EuroBrun

EuroBrun
	; Oscar Larrauri na starcie GP Kanady w 1988 roku
Pełna nazwa	EuroBrun Racing
Aktywna	1988-1990
Siedziba	Senago
	Ważni ludzie
Założyciel	Gianpaollo Pavanello; Walter Brun,
Dyrektor	Walter Brun
Kierowcy	Oscar Larrauri; Stefano Modena; Gregor Foitek; Roberto Moreno; Claudio Langes
	Inne
Debiut	Grand Prix Brazylii 1988
Ostatni wyścig	Grand Prix Hiszpanii 1990
	Multimedia w Wikimedia Commons

EuroBrun – nieistniejący już włosko-szwajcarski zespół Formuły 1, z bazą w Senago we Włoszech.

Historia

Powstanie

Team powstał z połączenia doświadczenia konstruktorskiego i umiejętności Giampaollo Pavanelliego, właściciela teamu Euroracing i dyrektora fabrycznej drużyny Alfa Romeo w latach 1984-1985, i wsparcia finansowego oraz doświadczenia organizacyjnego Szwajcara Waltera Bruna, twórcy teamu Brun Motorsport jeżdżącego w serii World Sportscar Championship.

Sezon 1988

Na sezon 1988, Mario Tolentino zaprojektował bolid ER188, napędzany standardową 3,5-litrową jednostką Cosworth DFZ. Jako kierowców zakontraktowano mistrza Formuły 3000 Stefano Modenę i wieloletniego zawodnika z teamu Bruna Oscara Larrauriego. Pomimo nieudanego startu sezonu i uciekających sponsorów zespół walczył dalej. Wewnętrzną kłótnię w zespole wywołała decyzja o nieudanej ostatecznie zamianie Oscara Larrauriego na Christiana Dannera, zaś Euroracing zaczął wykazywać coraz mniejsze zainteresowanie startami w F1. Obaj kierowcy nie będą w stanie zakwalifikować się do ważnych wyścigów (Modena nie zakwalifikuje się 4 razy i zostanie wycofany z dwóch wyścigów z powodu "technicznych niezgodności", a Larrauriemu nie uda się siedem razy), a jedenaste miejsce Modeny w GP Węgier będzie najlepszym wynikiem zespołu.

Sezon 1989

W sezonie 1989 Euroracing powoli ogranicza swoją rolę w zespole do udostępnienia kilku inżynierów i mechaników. W tym sezonie team postanowił wystawić tylko jeden bolid z Gregorem Foitekiem za kierownicą. Była to konstrukcja z zeszłego sezonu, przystosowana tylko do montażu silnika Judd V8 i opon Pirelli. Foitek przejdzie przez prekwailfikacje tylko raz. Nawet wprowadzenie nowego bolidu ER189 zaprojektowanego przez George'a Rytona na GP Niemiec nie pomogło Foitekowi w osiągnięciu sukcesu. Kierowca odchodzi z zespołu po GP Belgii, a na jego miejsce wróci Argentyńczyk Oscar Larrauri, jednak i on nie odnosi żadnych sukcesów.

Sezon 1990

Pomimo złego występu w poprzednim sezonie zespół próbuje ponownie i, jak się okazuje, ostatni raz w 1990. Pavanello ostatecznie odchodzi z zespołu, który do nowego sezonu startuje ze starą konstrukcją. Miejsce pierwszego kierowcy obejmie Roberto Moreno, a jego partnerem zostaje Claudio Langes. Nie udaje się mu ani razu przejść przez prekwalifikacje. Roberto zaś w pierwszym wyścigu kwalifikuje się na 16. pozycji, kończąc wyścig trzy miejsca wyżej. Jest to zarazem jedyny pełny wyścig tego zespołu w sezonie. Po wycofaniu się Moreno z wyścigu w San Marino z powodu problemów z przepustnicą, dyskwalifikacji tegoż z GP Meksyku i niezakwalifikowaniu się do 11 wyścigów obu kierowców zespół kończy swój udział w F1 po GP Hiszpanii, na dwa wyścigi przed końcem sezonu.

Wyniki

W ciągu trzech lat startów zespół wystartował w 76 wyścigach, z których zakwalifikował się tylko do dwunastu, w żadnym nie zdobywając ani jednego punktu.

Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie
Oznaczenie	Wyjaśnienie
Złoty	Zwycięzca lub mistrzostwo
Srebrny	2. miejsce lub wicemistrzostwo
Brązowy	3. miejsce lub II wicemistrzostwo
Zielony	Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami)
Niebieski	Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu)
Czerwony	Nie zakwalifikował się (NZ)
Czerwony	Nie prekwalifikował się (NPK)
Różowy	Nie ukończył (NU)
Różowy	Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu)
Czarny	Zdyskwalifikowany (DK)
Czarny	Wykluczony (WYK/EX)
Biały	Nie wystartował (NW)
	Kontuzjowany (K/INJ)
	Wyścig odwołany (OD/C)
Bez koloru	Został wycofany (WYC/WD)
	Nie przybył (NP/DNA)
	Nie brał udziału w treningach (NT/DNP)
	Nie został zgłoszony (–)
Pogrubienie	Start z pole position
Kursywa	Najszybsze okrążenie wyścigu
†	Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu.
*	Sezon w trakcie
^1/2/3	Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym
Lista systemów punktacji Formuły 1

Rok	Bolid	Silnik	Opony	Kierowca	1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	13	14	15	16	Punkty	WCC
1988	EuroBrun ER188	Ford DFZ V8	Goodyear		BRA	SMR	MON	MEX	CAN	DET	FRA	GBR	GER	HUN	BEL	ITA	POR	ESP	JPN	AUS	0	NS
				Oscar Larrauri	NU	NZ	NU	13	NU	NU	NU	NZ	16	NZ	NPQ	NPQ	NPQ	NZ	NZ	NU
				Stefano Modena	NU	NS	DK	DK	12	NU	14	12	NU	11	NZ	NZ	NZ	13	NZ	NU
1989	EuroBrun ER188B EuroBrun ER189	Judd CV V8	Pirelli		BRA	SMR	MON	MEX	CAN	USA	FRA	GBR	GER	HUN	BEL	ITA	POR	ESP	JPN	AUS	0	NS
				Gregor Foitek	NZ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ
				Oscar Larrauri												NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ
1990	EuroBrun ER189B	Judd CV V8	Pirelli		USA	BRA	SMR	MON	CAN	MEX	FRA	GBR	GER	HUN	BEL	ITA	POR	ESP	JPN	AUS	0	NS
				Roberto Moreno	13	NPQ	NU	NZ	NZ	DK	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ
				Claudio Langes	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ	NPQ

Dane techniczne

Sezon	Zespół	Podwozie	Silnik (Typ)	Opony
1988	EuroBrun Racing	EuroBrun ER188	Judd CV 3,5L V	Goodyear
1989	EuroBrun Racing	EuroBrun ER189/188B	Judd CV 3,5L V8	Pirelli
1990	EuroBrun Racing	EuroBrun ER189B	Ford DFZ 3,5L V8	Pirelli
Razem	1	3	3	2
Sezon	Zespół	Podwozie	Silnik (Typ)	Opony

Bibliografia

EuroBrun (ang.)