Emanoel Sacramento

Pirata
Pełne imię i nazwisko	Emanoel Sacramento Filho
Data i miejsce urodzenia	17 września 1968 ; Rio de Janeiro
Wzrost	176 cm
Pozycja	napastnik
	Informacje klubowe
Klub	Mesquita (trener)
Kariera juniorska
Lata	Klub
1982	Madureira
1983–1986	Mesquita
1987	CR Vasco da Gama
Kariera seniorska
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
2010–2011	Tigres do Brasil
2012–	Mesquita
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Pirata, właśc. Emanoel Sacramento Filho (ur. 17 września 1968 w Rio de Janeiro) – brazylijski piłkarz występujący na pozycji napastnika, obecnie trener Mesquity.

Kariera klubowa

Pirata pochodzi z Rio de Janeiro i swoją grę w piłkę zaczynał jako czternastolatek w tamtejszym klubie Madureira EC, skąd po roku został zawodnikiem drużyny juniorskiej klubu Mesquita FC. Tam z kolei spędził trzy sezony, po czym odszedł do znacznie bardziej utytułowanej ekipy, CR Vasco da Gama, w której barwach wywalczył wicemistrzostwo juniorskiej ligi stanowej w 1987 roku. Swoją karierę seniorską rozpoczął za to w wieku dwudziestu lat, jako zawodnik Olaria AC. W 1989 roku powrócił do Mesquity, gdzie wystąpił w drugiej lidze stanu Rio de Janeiro. Dobre występy zaowocowały transferem do klubu Goiatuba EC, w barwach którego w sezonie 1990 został królem strzelców Campeonato Goiano z dwunastoma bramkami na koncie. W połowie 1991 roku przeniósł się do Piracanjuba EC z drugiej ligi stanowej, spędzając w nim pół roku i zdobywając tytuł zwycięzcy rozgrywek.

W 1992 roku Pirata podpisał kontrakt z pierwszoligowym zespołem Clube Náutico Capibaribe z siedzibą w mieście Recife. Podczas gry w tym klubie zanotował jedyny epizod w najwyższej klasie rozgrywkowej swojego kraju, strzelając trzy gole w Campeonato Brasileiro Série A – pierwszego 9 lutego w wygranym 2:0 spotkaniu z Guarani FC, drugiego 8 marca w wygranej 4:1 konfrontacji z Paysandu SC, natomiast ostatniego 12 marca w przegranym 2:3 pojedynku z Botafogo. Na koniec sezonu 1992 zajął z Náutico przedostatnie miejsce w tabeli, spadając z nim do drugiej ligi. Po relegacji klubu powrócił do Goiatuby, z którą wygrał ligę stanową, Campeonato Goiano, będąc czołowym strzelcem drużyny. W 1993 roku w tych samych rozgrywkach zajął drugie miejsce, już w barwach Goiás EC, tym razem ze skromniejszym dorobkiem bramkowym. Jego kolejną drużyną był Athletico Paranaense z Kurytyby, z którą wziął udział w drugiej lidze ogólnokrajowej, Campeonato Brasileiro Série B.

W 1994 roku Pirata przeszedł do drużyny AD São Caetano, w której barwach zdobył dziesięć bramek, w tym jedną historyczną, setną w historii klubu. Po pół roku trzeci raz został zawodnikiem Goiatuby, grającej w Campeonato Brasileiro Série B, gdzie spędził kolejne sześć miesięcy, po czym podpisał umowę z klubem AA Anapolina z miasta Anápolis, występującym w lidze stanu Goiás, będąc czołowym strzelcem ekipy. Latem 1995 wyjechał do Portugalii, gdzie został graczem trzecioligowego FC Marco, natomiast cały rok 1996 spędził bez większych sukcesów w SC Freamunde, także z trzeciej ligi portugalskiej. Podczas gry w tym klubie strzelił dziewięć goli w lidze, jak również dwie w meczu towarzyskim z czołową drużyną w kraju, FC Porto. Na początku 1997 roku przeszedł do gwatemalskiego klubu Azucareros Cotzumalguapa z siedzibą w mieście Santa Lucía Cotzumalguapa, gdzie dziewięciokrotnie wpisywał się na listę strzelców w najwyższej klasie rozgrywkowej tego kraju.

Latem 1997 Pirata podpisał umowę z meksykańskim drugoligowcem CF Cuautitlán, będącego filią pierwszoligowego Club Necaxa. W tym zespole spędził kolejne dwa lata, zdobywając 33 gole i dwukrotnie docierając do półfinału ligowej fazy play-off. W połowie 1999 roku przeszedł do innego klubu z tej samej klasy rozgrywkowej, Correcaminos UAT z miasta Ciudad Victoria, gdzie również doszedł do półfinału play-offów. W wiosennym sezonie Verano 2000, w barwach drużyny Lobos BUAP, razem ze swoim kolegą klubowym Carlosem został królem strzelców drugiej ligi meksykańskiej z piętnastoma bramkami na koncie. W tamtejszej Primera División A występował także w trzech innych zespołach – Atlético Yucatán, CF Aguascalientes (innej filii Necaxy) oraz Atlético Chiapas, jednak z żadną z tych ekip nie zanotował poważniejszego osiągnięcia. W 2002 roku przeniósł się do honduraskiej drużyny CD Marathón z miasta San Pedro Sula, której w wiosennych rozgrywkach Clausura 2003 pomógł zdobyć tytuł mistrza kraju.

W 2004 roku Pirata po dziewięciu latach występów za granicą powrócił do ojczyzny, do swojego byłego klubu, Anapoliny, w którego barwach występował w Campeonato Goiano i Campeonato Brasileiro Série B. W 2006 roku podpisał kontrakt z Mesquitą, grającej w drugiej lidze stanu Rio de Janeiro, gdzie strzelił swojego ostatniego ze swoich 189 zdobytych w karierze goli – z rzutu karnego w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Bangu AC. Profesjonalną karierę piłkarską zakończył w wieku 38 lat.

Kariera trenerska

Pod koniec kariery piłkarskiej Pirata rozpoczął pracę jako szkoleniowiec, początkowo w 2005 roku w roli grającego asystenta w zespole AA Anapolina. W 2006 roku został trenerem juniorów Mesquita FC i funkcję tę pełnił przez dwa lata, po czym został asystentem w sztabie szkoleniowym klubu América FC, także z siedzibą w mieście Rio de Janeiro. W 2008 roku podpisał kontrakt z ekipą EC Tigres do Brasil, gdzie początkowo był asystentem w pierwszym zespole i trenerem drużyny młodzieżowej U-20, z którą w sezonie 2009 triumfował w juniorskiej kategorii rozgrywek Taça Guanabara i Taça Rio. W 2010 roku został pierwszym trenerem drużyny Tigres i prowadził ją w Campeonato Carioca. W 2012 roku podjął pracę szkoleniowca swojego byłego zespołu, Mesquity.

Bibliografia

Oficjalna strona. emanoelsacramento.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-28)]. (port.).
Statystyki na PlayerHistory (ang.)

[1] Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

[a]