Eugeniusz Koziej
Eugeniusz Koziej (ur. 15 listopada 1926[1] w Firleju, zm. 12 stycznia 2015 w Warszawie) – polski specjalista z zakresu elektrotechniki samochodowej oraz maszyn elektrycznych. W latach 1993–2003 członek Komitetu Elektrotechniki PAN.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: elektrotechnika samochodowa, maszyny elektryczne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura |
1975 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Uczelnia |
Politechnika Lubelska |
| Stanowisko | |
| Okres zatrudn. |
1991-1998 |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys
edytuj_01.jpg)
Eugeniusz Koziej urodził się w roku 1926 w Firleju. W roku 1947, po uzyskaniu matury rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie (późniejsza Politechnika Szczecińska). Na trzecim roku studiów inżynierskich rozpoczął pracę jako asystent w Katedrze Maszyn Elektrycznych. W roku 1951 Eugeniusz Koziej uzyskał tytuł inżyniera, a w roku 1952 przeniósł się na Politechnikę Warszawską. Tytuł magistra otrzymał w roku 1954.
Eugeniusz Koziej staż odbył w Zakładach ELIN w Austrii (1957) oraz Zakładach Siemens w Belinie Zachodnim (1960). W latach 1977–1980 pracował jako konsultant dla Zakładach EMIT w Żylinie.
Oprócz pracy w przemyśle, prowadził także pracę badawczo-dydaktyczną na uczelniach technicznych. Pracował w Instytucie Elektrotechniki, na Politechnice Warszawskiej oraz Lubelskiej.
Na Politechnice Warszawskiej pełnił funkcję kierownika Zakładu Maszyn Elektrycznych (1976–1978, 1983–1990) oraz dyrektora Instytutu Maszyn Elektrycznych (1985–1988)[2]. W późniejszym okresie pełnił funkcje kierownika Katedry Maszyn Elektrycznych na Politechnice Lubelskiej, a w roku 1996 został członkiem Senatu PL.
Eugeniusz Koziej prowadził, także współpracę z uczelniami zagranicznymi. W latach 1984 i 1989 prowadził wykłady na studiach podyplomowych na Uniwersytecie Technicznym w Helsinkach.
Od roku 1998 profesor emeritus. Został pochowany na Powązkach Wojskowych w Warszawie (kwatera D-4-40)[3].
Odznaczenia
edytuj- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Złota Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Warszawy”,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
oraz wielokrotnie nagradzany przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Złota księga nauki polskiej, Gliwice: Helion, 1999, s. 155-156.
- ↑ Instytut Maszyn Elektrycznych Politechniki Warszawskiej - Struktura instytutu
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 2019-11-30].
Bibliografia
edytuj- Prof. zw. dr hab. in Eugeniusz Koziej, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-03-14].
- Tadeusz Janowski, Andrzej Wac-Włodarczyk, Wojciech Jarzyna: 40 lat Wydziału Elektrotechniki i Informatyki Politechniki Lubelskiej. Lublin: Politechnika Lubelska, 2004, s. 132-133. (pol.).
- nekrolog w Gazecie Wyborczej, 19 stycznia 2015