Góra Skobla[1] lub Skrobla – wzniesienie w Biebrzańskim Parku Narodowym w miejscowości Downary w województwie podlaskim, w powiecie monieckim, w gminie Goniądz[2]. Jest to najwyższe wzniesienie w okolicy, a jego nazwa pochodzi od nazwy osobowej Skobielew. Nadali ją w połowie XIX wieku Rosjanie podczas budowy twierdzy Osowiec. Uczcili w ten sposób generała Michaiła D. Skobielewa[3].

Góra Skobla (Skrobla, 118,4 m) wznosi się po południowej stronie rzeki Biebrza. Ku dolinie Biebrzy opada stromym stokiem o wysokości względnej około 12 m. Jest porośnięta lasem[2]. W lesie tym znajdują się pozostałości betonowych bunkrów twierdzy Osowiec, a na szczycie wzniesienia stoi drewniana wieża widokowa[1].

Ścieżka historyczno-przyrodnicza „Góra Skobla”

edytuj

Przez Górę Skobla prowadzi czerwono znakowana ścieżka dydaktyczna. Ma początek przy parkingu obok budynku dyrekcji Biebrzańskiego Parku Narodowego. Początkowo prowadzi na zachód drogą, następnie przez las sosnowy z dodatkiem klonów, trzmieliny, głogu i jarzębiny. W lesie rośnie wiele zasadzonych przez Rosjan i obcych florze polskiej gatunków roślin, takich jak: parczelina trójlistkowa, śnieguliczka biała, karagana syberyjska. Przy ścieżce widoczne są wybudowane przez Rosjan schrony bojowe. W górnej części wzniesienia oprócz sosen rosną gatunki charakterystyczne dla grądu: graby, lipy, dęby, jesiony. Wczesną wiosna w runie leśnym licznie zakwitają rośliny wczesnowiosenne: przylaszczka pospolita, zawilec gajowy i zawilec żółty, kokorycze, latem miejscami pojawia się lilia złotogłów. Z widokowej wieży na szczycie wzniesienia rozciąga się widok na dolinę Biebrzy i miejscowość Osowiec[1]. Wczesną wiosną można z wieży obserwować w dolinie Biebrzy migrujące ptaki: gęś gęgawa, gęś zbożowa, gęś białoczelna, kilka gatunków kaczek, chruściele, mewy, rybitwy, czajki, bataliony, rycyki, brodźce. Przez większą część roku z wieży widuje się łabędzia niemego, błotniaka stawowego, czaplę siwą, czaplę białą, żurawie, bociana. W nocy można usłyszeć polującego puszczyka zwyczajnego, a na skraju lasu i wody czasami poluje nocek łydkowłosy – gatunek nietoperza w Polsce zagrożony wyginięciem[3].

W lesie na Górze Skobla są jeszcze pozostałości okopów, a pierwsza od wieży w północnym kierunku linia wody to dawna fosa twierdzy Osowiec. Obecnie jest w niej bardzo słaby przepływ wody, dzięki czemu mogą się w niej rozwijać rośliny wodne: grzybienie białe i grążel żółty. 100 m dalej na północ od fosy jest porośnięte trzcinowym szuwarem właściwe koryto rzeki Biebrza[3].

Galeria zdjęć

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Andrzej Kalinowski (red.), Biebrzański Park Narodowy: szlaki turystyczne, ścieżki edukacyjne, przyroda, historia. Przewodnik, Białystok: Fundacja Sąsiedzi, 2019, ISBN 978-83-64505-68-3.
  2. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-05-12].
  3. a b c Na podstawie tablicy informacyjnej ścieżki dydaktycznej.