Gamma Chamaeleontis

gwiazda w gwiazdozbiorze Kameleona

Gamma Chamaeleontis (γ Cha) – gwiazda w gwiazdozbiorze Kameleona. Jest odległa od Słońca o ok. 417 lat świetlnych.

Gamma Chamaeleontis
γ Cha
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Kameleon

Rektascensja

10h 35m 28,107s[1]

Deklinacja

−78° 36′ 28,03″[1]

Paralaksa (π)

0,00781 ± 0,00012[1]

Odległość

417,5 ± 6,3ly
128,0 ± 1,9[2] pc

Wielkość obserwowana

4,11m[2]

Ruch własny (RA)

−37,61 ± 0,15 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−11,08 ± 0,13 mas/rok[1]

Prędkość radialna

−22,40 ± 0,70 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

olbrzym

Typ widmowy

K4 III[1]

Wielkość absolutna

−1,43m[2]

Jasność

864 L[3]

Temperatura

4035 K[3]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

9835[2] pc

Mimośród

0,2589[2]

Alternatywne oznaczenia
2MASS: J10352809-7836283
Cordoba Durchmusterung: CD−77°454
Boss General Catalogue: GC 14604
Katalog Henry’ego Drapera: HD 92305
Katalog Hipparcosa: HIP 51839
Katalog jasnych gwiazd: HR 4174
SAO Star Catalog: SAO 256731
CPD−77°622

Charakterystyka

edytuj
 
Droga, po której w wyniku precesji przemieszcza się po nieboskłonie południowy biegun niebieski na przestrzeni lat

Gamma Chamaeleontis to pomarańczowy olbrzym należący do typu widmowego K4[1]. Jego temperatura to około 4035 K, świeci on około 864 razy jaśniej niż Słońce[3].

Ze względu na zjawisko precesji gwiazda ta za około 2000 lat znajdzie się blisko południowego bieguna niebieskiego[4].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f g h Gamma Chamaeleontis w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e Anderson E., Francis C.: HIP 51839. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2019-10-01]. (ang.).
  3. a b c I. McDonald, A.A. Zijlstra, M.L. Boyer. Fundamental parameters and infrared excesses of Hipparcos stars. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 427, s. 343, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2012.21873.x. arXiv:1208.2037. Bibcode2012MNRAS.427..343M. (ang.). 
  4. Carolyn Collins Petersen: The Ever-changing North Pole Star. ThoughtCo., 2017-03-02. [dostęp 2017-07-06]. (ang.).