Gia Kanczeli
Gia Kanczeli, gruz. გია ყანჩელი (ur. 10 sierpnia 1935 w Tbilisi, zm. 2 października 2019 tamże[1]) – gruziński kompozytor, mieszkający w Belgii.
Gia Kanczeli (2010) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
gruzińska |
Język |
gruziński, angielski |
Alma Mater |
Konserwatorium w Tbilisi |
Dziedzina sztuki | |
Epoka |
II połowa XX wieku |
Ważne dzieła | |
opera „Muzyka dla żywych” | |
Życiorys
edytujKanczeli urodził się w rodzinie chirurga. Początkowo studiował geologię, potem rozpoczął studia na Konserwatorium w Tbilisi, Studiował kompozycję pod kierownictwem Ilii Tuskii. Po ukończeniu studiów komponował muzykę dla filmów i teatrów.
Od 1996 współpracował z naczelnym reżyserem Państwowego Akademickiego Teatru im. Rustawelego w Tbilisi, Robertem Sturuą. Jego muzyka do sztuki Szekspira wzbudziła znaczne zainteresowanie. W 1971 został kierownikiem muzycznym tego teatru. W latach 1971–1978 wykładał kompozycję w Konserwatorium w Tbilisi. W latach 1984–1989 był prezesem Związku Kompozytorów Gruzji.
W 1991 opuścił Gruzję i zamieszkał w krajach zachodniej Europy, 1991–1992 korzystał z zaproszenia Niemieckiej Służby Wymiany Studentów w Berlinie, od 1995 zamieszkał w Antwerpii, komponując dla Państwowej Filharmonii Flamandzkiej i pozostał w Belgii na stałe.
Kanczeli komponował już w okresie studiów muzykę pop i piosenki. W latach 1967–1986 skomponował siedem symfonii. Był uważany za kompozytora awangardy. W 1984 odbyło się w Tbilisi prawykonanie jego opery „Muzyka dla żywych”. Komponował muzykę do wielu filmów i sztuk teatralnych, m.in. do „Niezwykłego przedstawienia” reż. Eldara Szengełai i „Pocałunku niedźwiedzia” Siergieja Bodrowa, oraz do wielu filmów Gieorgiego Danieliji.
Twórczość
edytuj(angielskie nazwy utworów)
Wczesna twórczość
edytuj- Concerto for orchestra (1961)
- Symphony No. 1 (1967)
Utwory orkiestrowe
edytuj- Symphony No. 2: Songs (1970)
- Symphony No. 3 (1973)
- Symphony No. 4 „To the Memory of Michelangelo” (1974)
- Symphony No. 5 „To the Memory of My Parents” (1977)
- Symphony No. 6 (1978–1980)
- Symphony No. 7 „Epilogue” (1986)
- Mourned by the Wind (Vom Winde Beweint) (1989)
- Rokwa (1999)
- Styx (1999)
Muzyka kameralna
edytuj- Morning Prayers (1990)
- Midday Prayers (1990)
- Night Prayers (1992)
- Caris Mere (1994)
- Valse Boston (1996)
- Instead of a Tango (1996)
- In L’Istesso Tempo (1997)
- Sio (1998)
Utwory chóralne/operowe
edytuj- Music for the living (1982–1984)
- Bright Sorrow (1984)
- Evening Prayers (1991)
- Psalm 23 (1993)
- Lament (1994)
- Diplipito (1997)
- And Farewell Goes Out Sighing… (1999)
- Styx (1999)
Przypisy
edytuj- ↑ Биография композитора Гии Канчели. tass.ru, 2019-10-02. [dostęp 2019-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-10-03)]. (ros.).
- ISNI: 0000000120213925
- VIAF: 14961848
- LCCN: n85218563
- GND: 119174111
- NDL: 01021884
- LIBRIS: ljx03l1417g5c6g
- BnF: 13934352s
- SUDOC: 102436061
- NKC: xx0001039
- BNE: XX5746406
- NTA: 377438049
- BIBSYS: 1101305
- CiNii: DA10454376
- PLWABN: 9810560402005606
- NUKAT: n2008110715
- J9U: 987007299290705171
- LNB: 000057987
- LIH: LNB:BNV9;=BL
- RISM: people/41020300