Fantomas wraca

Fantomas powraca
Fantômas se déchaîne
	; Jacques Dynam i Louis de Funès w scenie; z filmu
Gatunek	komedia kryminalna
Rok produkcji	1965
Data premiery	8 grudnia 1965
Kraj produkcji	Francja
Język	francuski
Czas trwania	94 minuty
Reżyseria	André Hunebelle
Scenariusz	Pierre Foucaud
Główne role	Louis de Funès, Jean Marais, Mylène Demongeot
Muzyka	Michel Magne
Zdjęcia	Raymond Pierre Lemoigne
Scenografia	Max Douy
Dystrybucja	Gaumont
Poprzednik	Fantomas (1964)
Kontynuacja	Fantomas kontra Scotland Yard (1967)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Fantomas wraca (fr. Fantômas se déchaîne) – francuska komedia kryminalna z 1965 roku w reżyserii André Hunebelle’a. Kontynuacja filmu „Fantomas” z Louisem de Funèsem jako komisarzem policji i Jeanem Marais w potrójnej roli: tytułowego przestępcy Fantomasa, ścigającego go dziennikarza Jérôme’a Fandora i profesora Lefebvre’a. We Francji film okazał się ogromnym sukcesem, obejrzało go ponad 4 mln widzów.

Polska premiera odbyła się w podwójnym pokazie z dokumentem Skok na Arnhem Wincentego Ronisza^[1].

Fabuła

Samochód latający zaprezentowany w filmie

Druga część filmu o nieuchwytnym Fantomasie. Mija rok, w czasie którego Fantomas (Jean Marais) nie dawał znaku istnienia. Dlatego jego pogromca, komisarz Juve (Louis de Funès), świętuje zwycięstwo. Z rąk prezydenta republiki odbiera Order Legii Honorowej, za ściganie złoczyńcy na lądzie, morzu i w powietrzu. W tym momencie nadchodzi nieoczekiwana przesyłka z podpisem: Serdeczne gratulacje. Fantomas.

Walka rozpoczyna się na nowo. Tym razem Fantomas nie zadowala się drobnymi przestępstwami czy zabójstwami. Porywa profesora Marchanda i pragnie wykorzystać wyniki jego badań do zrealizowania szaleńczego pomysłu zawładnięcia światem. Gdy okazuje się to niewystarczające, planuje porwanie kolejnego naukowca, profesora Lefebvre’a. O całej sprawie natychmiast dowiaduje się komisarz Juve. Za punkt honoru stawia sobie schwytanie zbrodniarza. Pomagają mu w tym dziennikarz Fandor (Jean Marais) i jego narzeczona Helena (Mylène Demongeot). W ten sposób zaczyna się kolejne starcie z nieuchwytnym Fantomasem. Trójka ścigających próbuje przechytrzyć sprytnego złoczyńcę i pokonać go jego własną bronią.

Akcja drugiej części jest niezwykle wartka. Pościg za zabójcą prowadzony jest w różnych środkach lokomocji, w pociągu, samochodzie oraz w samolocie. Bohaterowie pragną złapać Fantomasa w pułapkę. W tym celu udają się do Włoch. Akcja rozgrywa się m.in. wśród rzymskich zabytków. Komisarz Juve, by zapewnić sobie stuprocentowy sukces przyodziewa różne stroje m.in. księdza, pirata, lokaja czy konduktora pociągu. Pod ręką ma również gadżety własnej konstrukcji: cygaro-pistolet i sztuczne ramię. Na pewien czas ląduje nawet w szpitalu psychiatrycznym. Fantomas ma tym razem dużo mniejsze pole manewru.

W scenie końcowej ucieczki Fantomasa (Jean Marais) bierze udział samochód Citroën DS, który dzięki rozłożeniu skrzydeł, statecznika i wysunięciu dysz silników zamienia się w samolot odrzutowy i wzbija w powietrze.

Obsada

Louis de Funès: komisarz policji Paul Juve
Jean Marais: Fantomas / Jérôme Fandor / profesor Lefebvre
Mylène Demongeot: Helena Gurn, fotograf dziennika, narzeczona Fandora
Jacques Dynam: inspektor Michel Bertrand
Olivier de Funès: Michu, młodszy brat Heleny
Albert Dagnant: profesor Marchand
Robert Dalban: redaktor naczelny dziennika Le Point du Jour
Florence Blot: kobieta czekająca na pustą toaletę w pociągu
Christian Tomas: inspektor policji
Michel Dupleix: inspektor policji
Robert Le Béal: minister wręczający order
Piero Tordi: przewodniczący na kongresie
Henri Attal: człowiek Fantomasa
Dominique Zardi: człowiek Fantomasa
Max Montavon: dyrektor gimnazjum dla chłopców

Produkcja

W wieku 16 lat, w filmie po raz pierwszy na ekranie pojawił się syn Louisa de Funes, Olivier. Zagrał on potem jeszcze w pięciu innych filmach wspólnie ze swoim ojcem.
Sceny pościgu za Fantomasem kręcone były we Włoszech, w kraterze i na zboczach Wezuwiusza.

Odniesienia w kulturze popularnej

Okładka debiutanckiego albumu zespołu Fantômas jest przedrukiem meksykańskiego plakatu Fantomas wraca^[2].
Fantomas w swym latającym Citroënie DS wystąpił w czeskiej reklamie Citroëna z 2014 roku^[3]^[4].

Przypisy

↑ Idziemy do kina. „Film”. 24, s. 15, 1968-06-16. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
↑ Giovanni Mastrapasqua: “The Director’s Cut” dei Fantomas: ciak, si grida!. ImpattoSonoro, 2019-07-22. [dostęp 2021-09-21]. (wł.).
↑ CITROËN Česká republika: Fantomas se vrací!. YouTube, 2014-03-04. [dostęp 2021-09-21]. (cz.).
↑ CITROËN Česká republika: Fantomas opět unikl! (TV 2014). YouTube, 2014-10-07. [dostęp 2021-09-21]. (cz.).

Linki zewnętrzne

Fantomas powraca w bazie IMDb (ang.)
Fantomas powraca w bazie Filmweb

[1] Idziemy do kina. „Film”. 24, s. 15, 1968-06-16. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.

[2] Giovanni Mastrapasqua: “The Director’s Cut” dei Fantomas: ciak, si grida!. ImpattoSonoro, 2019-07-22. [dostęp 2021-09-21]. (wł.).

[3] CITROËN Česká republika: Fantomas se vrací!. YouTube, 2014-03-04. [dostęp 2021-09-21]. (cz.).

[4] CITROËN Česká republika: Fantomas opět unikl! (TV 2014). YouTube, 2014-10-07. [dostęp 2021-09-21]. (cz.).

[1]

[2]

[3]

[4]