François Nicolas Benoît Haxo

François Nicolas Benoît Haxo (ur. 1774 w Lunéville, zm. 1838 w Paryżu[1]) – francuski generał, inżynier wojskowy, specjalista od fortyfikacji.

François Nicolas Benoît Haxo
Ilustracja
Haxo ok. roku 1800
generał
Data i miejsce urodzenia

1774
Lunéville

Data i miejsce śmierci

1838
Paryż

Przebieg służby
Główne wojny i bitwy

wojny napoleońskie

Odznaczenia
Krzyż Wielki Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia)

Życiorys

edytuj

W 1793 ukończył szkołę wojskową w Châlons-en-Champagne i wstąpił do armii. Planami i pracami przy twierdzach w Italii zwrócił na siebie uwagę Napoleona, który systematycznie awansował go i dawał odpowiedzialne zadania.

W 1807 był oddelegowany do ulepszania umocnień Konstantynopola. Za zasługi przy oblężeniu Saragossy awansowany został do stopnia pułkownika. W 1810 za udział w bitwie pod Wagram otrzymał Krzyż Oficerski Legii Honorowej. Pracował przy oblężeniach Lleidy, Mequinenzy i Tortosy.

Przed kampanią rosyjską Napoleona Haxo zajmował się umacnianiem fortyfikacji na Pomorzu, Śląsku i w Polsce. W samej kampanii był w sztabie armii. Brał udział w bitwach pod Smoleńskiem i pod Borodino. W 1813 umacniał Hamburg i Drezno. Ranny w bitwie pod Kulm dostał się do niewoli. Po pierwszej restauracji Burbonów został dowódcą inżynierów gwardii królewskiej. Wierny Napoleonowi, wziął udział w bitwie pod Waterloo.

Pozostał w armii jako generalny inspektor do spraw inżynierskich i miał duży wkład w budowę i unowocześnianie francuskich fortyfikacji.

W 1832 kierował pracami oblężniczymi przy oblężeniu cytadeli w Antwerpii. W 1838 opracował projekt ufortyfikowania Paryża.

Był autorem Mémoires sur la figure du terrain dans les cartes topographiques.

Kazamata Haxo

edytuj
 
Kazamaty Haxo w forcie Amherst koło Chatham (Anglia)

Wśród jego projektów jest Kazamata Haxo, pierwowzór której zbudowano w Gdańsku (Redita Napoleońska). Otwarte z tyłu (dla lepszej wentylacji), z przodu chronione dodatkowo warstwą ziemi, miały strzelnice przechodzące przez warstwę gruntu[2][3].

Przypisy

edytuj
  1. Haxo, François-Nicolas-Benoît. Treccani.it. [dostęp 2015-02-09]. (wł.).
  2. Haxo Casemate. Victorian Forts and Artillery. [dostęp 2015-02-09]. (ang.).
  3. Haxo System of Fortification. GluedIdeas.com. [dostęp 2015-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-09)]. (ang.).

Bibliografia

edytuj