Wikipedia

Europejska Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego

Europejska Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego – zrzeszenie producentów, przetwórców i restauratorów z poszczególnych regionów członkowskich Europy, mające za cel zachowanie i rozwój regionalnych tradycji kulinarnych charakterystycznych dla danych regionów.

Tabliczka na elewacji jednego z lokali gastronomicznych w Szczecinie
Karczma w Mirowszczyźnie (województwo opolskie) zrzeszona w sieci
Rogal świętomarciński – tradycyjne danie kuchni poznańskiej
Surströmming (kiszony śledź) – tradycyjne danie szwedzkie
Konfitury z malin i poziomek oraz żurawina staropolska z gruszką

Cele

edytuj

Celem Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego jest zaoferowanie turystom i konsumentom regionalnej żywności. Wybrane restauracje i przedsiębiorstwa zajmujące się przetwórstwem spożywczym i gospodarstwa podkreślające ich regionalne powiązania mogą zostać członkami zrzeszenia. Przede wszystkim dotyczy to następujących kategorii:

Restauratorzy

edytuj

W wybranych restauracjach klienci powinni zawsze znaleźć potrawy wyraźnie powiązane z regionem. Dlatego konieczne jest, by generalnie surowce pochodziły z lokalnej produkcji. Sama potrawa może stanowić część kulturalnego dziedzictwa regionu lub wzmacniać wizerunek regionalnej żywności.

Przetwórcy żywności

edytuj

Poprzez przyłączenie się do sieci Kulinarnego Dziedzictwa i używanie wspólnego logo, producenci posiadający wyraźne powiązanie z regionem ułatwią konsumentom i turystom znalezienie regionalnej żywności w sklepach.

Rolnicy

edytuj

Rolnicy sprzedający własne produkty do restauracji, przetwórców żywności lub bezpośrednio konsumentom mogą także być członkami Kulinarnego Dziedzictwa, tworząc w ten sposób regionalną sieć producentów, sklepów i restauracji opartych na regionalnej żywności.

Wszystkie przedsiębiorstwa uczestniczące w sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego powinny aktywnie promować i rozwijać regionalną żywność i działać jako ambasadorowie na rzecz regionu i Kulinarnego Dziedzictwa w Europie.

Ogólnie cele mogą być streszczone następująco:

  • rozwijanie idei Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego w europejskich regionach członkowskich,
  • rozwijanie wspólnego wizerunku podkreślającego lokalne Dziedzictwo Kulinarne i lokalne przedsiębiorstwa,
  • spełnianie życzeń konsumentów poprzez żywność posiadającą regionalną tożsamość,
  • zwiększenie współpracy pomiędzy lokalnymi producentami żywności, hotelami, restauracjami i regionami,
  • dalsza wymiana wiedzy pomiędzy regionami członkowskimi,
  • promowanie rozwoju już istniejących i nowych producentów żywności wykorzystujących lokalne zasoby surowcowe.

Zasady i kryteria działania

edytuj

Pojęcie Kulinarnego Dziedzictwa sprowadza się do wspólnego logo, ustalonych kryteriów uczestnictwa dla przedsiębiorstw, wspólnego marketingu i działań na szczeblu regionalnym i europejskim. Przedsiębiorstwa muszą ubiegać się o członkostwo i po uzyskaniu zatwierdzenia są uprawnieni do użytkowania logo. Produkty powinny być żywnością lokalnego pochodzenia i główna wartość wytwarzania powinna pochodzić z regionu. Produkty powinny się także przyczyniać do kreowania pozytywnego wizerunku regionu. Pomysł ma na celu promocję regionalnych cech żywności i poprawę jej jakości. Sieć nie jest tylko projektem dotyczącym żywności, ale obejmuje również aspekty turystyki, rolnictwa, rybołówstwa i kultury poszczególnych regionów. Aby przyciągnąć uwagę na rynku europejskim oraz turystów podróżujących w Europie, konieczne jest posiadanie wspólnego logo, które wymaga stosowania jednakowych standardów. Hasło z logo jest łatwo dostosowywane dla każdego języka i regionu. Jest ono przyznawane regionom i przedsiębiorstwom, które spełniają ustalone standardy.

Organizacja

edytuj

Sieć Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego powstała po to, by ułatwić konsumentom i turystom odnalezienie i spróbowanie lokalnej i regionalnej żywności w Europie. Sieć funkcjonuje na trzech podstawowych poziomach:

Pojedyncze przedsiębiorstwa

edytuj

Przedsiębiorstwa w regionach członkowskich mogą ubiegać się o członkostwo w sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego. Przyjęte przedsiębiorstwa stają się członkami regionalnej i europejskiej sieci, aby rozwijać i promować regionalną żywność. Otrzymują one także licencję na użytkowanie logo, a informacje o nich zostaną opublikowane na oficjalnej stronie internetowej Kulinarnego Dziedzictwa.

Regiony

edytuj

Regiony europejskie mogą ubiegać się o członkostwo w sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego. Po uzyskaniu członkostwa regiony otrzymują licencję na użytkowanie logo oraz są odpowiedzialni za zatwierdzanie przedsiębiorstw w obrębie regionu i za prowadzenie regionalnych działań. Zaprasza się nowe regiony do ubiegania się o status członka sieci. Po zdobyciu pełnej wiedzy na temat idei Kulinarnego Dziedzictwa, region uzyskuje pełne członkostwo w europejskiej sieci.

Koordynator europejski

edytuj

Europejski koordynator odpowiada za wspólne logo i kryteria, udziela licencji regionom, prowadzi oficjalna stronę internetową Dziedzictwa Kulinarnego i koordynuje wspólne działania na skale europejską Regionalnego Dziedzictwa Kulinarnego.

Historia

edytuj

Pomysł powołania Europejskiej Sieci Regionalnego Dziedzictwa Kulturowego rozwinął się i został wcielony w życie w południowo-wschodniej Skanii w Szwecji i na duńskiej wyspie Bornholm w 1995. W obu regionach władze regionalne i lokalne przedsiębiorstwa odczuwały potrzebę wspólnej promocji i rozwoju regionalnej tożsamości kulinarnej w zjednoczonej Europie. Stopniowo kolejne regiony przystępowały do sieci. W 1997 Komisja Europejska, poprosiła południowo-wschodnią Skanię o przeprowadzenie pilotażowej akcji mającej na celu rozpowszechnienia idei w regionach europejskich.

Regiony członkowskie

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Europejska_Sieć_Regionalnego_Dziedzictwa_Kulinarnego&oldid=73758635”