Gabriel Amard
Gabriel Amard (ur. 5 maja 1967 w Juvisy-sur-Orge) – francuski polityk, publicysta i samorządowiec, jeden z liderów Partii Lewicy (PG) i Niepokornej Francji (LFI).
| Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1967 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, publicysta |
Życiorys
edytujW młodości dołączył do Partii Socjalistycznej, z jej ramienia obejmował szereg stanowisk w administracji lokalnej i regionalnej. Pełnił funkcję zastępcy mera Longjumeau (1989–1995), następnie do 2006 był merem Viry-Châtillon, pozostając później radnym tej miejscowości. W latach 2001–2008 zasiadał w radzie departamentu Essonne, zajmując przez pewien czas stanowisko jej wiceprzewodniczącego. Od 1998 do 2001 wchodził w skład rady regionu Île-de-France[1]. Od 2004 do 2014 był przewodniczącym związku komunalnego Les Lacs de l'Essonne. W 2007 został dyrektorem Formateur des Collectivites, instytucji szkoleniowej dla urzędników. Zajął się również działalnością publicystyczną[2].
Bliski współpracownik Jeana-Luca Mélenchona (został też partnerem życiowym jego córki Maryline Mélenchon)[3]. Dołączył do powołanej przez niego Partii Lewicy[1], wchodząc w skład jej sekretariatu krajowego[3]. Został też jednym z liderów ruchu politycznego LFI[2]. W 2021 wybrany na radnego regonu Owernia-Rodan-Alpy[4].
W wyborach w 2022 z ramienia lewicowej koalicji uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego[5] (reelekcja w 2024[6]).
Przypisy
edytuj- ↑ a b Gabriel Amard. lepoint.fr. [dostęp 2018-10-06].
- ↑ a b Ma biographie. gabrielamard.eu. [dostęp 2018-10-06].
- ↑ a b Jean-Luc Mélenchon et les conflits d'intérêt. slate.fr, 5 kwietnia 2012. [dostęp 2018-10-06].
- ↑ Elections régionales et des assemblées de Corse, Guyane et Martinique 2021. interieur.gouv.fr. [dostęp 2021-06-28]. (fr.).
- ↑ Résultats législatives: Gabriel Amard, le gendre de Jean-Luc Mélenchon, élu dans la 6e circonscription du Rhône. bfmtv.com, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).
- ↑ David Gossart: Second tour des législatives. 6ème circonscription: Gabriel Amard réélu de justesse face à J.P. Bret. tribunedelyon.fr, 7 lipca 2024. [dostęp 2024-07-07]. (fr.).