RETURN OF THE HIT SERIES, GLEE. tv3.ie, 2010-04-26. [dostęp 2011-01-16]. (ang.).
  36. Glee pilot date announced. e4.com, 2009-11-23. [dostęp 2011-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-25)]. (ang.).
  37. Strona serialu na fińskojęzycznej witrynie stacji Sub. [dostęp 2011-01-16]. (fiń.).
  38. Glee – tv4.se [online], tv4.se [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-11-11].
  39. Glee-glipp på scenen [online], tv2.no [dostęp 2017-11-23] (norw.).
  40. FOX International Channels [online], foxlife.pt [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-05-19].
  41. Glee | FOX [online], fox.foxtv.it [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-01-15] (wł.).
  42. The Daily Beast [online], thedailybeast.com [dostęp 2017-11-23] (ang.).
  43. Antena 3, Fox sign ‘Glee’ deal – Entertainment News, TV News, Media – Variety.
  44. Glee la série phénomène sur Orange ciné happy !. [dostęp 2010-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-24)].
  45. Сериал «Лузеры» на ТНТ. [dostęp 2010-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-29)].
  46. RTL 5 haalt hitserie Glee naar Nederland – Zappen [online], zappen.blog.nl [dostęp 2017-11-23] (niderl.).
  47. Rustavi 2.
  48. Prima Cool | iPrima [online], prima-cool.cz [dostęp 2017-11-23] (cz.).
  49. Glee – Foxlife | Fx | Foxcrime – Bu Dizileri Kaçirma! [online], foxlife.com.tr [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-16].
  50. CPA told to straighten records | Cebu News, The Freeman Sections, The Freeman | philstar.com [online], philstar.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-05] (ang.).
  51. ご指定のページが見つかりませんでした|FOX ネットワークス [online], tv.foxjapan.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-21] (jap.).
  52. hotstar – Watch TV Shows, Movies & Live Cricket Matches Online [online], starworld.in [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-25] (ang.).
  53. KLue – Glee, The Vampire Diaries, KAMII and more coming to a small screen near you in 2010!. [dostęp 2010-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-31)].
  54. MSN Singapore – Outlook, Skype, Hotmail, Messenger [online], entertainment.xin.msn.com [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-31] (ang.).
  55. Official Website GTV Pilihan Terbaik Keluarga Indonesia [online], globaltv.co.id [dostęp 2017-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-14].
  56. Goldberg, Lesley (2015-03-19). „'Glee’ Stars on Its ‘Groundbreaking’ Legacy: The Show 'Will Live On for Generations'”. hollywoodreporter.com. (ang.) [dostęp 2015-05-26].
  57. Nowicki, Albert: ‘Glee’ – wielki powrót już 8 kwietnia na Hulu. Prime News, 2021-03-25. [dostęp 2021-03-25].
  58. Nowicki, Albert: Zobacz zwiastun dokumentu poświęconego kultowemu “Glee”. Prime Movies, 2022-12-09. [dostęp 2022-12-09].
  59. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap Występ we wszystkich odcinkach sezonu.
  60. Wszystkie oprócz odcinka „Comeback”.
  61. a b c d e Odcinek 8 – „A Wedding”.
  62. Odcinki: 20; 21; 22.
  63. Odcinki: 1; 8.
  64. Odcinek 17 – „A night of Neglect”.
  65. Odcinki: 17; 22.
  66. Odcinek 19 – „Dream on”.
  67. Odcinek 8 – „Furt”.
  68. Odcinek 10 – „The Rise and Fall of Sue Sylvester”.
  69. Odcinek 2 – „Brittany/Britney”.
  70. Odcinki: 7; 15; 17.
  71. Odcinki: 100; 101.
  72. Odcinek 12 – „The Spanish Teacher”.
  73. Season 2 (episodes). Cytat: lista odcinków sezonu 2 na IMDb
  74. Season 3 (episodes). Cytat: lista odcinków sezonu 3 na IMDb
  75. Season 4 (episodes). Cytat: lista odcinków sezonu 4 na IMDb
  76. Fox sets season finale dates for 'American Idol,' 'Glee,' '24' and more. Tribune Media Services, 18 lutego 2010. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (4 czerwca 2010)].
  77. a b Deadline Hollywood. ZDeadline Hollywood, 28 maja 2010. [dostęp 2010-06-06].
  78. Fox announced prime-time schedule for fall. Time Inc, 17 maja 2010. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (20 maja 2010)].
  79. 2010 Primetime Emmy Awards Nominations. Academy of Television Arts and Sciences, 8 lipca 2010. [dostęp 2010-07-08]. (ang.).
  80. 2011 Primetime Emmy Awards Nominations. Academy of Television Arts and Sciences, czerwiec 2011. [dostęp 2011-09-25]. (ang.).
  81. 2011 Primetime Emmy Awards Nominations. Academy of Television Arts and Sciences, wrzesień 2011. [dostęp 2011-09-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj