Fancy
Fancy, właśc. Manfred Alois Segieth (ur. 7 lipca 1946 w Monachium) – niemiecko–hiszpański muzyk, piosenkarz i producent muzyczny działający pod pseudonimem Tess. W latach 80. odniósł międzynarodowy sukces wydając różne hity euro disco m.in. Slice Me Nice, Bolero, Lady of Ice czy Flames of Love[1].
Fancy w Budapeszcie (2021) | |
Imię i nazwisko |
Manfred Alois Segieth |
---|---|
Pseudonim |
Fancy, Tess Teiges, Ric Tess |
Data i miejsce urodzenia | |
Gatunki | |
Zawód |
muzyk, piosenkarz, producent muzyczny |
Aktywność |
od 1962 |
Strona internetowa |
Życiorys
edytujW wieku dwunastu lat zaczął grać na gitarze. Początkowo chciał zostać mnichem[2]. Uczęszczał do szkoły średniej w Dillingen an der Donau i mieszkał w tym czasie w klasztornej szkole z internatem[3]. Jeszcze w szkole grał w zespole Mountain Shadows, z którym wykonywał covery utworów Cliffa Richarda. Po ukończeniu szkoły średniej Fancy powrócił do Monachium, aby kontynuować tworzenie muzyki. W latach 70. pracował w wydawnictwach muzycznych[3], gdzie spotkał Franka Fariana[3].
W latach 70. nagrywał niemieckie hity jako producent, aranżer, kompozytor i piosenkarz pod pseudonimem Tess Teiges. Pracował także nad wyposażeniem i dekoracjami barów i dyskotek. Występował jako parodysta i magik w rewii La Grande Revue - Sandy, Mandy & Tess. Pracował jako producent dla Hansa Records, pod pseudonimem Tess, w tym dla duetu Slip nagrał „Harmony”, piosenkę Giorgio Morodera.
W 1984 osiągnął komercyjny przełom dzięki singlowi „Slice Me Nice”, który według jego własnego oświadczenia został zainspirowany utworem Divine’a „Shoot Your Shot”. W 1986 Fancy wyprodukował także cover „Shoot Your Shot” pod nazwą „Ringo”. Piosenkę „Slice Me Nice” wykonał w dramacie biograficznym Anglik w Nowym Jorku (An Englishman in New York, 2009) z Johnem Hurtem.
Wraz z kolejnymi wydawnictwami, takimi jak „Chinese Eyes” i „Get Lost Tonight” czy „L.A.D.Y.O.” ukształtował swój własny styl muzyczny. W 1985 Fancy był jedynym niemieckim piosenkarzem popowym i producentem, który co roku znalazł się w pierwszej dziesiątce amerykańskich list przebojów Billboard Dance: Top Ten Of The Year 1985 z „Chinese Eyes” i „Come Inside” dzięki przebojowemu singlowi „Bolero”, na którym znalazł się w pierwszej dziesiątce w Skandynawii, Holandii, Belgii, Francji i innych krajach europejskich[4]. Jego debiutancki album studyjny Get Your Kicks, wydany w 1985 przez Metronome Records osiągnął status złotej płyty[5].
Skomponował także muzykę do filmu Cemil (1985)[6] i zagrał postać pracownika zakładu pogrzebowego w komedii kryminalnej Ein Callgirl für Geister (2020)[6].
Kolejnych dziewięć jego singli znalazło się na pierwszych 10 i 20 pierwszych miejscach list przebojów Media Control Singles Chart, dotyczyło to głównie niemieckich list przebojów od połowy do końca lat 80. W 1985 wystąpił po raz pierwszy we francuskiej telewizji oraz odbył trasę koncertową w Stanach Zjednoczonych. Singel „Bolero” odniósł sukces w Hiszpanii[2]. Jego największe międzynarodowe sukcesy przyniosły „Lady of ICE” w 1986 i najwyższy hit na listach przebojów „Flames of Love” w 1988[7]. Jego płyta Best Of Fancy (1998) znalazła się na listach przebojów Media-Control-Charts.
W 2000 wziął udział w eliminacjach do konkursu Piosenki Eurowizji z utworem „We Can Move Mountain”. Ostatecznie zdobył piąte miejsce[5].
W 2013 wziął udział w programie reality show Celebrity Big Brother, w którym zajął siódme miejsce[8].
9 kwietnia 2021 na oficjalnym kanale artysty w serwisie YouTube[9] swoją premierę miało nagranie „I Like Your Smile”[10], zaś tydzień później, 16 kwietnia 2021, wydano EP I Like Your Smile[11], zapowiadające nadchodzący album piosenkarza pt. Masquerade (Les Marionnettes), którego premierę zaplanowano na 11 czerwca 2021[12][13].
18 listopada 2022 na kanale piosenkarza w serwisie YouTube[9] zaprezentowano teledysk do piosenki „Running Man” (nowa wersja tego utworu z 1989 roku) promujący kolejny album Fancy'ego pt. Diamonds Forever (Part I), którego premiera przypadła na 9 grudnia 2022[14]. Na płycie znalazły się stare przeboje piosenkarza w nowych wersjach.
1 grudnia 2023 premierę miał trzeci (po Masquerade (Les Marionnettes) i Diamonds Forever (Part I)) album piosenkarza we współpracy z Luisem Rodríguezem pt. Viva La Vida[15].
Dyskografia
edytujAlbumy studyjne
edytuj- Get Your Kicks (1985)
- Contact (1986)
- Flames of Love (1988)
- All My Loving (1989)
- Five (1990)
- Six - Deep in My Heart (1991)
- Colours of Life (1996)
- Christmas in Vegas (1996)
- Blue Planet (1998)
- D.I.S.C.O. (1999)
- Strip Down (2000)
- Locomotion (2001)
- Voices from Heaven (2004)
- Forever Magic (2008)
- Masquerade (Les Marionettes) (2021)
- Viva La Vida (2023)
Na podstawie źródła[16].
Przypisy
edytuj- ↑ Jason Ankeny: Fancy. AllMusic. [dostęp 2025-01-02]. (ang.).
- ↑ a b Fancy Biography. Euro Dance Hits. [dostęp 2025-01-02]. (ang.).
- ↑ a b c Christian Reder: Fancy Interviews. Deutsche Mugge. [dostęp 2025-01-02]. (niem.).
- ↑ Chart-Informationen. chartsurfer.de. [dostęp 2025-01-02]. (niem.).
- ↑ a b Muzyka: Fancy. voxfm.pl. [dostęp 2019-02-17].
- ↑ a b Fancy. filmportal.de. [dostęp 2025-01-02]. (niem.).
- ↑ Billboard Greatest of All Time: Top 10 Dance Club Songs Year-by-Year, 1976-2015. Billboard. [dostęp 2019-02-17]. (ang.).
- ↑ Fancy: Niedoszły mnich kończy 70 lat. muzyka.interia.pl, 2016-07-06. [dostęp 2019-02-17].
- ↑ a b Fancy – YouTube
- ↑ Fancy – I Like Your Smile
- ↑ Fancy – I Like Your Smile w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ Fancy – Masquerade (Les Marionnettes) [online], RM80.pl [dostęp 2021-05-03] .
- ↑ 1 de Redaktion , Fancy veröffentlicht das Album 'MASQUERADE, Les Marionnettes' [online], mix1.de [dostęp 2021-05-03] (niem.).
- ↑ DIAMONDS FOREVER PART I, by Fancy [online], Fancy [dostęp 2022-12-04] (ang.).
- ↑ Fancy – Viva La Vida [online], Discogs [dostęp 2023-12-12] (ang.).
- ↑ Discography. [dostęp 2019-02-17]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Oficjalna strona artysty
- Fancy w bazie IMDb (ang.)
- Fancy w bazie Filmweb
- Fancy w bazie Discogs.com (ang.)