Fryderyk I legnicki

Fryderyk I (ur. 1446, zm. 9 maja 1488) – książę brzeski i legnicki z dynastii Piastów, starosta generalny Śląska w 1488.

Fryderyk I legnicki

ks. legnickie
Herb Fryderyka I z insygniami zakonu „Rudenband” (1483)
Książęta legnicko-brzescy
Dane biograficzne
Dynastia	Piastowie
Data urodzenia	1446
Data śmierci	9 maja 1488
Ojciec	Jan I lubiński
Matka	Jadwiga legnicka (zm. 1471)
Żona	Ludmiła z Podiebradów
Dzieci	Jan II legnicki, Fryderyk II legnicki, Jerzy I brzeski

Jedyny syn Jana I, księcia lubińsko-oławskiego, i Jadwigi legnickiej. Jako jedyny męski przedstawiciel linii brzesko-legnickiej Piastów, Fryderyk w trakcie swego panowania skupił się na konsolidacji ziem należnych do tej gałęzi dynastii. Po śmierci ojca w 1453 został władcą Chojnowa i Strzelina, choć ze względu na małoletniość rządy regencyjne do 1466 sprawowała matka. W 1454 po śmierci babki Małgorzaty opolskiej odziedziczył Oławę i Niemczę. Otrzymał również w tym czasie we władanie Legnicę. W 1481 wykupił od książąt opolskich Brzeg, a w 1488 Byczynę, Wołczyn i Kluczbork. Odzyskał również w 1482 Lubin.

Jego żoną była córka króla Czech Jerzego z Podiebradów – Ludmiła, którą poślubił 5 września 1474. Doczekał się z nią trzech synów:

• Jana II (1477–1495)
• Fryderyka II (1480–1547)
• Jerzego I (ur. pomiędzy 1481 a 1483, zm. 1521)