Eparchia haska i niderlandzka
Eparchia haska i niderlandzka – eparchia Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego obejmująca terytorium Królestwa Niderlandów. Wchodzi w skład Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego. Siedzibą ordynariusza jest Haga, żadna z cerkwi eparchii nie posiada statusu soboru. Ordynariuszem administratury jest arcybiskup haski i niderlandzki Elizeusz (Ganaba)[1].
Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Rotterdamie | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Data powołania |
1972 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Egzarchat | |
Biskup diecezjalny |
arcybiskup haski i niderlandzki Elizeusz (Ganaba) |
Dane statystyczne (2018) | |
Liczba kapłanów |
14 |
Liczba parafii |
7 |
Liczba klasztorów |
2 |
Położenie na mapie Holandii | |
Położenie na mapie Holandii Południowej | |
Położenie na mapie Hagi | |
52°05′01,4″N 4°17′18,6″E/52,083722 4,288500 | |
Strona internetowa |
Eparchia została erygowana w 1972 jako część Egzarchatu Zachodnioeuropejskiego. Jej powstanie było związane z przejściem biskupa haskiego Jakuba z Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego poza granicami Rosji do Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Razem z hierarchą jurysdykcję zmieniły 3 działające w Holandii parafie. Językami liturgicznymi eparchii są cerkiewnosłowiański oraz holenderski[2]. W 2018 r. w eparchii funkcjonowało 7 parafii (obsługiwanych przez 14 kapłanów) oraz dwa klasztory: żeński św. Jana Chrzciciela w Hadze oraz męski św. Mikołaja w Himmelun[1]. W 2022 r. z jurysdykcji eparchii odeszła parafia św. Mikołaja w Amsterdamie, w geście protestu przeciwko rosyjskiej inwazji na Ukrainę[3].
Biskupi
edytujŹródło[2]
- Jakub (Akkersdijk), 1972–1988
- Włodzimierz (Sabodan), locum tenens, 1988–1989
- Szymon (Iszunin), locum tenens, 1991–2017
- Elizeusz (Ganaba), od 2017[4]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Гаагская и Нидерландская епархия. [dostęp 2018-01-13]. (ros.).
- ↑ a b ГААГСКАЯ И НИДЕРЛАНДСКАЯ ЕПАРХИЯ. [dostęp 2018-01-13]. (ros.).
- ↑ Русская православная церковь в Амстердаме решила отделиться от Московского патриархата [online], Медиазона [dostęp 2022-03-14] (ros.).
- ↑ ЖУРНАЛЫ заседания Священного Синода от 28 декабря 2017 года. Патриархия.ru. [dostęp 2018-01-13]. (ros.).