Filip Kaczmarek
Filip Andrzej Kaczmarek (ur. 22 listopada 1966 w Poznaniu) – polski polityk i nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk społecznych, poseł na Sejm I kadencji (1991–1993), deputowany do Parlamentu Europejskiego VI i VII kadencji (2004–2014), prezes Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk.
.jpg) Filip Kaczmarek (2012) | |
| Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1966 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, nauczyciel akademicki |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
przewodniczący Niezależnego Zrzeszenia Studentów (1991–1992), poseł na Sejm I kadencji (1991–1993), poseł do Parlamentu Europejskiego VI i VII kadencji (2004–2014) |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujW 1991 ukończył studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Adama Mickiewicza. Był przewodniczącym Niezależnego Zrzeszenia Studentów na UAM, na początku 1990 stał na czele studentów, którzy zajęli gmach Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Poznaniu z żądaniem przekazania go na potrzeby uczelni[1]. W latach 1991–1992 pełnił funkcję przewodniczącego NZS na szczeblu krajowym[2]. Należał do Stowarzyszenia „Młodzi Liberałowie”, a następnie do Stowarzyszenia „Młodzi Demokraci”.
Od 1990 należał do Kongresu Liberalno-Demokratycznego, z ramienia którego w latach 1991–1993 był posłem I kadencji. W wyborach w 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy KLD[3], który nie przekroczył progu wyborczego. Od 1994 należał do Unii Wolności, w 2001 przystąpił do Platformy Obywatelskiej. Od 2010[4] do 2015 przewodniczył PO w Poznaniu.
Od 1993 do 1995 pracował w „Głosie Wielkopolskim”, w latach 1995–1996 w TVP w Warszawie[5], a od 1997 do 2002 w poznańskim oddziale Telewizji Polskiej[5]. Współautor scenariusza serialu dokumentalnego Dzieje kultury polskiej[6]. W latach 1998–2002 sprawował mandat radnego i funkcję wiceprzewodniczącego rady miasta w Poznaniu. Od 2003 do 2004 był pierwszym dyrektorem Biura Funduszy Europejskich w Urzędzie Miasta Poznania[5].
W 2005 na podstawie rozprawy zatytułowanej Założenia programowe i działalność Kongresu Liberalno-Demokratycznego (1990–1994) w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa UAM doktoryzował się w zakresie nauk o polityce[7]. W 2018 na tym samym uniwersytecie uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk społecznych[7]. W latach 2005–2012 był adiunktem w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu. Później został adiunktem w Katedrze Publicystyki Ekonomicznej i Public Relations Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu[8]. W 2019 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego tej uczelni[9].
W wyborach europejskich w 2004 został wybrany do PE, pracował w Komisji Rozwoju i Komisji Handlu Zagranicznego. W wyborach w 2009 skutecznie ubiegał się o reelekcję[10]. Został członkiem grupy Europejskiej Partii Ludowej (w tym jej prezydium), pracował m.in. w Komisji Rozwoju. W 2009[11] i w 2013[12] uznany został za najbardziej pracowitego europosła (MEP Awards) w kategorii rozwój. Od 2012 do 2014 był w PE przewodniczącym Delegacji do spraw stosunków z Białorusią[13]. W 2014 nie ubiegał się o reelekcję. W 2018 kandydował do sejmiku wielkopolskiego; mandat radnego przypadł mu po wyborze Joanny Jaśkowiak w 2019 do Sejmu[14]. W 2020 został wybrany przewodniczącym Komisji Edukacji i Nauki[15]. Był inicjatorem ustanowienia Nagrody Naukowej Samorządu Województwa Wielkopolskiego[16]. W 2022 powołany do zespołu doradców przy Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej Senatu RP[17].
W 2018 został sekretarzem generalnym Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk[18], a w 2020 wybrano go na prezesa PTPN[19]. Z racji objęcia tej funkcji wszedł w skład Kolegium Rektorów Miasta Poznania[20]. Powołany w skład Kolegium Redakcyjnego „Kroniki Miasta Poznania”[21], Rady Muzeum przy Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie[22], Rady Muzeum przy Muzeum Narodowym w Poznaniu[23] oraz Rady Programowej Centrum Turystyki Kulturowej TRAKT[24].
Odznaczenia
edytujW 2014 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[25], w 2016 Krzyżem Wolności i Solidarności[26][27], a w 2017 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[28].
Publikacje
edytuj- Współpraca rozwojowa Unii Europejskiej – teoria i praktyka (współredaktor pracy zbiorowej z Adamem Jaskulskim), Wydawnictwo Naukowe WNPiD UAM, Poznań 2014.
- Dylematy polityki rozwojowej Unii Europejskiej wobec Afryki Subsaharyjskiej w latach 2000–2015, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, Poznań 2018.
- Kronika Miasta Poznania. Radojewo i Morasko (redaktor prowadzący), Wydawnictwo Miejskie Posnania, Poznań 2022.
- 165 lat Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Sprawozdanie Zarządu z działalności Towarzystwa: nr 14: za okres 23 czerwca 2020 r. – 29 czerwca 2023 r. (redaktor), Wydawnictwo Miejskie Posnania, Poznań 2023.
- Jubileusz 165-lecia Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (współredaktor pracy zbiorowej z Norbertem Delestowiczem), Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2023.
- Polityka UE wobec Bliskiego Wschodu, Grupa Wydawnicza FNCE, Poznań 2023.
Przypisy
edytuj- ↑ Uniwersytet sprzedaje Collegium Historicum [online], wyborcza.pl, 13 lutego 2002 [dostęp 2022-02-13].
- ↑ Historia Niezależnego Zrzeszenia Studentów, nzs.org.pl [zarchiwizowane 2023-03-29].
- ↑ Poland – candidate data, University of Essex [zarchiwizowane 2015-02-26] (ang.).
- ↑ Filip Kaczmarek ponownie szefem PO w Poznaniu [online], onet.pl, 30 września 2013 [dostęp 2022-02-13].
- ↑ a b c Filip Kaczmarek, umww.pl [zarchiwizowane 2021-05-18].
- ↑ Dzieje kultury polskiej w bazie filmpolski.pl [dostęp 2020-08-20].
- ↑ a b Dr hab. Filip Andrzej Kaczmarek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-09-16].
- ↑ Dr Filip Kaczmarek, Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu [zarchiwizowane 2014-09-12].
- ↑ Baza pracowników [online], ue.poznan.pl [dostęp 2019-01-20].
- ↑ Dz.U. z 2009 r. nr 88, poz. 729
- ↑ Marta Sienicka, Nominacje do nagród MEP Awards, UniaEuropejska.org, 13 listopada 2011 [zarchiwizowane 2013-09-27].
- ↑ MEP Awards 2013 Winners, mepawards.eu [zarchiwizowane 2013-07-25] (ang.).
- ↑ Filip Kaczmarek [online], europarl.europa.eu [dostęp 2020-08-22].
- ↑ Po wyborach do Sejmu – zmiany w Sejmiku! [online], radiopoznan.fm, 14 października 2019 [dostęp 2019-10-17].
- ↑ Uchwała nr XXI/401/20 Sejmiku Województwa Wielkopolskiego z dnia 13 lipca 2020 r. [online], umww.pl [dostęp 2020-07-15].
- ↑ Profesor Rzymski nagrodzony. „Popularyzacja nauki jest wymagająca” [online], umww.pl, 29 listopada 2021 [dostęp 2022-02-12].
- ↑ Uchwała Komisji Spraw Zagranicznych i Unii Europejskiej Senatu RP z dnia 11 stycznia 2022 r. [online], senat.gov.pl [dostęp 2022-02-13].
- ↑ Zarząd, ptpn.poznan.pl [zarchiwizowane 2019-01-13].
- ↑ Nowe władze PTPN [online], poznan.pl, 25 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-25].
- ↑ Skład [online], krmp.edu.pl [dostęp 2022-02-12].
- ↑ Redakcja „Kroniki Miasta Poznania” [online], poznan.pl [dostęp 2022-02-13].
- ↑ Uchwały podjęte na XVIII Sesji Sejmiku w dniu 24 lutego 2020 r. [online], umww.pl [dostęp 2021-01-02].
- ↑ Zarządzenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 22 sierpnia 2024 r. w sprawie powołania członków Rady Muzeum przy Muzeum Narodowym w Poznaniu [online], Dziennik Urzędowy Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 23 sierpnia 2024 [dostęp 2024-10-22].
- ↑ Rada Programowa Centrum Turystyki Kulturowej TRAKT: III kadencja [online], bramapoznania.pl [dostęp 2021-01-02].
- ↑ M.P. z 2015 r. poz. 59
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 99
- ↑ Działacze pierwszego NZS uhonorowani, prezydent.pl, 20 lutego 2017 [zarchiwizowane 2017-10-10].
- ↑ Prezydent: NZS i ruch studencki są bardzo bliskie memu sercu, prezydent.pl, 20 lutego 2017 [zarchiwizowane 2017-02-21].
Bibliografia
edytuj- Filip Kaczmarek [online], europarl.europa.eu [dostęp 2020-08-22].
- Filip Kaczmarek [online], sejm.gov.pl [dostęp 2011-11-16].
Linki zewnętrzne
edytuj- Dr hab. Filip Andrzej Kaczmarek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-09-16].
- Filip Kaczmarek, Dylematy polityki rozwojowej Unii Europejskiej wobec Afryki Subsaharyjskiej w latach 2000–2015, Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, 2018, ISBN 978-83-7417-959-1 [zarchiwizowane 2021-09-10].