Eugeniusz Kownacki
Eugeniusz Stanisław Marian Kownacki (ur. 13 sierpnia 1890 w Samborze, zm. po 1934) – major kawalerii Wojska Polskiego.
 major kawalerii
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Eugeniusz Stanisław Marian Kownacki |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 sierpnia 1890 |
| Data śmierci |
po 1934 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
rejonowy inspektor koni Dęblin |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujUrodził się 13 sierpnia 1890 w Samborze, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii[1][2][3][4]. Służył w c. i k. Armii. Służył jako chorąży, po czym w listopadzie 1913 został mianowany podporucznikiem Pułku Ułanów Nr 3 w Krakowie[5]. W szeregach tego pułku walczył w I wojnie światowej. 1 listopada 1915 został mianowany porucznikiem kawalerii[6][7].
25 września 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia porucznika i przydzielony do 6 pułku ułanów[8]. 27 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu rotmistrza, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[9]. Wyróżnił się 23 września 1920 w bitwie pod Zasławiem, w trakcie której na czele 1. szwadronu szarżował na bolszewików broniących się we wsi Mytkowce[10]. Następnego dnia ówczesny dowódca pułku, podpułkownik Stefan Grabowski sporządził wniosek na odznaczenie rotmistrza Kownackiego Orderem Virtuti Militari[11][12].
3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów jazdy[13][14]. W 1923 był oficerem 7 pułku strzelców konnych w Poznaniu[15], a od 1924 22 pułku ułanów w Brodach[16]. 12 kwietnia 1927 prezydent RP nadał mu stopień majora z dniem 1 stycznia 1927 i 35. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[17][18]. W czerwcu 1927 został przeniesiony z 22 puł. do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przydziałem do Komisji Remontowej Nr 1 w Warszawie na stanowiska członka komisji[19]. W kwietniu 1928 został przeniesiony na stanowisko rejonowego inspektora koni w Dęblinie[20][21]. W lipcu 1929 został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr I, a z dniem 31 grudnia tego roku przeniesiony w stan spoczynku[22][23]. W 1934 jako oficer stanu spoczynku był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr VI jako „oficer przewidziany do użycia w czasie wojny” i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lwów Miasto[24].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Walecznych[25]
- Krzyż Zasługi Wojskowej 3. klasy z dekoracją wojenną i mieczami – 1918[7]
- Srebrny Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[26]
- Brązowy Medal Zasługi Wojskowej z mieczami na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej[26]
- Krzyż Wojskowy Karola[26]
- Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913[26]
Przypisy
edytuj- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-22]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-22]..
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 tu podano, że urodził się w 1891.
- ↑ Awans listopadowy w c. i k. armii. „Gazeta Lwowska”, s. 3, Nr 256 z 8 listopada 1913.
- ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 917, 1009.
- ↑ a b Część urzędowa. „Gazeta Lwowska”, s. 1, Nr 125 z 7 czerwca 1918.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 93 z 25 października 1919, s. 3515.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 1 września 1920, s. 793.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, tu wieś Mystkowce.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1–5.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-22]..
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 679.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 602.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 666.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 577.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 117-124.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 342.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 11 czerwca 1927, s. 163.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928, s. 158.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 329.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 6 lipca 1929, s. 187.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 17 z 16 listopada 1929, s. 344.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 337, 971.
- ↑ Jako rotmistrz Eugeniusz Suchych-Komnat-Kownacki. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-22]..
- ↑ a b c d Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 917.
Bibliografia
edytuj- Kownacki Eugeniusz. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.86-8185 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-19].
- Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.