Erwin Schrödinger

austriacki fizyk, noblista
To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 15 paź 2024. Od tego czasu wykonano 1 zmianę, która oczekuje na przejrzenie.

Erwin Rudolf Josef Alexander Schrödinger (ur. 12 sierpnia 1887 w Wiedniu, zm. 4 stycznia 1961 tamże) – austriacki fizyk teoretyk, jeden z twórców mechaniki kwantowej, laureat Nagrody Nobla z dziedziny fizyki w roku 1933[1] za prace nad matematycznym sformułowaniem mechaniki falowej[2]. W co najmniej jednym z rankingów fizyków znalazł się w pierwszej dziesiątce wszech czasów[3].

Erwin Schrödinger
Ilustracja
Państwo działania

Austria

Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1887
Wiedeń

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 1961
Wiedeń

profesor
Specjalność: fizyka
Alma Mater

Uniwersytet Wiedeński

Uczelnia

politechnika w Stuttgarcie,
Uniwersytet Wrocławski,
Uniwersytet w Zurychu,
Uniwersytet Fryderyka Wilhelma,
Uniwersytet w Oksfordzie,
Uniwersytet w Grazu

podpis
Odznaczenia
Order „Pour le Mérite” za Naukę i Sztukę Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę (Austria)
Nagrody

Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki

Równanie Schrödingera na nagrobku Erwina i Annemarie Schrödingerów w Alpbach

Życiorys

edytuj

Jedyny syn Rudolfa i Georginy Schrödingerów. Po skończeniu gimnazjum zaczął studiować fizykę i matematykę na Uniwersytecie w Wiedniu. Był profesorem: politechniki w Stuttgarcie (1920), Uniwersytetu we Wrocławiu (1921), Uniwersytetu w Zurychu (1921– 1927), Uniwersytetu Fryderyka Wilhelma w Berlinie (1927–1933), Uniwersytetu w Oksfordzie (–1935), Uniwersytetu w Grazu (1936–1938) oraz w Institute for Advanced Studies w Dublinie (1940–1955).

W 1926 w ciągu sześciu miesięcy opublikował cztery artykuły dające początek falowemu ujęciu mechaniki kwantowej. Pierwszy z nich to Quantisierung als Eigenwertproblem (Kwantyzacja jako zagadnienie własne, zob. równanie własne w mechanice kwantowej) opublikowany w „Annalen der Physik”, (4), 79, (1926), 361-376.

Jest również autorem książki What is Life? (wyd. 1944), w której dowodzi, że życie można ujmować w kategoriach przechowywania i przekazywania informacji biologicznej. Napisał w niej także, że aby zrozumieć życie, należy złamać kod dziedziczenia. Książka ta stała się inspiracją do rozmyślań nad teorią dziedziczenia dla wielu twórców biologii molekularnej, włączając w to m.in. takich wybitnych badaczy jak Francis Crick i James D. Watson.

W 1933 roku został uhonorowany wraz z Paulem Dirakiem Nagrodą Nobla w dziedzinie fizyki za „odkrycie nowych, płodnych aspektów teorii atomów i ich zastosowanie”.

Główną zasługą Schrödingera było ujęcie problemu kwantowania jako problemu wartości własnych. Jest autorem tzw. równania falowego (równania Schrödingera), które w mechanice kwantowej ma podstawowe znaczenie. Stworzył podwaliny rachunku zaburzeń, zajmował się też termodynamiką statystyczną i teorią barw.

W 1961 roku zmarł na gruźlicę w wieku 73 lat w Wiedniu. Został pochowany w Alpbach w Austrii na cmentarzu katolickim. Chociaż nie był katolikiem, kapłan odpowiedzialny za cmentarz zezwolił na pochówek po tym, jak dowiedział się, że Schrödinger był członkiem Papieskiej Akademii Nauk[4].

Życie prywatne

edytuj

Był ateistą[5]. W 1920 roku ożenił się z Annemarie Bertel. Przez pewien czas pozostawał równolegle w nieformalnym związku z Hildą March (żoną fizyka Arthura Marcha); z obiema kobietami zamieszkał na Wyspach Brytyjskich. Miał trzy nieślubne córki:[6]

  • Ruth – z Hildą, ur. w Innsbrucku;
  • Nicole – z Sheilą Greene, ur. w Dublinie;
  • Lindę – z Kate Nolan, ur. również w Dublinie.

Kontrowersje

edytuj

Jak podaje „The Irish Times”, Schrödinger wykorzystywał młode dziewczyny, opisując później wszystko w pamiętnikach. Opisał dwa przypadki: 14-letniej Ithi Junger i 12-letniej Barbary MacEntee. Pierwszej z nich mężczyzna dawał korepetycje z matematyki. Oprócz matematyki lekcje obejmowały sporą ilość pieszczot i przytulania – pisał noblista. W pamiętnikach fizyk romantyzował pedofilię, pisząc o dziewczynkach jak o nieodwzajemnionych miłościach. Po publikacji została wydana petycja, by zmienić nazwę sali wykładowej Uniwersytetu Trinity w Dublinie, której patronem jest fizyk. Jak piszą jej autorzy, możemy uznać dorobek Schrödingera dla nauki, niemniej jednak nowoczesny uniwersytet jak Trinity nie powinien wyróżniać tego człowieka całym budynkiem[7].

Publikacje

edytuj

Część prac Schrödingera zawiera zbiór Collected Papers on Wave Mechanics z 1928 roku[8].

Wykaz książek Schrödingera, opublikowany w Notable Names Database, obejmuje[9]:

  • 1935: Science and the Human Temperament (Science, Theory and Mind);
  • 1944: What is Life?: The Physical Aspect of the Living Cell;
  • 1946: Statistical Thermodynamics;
  • 1949: Gedichte (poezja);
  • 1950: Space-Time Structure;
  • 1954: Nature and the Greeks (historia);
  • 1958: Mind and Matter;
  • 1961: My World View (niem. Meine Weltansicht).

W języku polskim w roku 1998 ukazała się książka: Czym jest życie? Fizyczne aspekty żywej komórki. Umysł i materia. Szkice autobiograficzne (What is Life? The Physical Aspect of the Living Cell. Mind and Matter. Autobiographical Sketches), wyd. Prószyński i S-ka, Warszawa, ISBN 83-7180-759-7[10].

Odznaczenia

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Schrödinger Erwin, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-29].
  2. Erwin Schrödinger – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1933 > Erwin Schrödinger, Paul A.M. Dirac [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-09-13]. (ang.).; Biographical.; The Fundamental Idea of Wave Mechanics. [w:] Nobel Lecture [on-line]. 1933-12-12.
  3. Einstein the greatest. BBC News, 1999-11-29. [dostęp 2021-08-05].
  4. Szymon Ryszkowski, Ludzie kosmosu: Erwin Schrödinger [online], 23 marca 2020 [dostęp 2024-10-13] (pol.).
  5. Moore, Walter J[ohn] (1994). A Life of Erwin Schrödinger (Canto ed.). Cambridge University Press. Bibcode:1994les..book.....M. ISBN 978-0-521-46934-0. str. 289–290
  6. Andrzej Kajetan Wróblewski: 300 uczonych prywatnie i na wesoło. Tom 2. s. 685. ISBN 978-83-8123-282-1.
  7. https://vibez.pl/lifestyle/erwin-schrodinger-ojciec-fizyki-kwantowej-i-mily-pan-z-podrecznikow-byl-pedofilem-czy-cancel-culture-zepchnie-nobliste-z-pomnikow-6739804817132448a
  8. Erwin Schroedinger: Collected Papers on Wave Mechanics : Third Edition. American Mathematical Soc, 1982. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  9. Erwin Schrödinger. [w:] Notable Names Database (NNDB) [on-line]. [dostęp 2015-02-24]. (ang.).
  10. Erwin Schrodinger: Czym jest życie? Fizyczne aspekty żywej komórki. Umysł i materia. Szkice autobiograficzne. [w:] Informacje o książce na stronie wydawcy [on-line]. Prószyński Media Sp. z o.o.. [dostęp 2015-02-15]. (pol.).
  11. Erwin Schrödinger. Orden Pour le Mérite für Wissenschaften und Künste. [dostęp 2020-01-29]. (niem.).
  12. Erwin Schrödinger. Österreichische Akademie der Wissenschaften. [dostęp 2020-01-29]. (niem.).

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Polskojęzyczne
Anglojęzyczne