Franciszek Stachewicz

polski żużlowiec

Franciszek Stachewicz (ur. 1 września 1933 w Tczewie, zm. 30 listopada 2014 w Gdyni) – polski motocyklista, startujący na żużlu, w wyścigach drogowych, motocrossie i rajdach[1].

Franciszek Stachewicz
Ilustracja
Franciszek Stachewicz przygotowujący się do ustanowienia rekordu prędkości w 1959
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1 września 1933
Tczew

Data i miejsce śmierci

30 listopada 2014
Gdynia

Sukcesy

1959: Rekord prędkości na motocyklu Junak, 1962: Wielki Złoty Medal FIM Sześciodniówki (indywidualnie i zespołowo)

Franciszek Stachewicz przy replice rekordowego Junaka 350 cm³ z 1959

Zawodnik SSM Gdynia, Gwardii Gdynia, Stali Gdańsk[2], Gdańskiego Auto Moto Klubu[3], Gdyńskiego Klubu Motorowego „Bałtyk”[3][4], Gdańskiego Klubu Motocyklowego „Budowlani”.

Osiągnięcia

edytuj
  • 16 listopada 1947 mając zaledwie 14 lat jako zawodnik SSM wystartował po raz pierwszy na żużlu, zdobył pierwsze miejsca w trzech z czterech klas motocykli: do 130 cm³, do 350 cm³ oraz powyżej 350 cm³[5].
  • W 1948 w wyścigu ulicznym o Wielką Nagrodę Bałtyku w Gdyni, mając niespełna 15 lat zdobył pierwsze miejsce[6].
  • 11 maja 1958 na Junaku wygrał pierwsze crossowe zawody rangi mistrzostw Polski. W tym samym roku został crossowym wicemistrzem Polski w klasie 350 cm³[7].
  • 5 kwietnia 1959[8] na trzykilometrowym odcinku poniemieckiej betonowej autostrady między Malborkiem i Tczewem jako zawodnik „Budowlanych” ustanowił rekord prędkości na 1 km ze startu lotnego na motocyklu SFM Junak z osłoną aerodynamiczną, nieznacznie przerobionym silnikiem i zmodyfikowaną skrzynią biegów[6], osiągając w pierwszym przejeździe prędkość 148,1 km/h, w drugim 151 km/h, co dało średnią 149,3 km/h – co stanowi do dzisiaj oficjalny rekord prędkości osiągnięty przez motocykl polskiej konstrukcji[9]. Wydarzenie to zostało uwiecznione przez Polską Kronikę Filmową (PKF 16A z 1959 roku) i tygodnik „Motor” (nr 17 (366) z 26 kwietnia 1959 roku). Rekord ustanowiony został mimo silnego bocznego wiatru (6 stopni Beauforta)[6].
  • W 1959 jeżdżąc na motocyklu Junak został crossowym mistrzem Polski w klasie 350 cm³[10].
  • W 1960 na XXXV Sześciodniówce FIM w Bad Aussee w Austrii na Junaku zdobył srebrny medal[10].
  • W 1961 w Ladrindod w Anglii na XXXVI Sześciodniówce ponownie na Junaku zdobył srebrny medal[11].
  • W 1962 na XXXVII Sześciodniówce FIM w Garmisch-Partenkirchen na Junaku zdobył indywidualnie złoty medal. Złoty medal uzyskał też zespołowo jako drużyna fabryczna wraz z Edwardem Kurowskim, Januszem Orzepowskim[12].
  • W 1963 na Junaku zajął trzecie miejsce w crossowych mistrzostwach Polski w klasie 350 cm³. W tym roku został też crossowym wicemistrzem Polski w klasie 500 cm³[12].

Ciekawostki

edytuj
  • 29 czerwca 2011 roku, w 52. rocznicę ustanowienia rekordu, 78-letni Franciszek Stachewicz wraz z inżynierem Wojciechem Kuleszą podjęli nieudaną próbę pobicia rekordu repliką rekordowego Junaka, zbudowaną współcześnie z wykorzystaniem oryginalnych podzespołów, na nieczynnym lotnisku w Kąkolewie (gm. Grodzisk Wielkopolski) z zamiarem przekroczenia 200 km/h[13].
  • Zespół fabryczny, w którego skład wchodził Franciszek Stachewicz z Junakiem zdobył w 1962 Wielki Złoty Medal FIM Sześciodniówki w Garmisch-Partenkirchen. Medal ten jest równoważny tytułowi fabrycznego mistrza świata. Było to jedyne takie osiągnięcie polskich zawodników na motocyklu polskiej konstrukcji i produkcji w rywalizacji z czołowymi światowymi producentami w historii. W zawodach, zwanych też „motocyklową olimpiadą”[11] brały udział motocykle takich marek jak: Royal Enfield, AJS, BSA, BMW, Gillera, Maico czy Moto Guzzi. Pomimo jednak tak wielkiego sukcesu, a tym samym potwierdzenia doskonałości konstrukcji, zaniechano produkcji Junaka już trzy lata później[1].
  • W czasie produkcji Junaka w Polsce było 5 fabryk motocykli, co dawało Polsce 2. miejsce na świecie pod względem wyprodukowanych jednośladów[1].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c Polska prawdziwa historia.
  2. LOTOS Wybrzeże Gdańsk. [dostęp 2011-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-26)].
  3. a b Zarząd – Historia. PZM Zarząd Okręgowy w Gdańsku.
  4. Historia Klubu „Bałtyk” w 50-leciu (1951-2001).
  5. Przemysław Jany: Z kartek kalendarza – 16 listopada: Gdyńskie ściganie.. Sportowe Fakty, 2013-11-16. [dostęp 2014-12-02].
  6. a b c Historia jednego rekordu.
  7. Aleksy Pawlak: Junak i Edward Kurowski. Szczecin: 2013, s. 14. ISBN 978-83-924361-7-1.
  8. Aleksy Pawlak: Junak i Edward Kurowski. Szczecin: Teresa Pawlak, 2013, s. 14. ISBN 978-83-924361-7-1.
  9. Gdański Klub Motocyklowy. Historia. [dostęp 2013-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-23)].
  10. a b Aleksy Pawlak: Junak i Edward Kurowski. Szczecin: 2013, s. 15. ISBN 978-83-924361-7-1.
  11. a b Aleksy Pawlak: Junak i Edward Kurowski. Szczecin: 2013, s. 16. ISBN 978-83-924361-7-1.
  12. a b Aleksy Pawlak: Junak i Edward Kurowski. Szczecin: 2013, s. 17. ISBN 978-83-924361-7-1.
  13. Rekord Polski prędkości na Junaku bity w gminie Grodzisk Wielkopolski. Oficjalna strona Grodzisk Wielkopolski, 2011-06-28. [dostęp 2014-12-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].

Linki zewnętrzne

edytuj