Geografia Bahrajnu

Bahrajn – niewielkie państwo wyspiarskie leżące na Bliskim Wschodzie. Ten niewielki obszar w VII w. n.e. znalazł się pod wpływami islamu i po dziś dzień jest krajem gdzie islam jest religią państwową. Bahrajn uzyskał niepodległość w 1971 roku, obecnie zalicza się do najbogatszych państw świata.

Mapa Bahrajnu

Powierzchnia, położenie i granice

Powierzchnia – 695 km², porównywalna z powierzchnią dużego polskiego powiatu.

Położenie – kraj leży w Azji Południowo-Zachodniej na Bliskim Wschodzie, na obszarze wód Zatoki Perskiej. Państwo to leży pomiędzy Arabią Saudyjską, a Półwyspem Katar.

Skrajne punkty – północny 26°19′N, południowy 25°48′N, zachodni 50°22′E, wschodni 50°43′E. Główna wyspa mierzy 45 km długości i 16 km szerokości.

Bahrajn poprzez wody terytorialne graniczy od zachodu z Arabią Saudyjską, a od wschodu z Katarem.

Linia brzegowa – 161 km

Bahrajn- widok z kosmosu

Ukształtowanie terenu i gleby

Wyspy wchodzące w skład Bahrajnu stanowią wyniesioną powyżej poziomu morza część podmorskiego grzbietu. Kraj składa się z 35 wysp, które są otoczone rafami koralowymi. Poza główną wyspą, do ważniejszych zaliczają się: Muharrak leżąca na północny wschód od głównego Bahrajnu, Sitra leżąca na wschód od wyspy Bahrajn. Obie te wyspy leżą w odległości kilkuset metrów od wyspy Bahrajn. Trzecią ważniejszą wyspą jest Umm an-Nasan leżąca kilka kilometrów na zachód od głównej wyspy, Umm an-Nasan ma połączenie drogowe (grobla i most) z Bahrajnem, jak i Arabią Saudyjską.

Bahrajn, jako że stanowi część podmorskiego grzbietu, jest niezwykle nizinna wyspą, gdzie jej najwyższy szczyt – Dżabal ad-Duchan mierzy zaledwie 134 m n.p.m. Zbudowany z piaskowców Ad Dukhan jest niewielkim o łagodnym nachyleniu wzgórzem, wokół którego teren jest równinny. Obszary równinne stanowią większość powierzchni kraju. Linia brzegowa kraju jest w zasadzie słabo rozwinięta, jedynie północny i północno-wschodni odcinek jest bardziej urozmaicony.

W kraju dominują suche gleby pustynne yermosole, a na obszarach słonych bagien – sołonczaki. Także na wybrzeżu gleby są w dużym stopniu zasolone. Wszystkie te gleby mają niewielki poziom żyzności, a niektóre tereny nie posiadają warstwy glebowej.

Klimat

Bahrajn leży w strefie klimatu zwrotnikowego o skrajnie suchej odmianie. Obecność wód Zatoki Perskiej nie ma praktycznie żadnego wpływu na temperatury i opady. Bahrajn leży pomiędzy dwoma wielkimi obszarami lądowymi Półwyspu Arabskiego i kontynentu Azjatyckiego, przez co klimat cechuje się niezwykłą suchością.

Opady są niewielkie i osiągają jedynie 80 mm rocznie, a ponadto deszcze występują jedynie w półroczu zimowym w postaci gwałtownych i krótkotrwałych ulew. Od marca do końca października deszcz nie pada w ogóle. Temperatury są typowe dla obszarów zwrotnikowych. W styczniu średnia dobowa wynosi 17 °C, a w sierpniu 34 °C. Cechą temperatur są wysokie amplitudy dobowe. Latem występują w dzień upały rzędu 40–45 °C, a w nocy powietrze jest rześkie około 20 °C. Zimą w nocy jest dość chłodno około 5–10 °C, a w dzień jest stosunkowo ciepło 16–22 °C.

Wody

Bahrajn jest prawie całkowicie pozbawiony jakichkolwiek wód powierzchniowych, jedynie na południowym zachodzie występują słone bagna. Ten nizinny obszar nie posiada także charakterystycznych dla pustynnych obszarów suchych dolin – wadi. Jedynymi zasobami wód w kraju są wody artezyjskie. Do głównych źródeł pozyskiwania wody zaliczane są wody Zatoki Perskiej. Kraj posiada stacje uzdatniania wody morskiej, zasilane ropą naftową.

Palma daktylowa

Flora

Pomimo chronicznego braku opadów, szata roślinna jest dość bogata. Na pustyni występuje ponad 200 gatunków roślin. Cały obszar Bahrajnu to tereny pustynne, gdzie występuje roślinność kserofityczna i efemeryczna. Spośród drzew powszechnym gatunkiem jest palma daktylowa. W miastach występuje zieleń miejska.

Fauna

Fauna typowa dla arabskich krańców Krainy Etiopskiej. Świat zwierząt jest bardzo ubogi i składa się z gatunków pustynnych. Do ssaków zaliczyć należy ariela i tara, a z mniejszych przedstawicieli na Bahrajnie żyją karakale i mangusty. Ptaki występują głównie na wybrzeżu, a dominującymi gatunkami są ptaki morskie. Z gadów powszechne są jaszczurki. Liczebność zwierząt, głównie ssaków jest niewielka ze względu na dużą liczbę ludności, a co za tym idzie wysoki poziom urbanizacji w stosunku do niewielkiej wyspy. W wodach Zatoki Perskiej rosną koralowce.

Zobacz też

• Bliski Wschód

Bibliografia

• Encyklopedia Geograficzna Świata: Azja. Wydawnictwo OPRES Kraków 1998 ISBN 83-85909-37-0.

Linki zewnętrzne

• Bahrajn. Warunki naturalne, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2009-12-22] .