Ernst Barczewski
Ernst Barczewski (ur. 1 marca 1861 w Zawadach Ełckich[1], zm. 11 września 1937 w Brodnicy) – mazurski pastor ewangelicki, działacz niemieckiej mniejszości narodowej w II RP, poseł na Sejm (1920–1922) i senator RP (1928–1930).
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Superintendent Okręgu Kościelnego Działdowo | |
Okres sprawowania |
1910–1936 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Ordynacja |
23 października 1887 |
Życiorys
edytujW 1882 ukończył Królewskie Kolegium Friedricha w Królewcu, a pięć lat później teologię ewangelicką na tamtejszym uniwersytecie. Został ordynowany na księdza ewangelickiego w Prusach Wschodnich. W latach 1910–1936 był superintendentem Diecezji Działdowo-Brodnica Ewangelickiego Kościoła Unijnego w Polsce. Odprawiał nabożeństwa w języku polskim na Mazurach[2].
W 1903 roku założył kasę oszczędnościowo-pożyczkową Raiffeisena w Działdowie[2]. Podczas plebiscytu na Mazurach w 1920 domagał się jego przeprowadzenia również w Działdowie.
10 marca 1923 roku został powołany na kapelana pomocniczego wyznania ewangelicko-unijnego dla Okręgu Korpusu Nr I ze specjalnym uwzględnieniem osób wojskowych wyznania ewangelicko-unijnego garnizonu warszawskiego. Niezależnie od tego powierzono mu opiekę duszpasterską nad wszystkimi ewangelikami garnizonów Ciechanów i Działdowo[3][4]. 20 czerwca tego samego roku odszedł z wojska. Nie znamy przyczyny. Wydział Wyznań Niekatolickich podał kilka miesięcy później, że jest zbyt mało żołnierzy innych wyznań i nie ma potrzeby powoływania kapelana wyznania ewangelickiego. Badacze przypuszczają, że chodziło raczej o to, aby opieki nad żołnierzami nie sprawowali niemieccy duchowni[5]. 2 maja 1920 został wybrany posłem niemieckim do Sejmu RP z okręgu Grudziądz. Reprezentował w parlamencie Partię Niemiecką (Deutsche Partei)[6].
W II RP sprawował mandat radnego sejmiku powiatowego w Działdowie. W latach 1928–1930 był senatorem II kadencji z listy Bloku Mniejszości Narodowych wybranym w okręgu pomorskim[7]. Po 1933 odsunął się od aktywnej działalności politycznej ze względu na wzrost znaczenia opcji prohitlerowskiej wśród Niemców w Polsce.
W 1927 podarował Muzeum Mazurskiemu w Działdowie dwa polskie kancjonały z XVIII wieku. Pisywał w prasie niemieckiej w Polsce, m.in. „Deutsche Rundschau in Polen” i „Raiffeisenbote für Pommerellen”[2].
Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Działdowie.
Przypisy
edytuj- ↑ Deutsches Kirchliches Adressbuch. Berlin: Verlag des Evang. Preßverbandes für Deutschland, 1929, s. 1828.
- ↑ a b c Barczewski Ernst Hermann [online], EPDZ, 3 lipca 2019 [dostęp 2021-06-28] (pol.).
- ↑ Powołanie kapelana pomocniczego. „Rozkazy Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I”. 34, s. 2, 1923-04-20. Warszawa..
- ↑ Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe – Kapelani ewangeliccy [online], edw.wp.mil.pl [dostęp 2021-06-28] .
- ↑ W służbie Wojsku Polskiemu na przestrzeni dziejów: Tradycje i współczesność Ewangelickiego Duszpasterstwa Wojskowego, Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe, 1 lutego 2014 [dostęp 2021-06-28] (pol.).
- ↑ Piotr Szubarczyk , Senator ludu pomorskiego”. Ksiądz Feliks Bolt (7 I 1864 – 7 IV 1940)., 2020, s. 7–8, ISBN 978-83-8098-881-1 [dostęp 2021-06-28] .
- ↑ Krzysztof Jan Rej , Ewangelicka służba duszpasterska w Wojsku Polskim 1919-1950, Ewangelickie Duszpasterstwo Wojskowe, 1 grudnia 2000 [dostęp 2021-06-28] (pol.).