Campeonato Brasileiro Série B
2. poziom rozgrywek ligowych w piłce nożnej mężczyzn w Brazylii
Campeonato Brasileiro Série B – druga liga brazylijska. Obecnie liga, która zadebiutowała w 1971 roku, składa się z 20 klubów. Zarówno liczba zespołów, jak i format rozgrywek drugiej ligi zmieniały się co roku, a w niektórych latach druga liga wcale nie prowadziła rozgrywek.
Lista klubów sezonu 2018
edytuj| Klub | Miasto | Stan | Stadion | Pojemność |
|---|---|---|---|---|
| Atlético Goianiense | Goiânia | GO | Pedro Ludovico | 13 500 |
| Avaí | Florianópolis | SC | Estádio da Ressacada | 17 800 |
| Boa Esporte | Varginha | MG | Melão | 15 471 |
| Brasil de Pelotas | Pelotas | RS | Bento Freitas | 12 314 |
| Coritiba | Curitiba | PR | Couto Pereira | 40 502 |
| CRB | Maceió | AL | Rei Pelé | 17 126 |
| Criciúma | Criciúma | SC | Heriberto Hülse | 19 300 |
| CSA | Maceió | AL | Rei Pelé | 17 126 |
| Figueirense | Florianópolis | SC | Orlando Scarpelli | 19 584 |
| Fortaleza EC | Fortaleza | CE | Arena Castelão | 63 903 |
| Goiás EC | Goiânia | GO | Serra Dourada | 42 000 |
| Guarani FC | Campinas | SP | Brinco de Ouro | 29 130 |
| EC Juventude | Caxias do Sul | RS | Alfredo Jaconi | 19 924 |
| Londrina EC | Londrina | PR | Estádio do Café | 31 000 |
| Oeste | Barueri | SP | Arena Barueri | 31 452 |
| Paysandu SC | Belém | PA | Mangueirão | 45 007 |
| AA Ponte Preta | Campinas | SP | Moisés Lucarelli | 17 728 |
| Sampaio Corrêa | São Luís | MA | Castelão | 40 149 |
| EC São Bento | Sorocaba | SP | Walter Ribeiro | 13 772 |
| Vila Nova FC | Goiânia | GO | Serra Dourada | 42 000 |
Mistrzowie Série B
edytuj| Rok | Mistrz | Wynik | Wicemistrz | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 1971 Szczegóły |
 Villa Nova AC (MG) |
0 – 1 3 – 0 |
 Remo (PA) |
|
| 1972 Szczegóły |
 Sampaio Corrêa (MA) |
1 – 1 |  Campinense (PB) |
Sampaio Corrêa wygrał w rzutach karnych 5:4 |
| 1973-1979 | Nie rozgrywano | |||
| 1980 Szczegóły |
 Londrina (PR) |
1 – 1 4 – 0 |
 CSA (AL) |
|
| 1981 Szczegóły |
 Guarani FC (SP) |
4 – 2 1 – 1 |
 Anapolina (GO) |
|
| 1982 Szczegóły |
 Campo Grande (RJ) |
3 – 4 2 – 1 3 – 0 |
CSA (AL) |
|
| 1983 Szczegóły |
Juventus (SP) |
1 – 3 3 – 0 1 – 0 |
CSA (AL) |
|
| 1984 Szczegóły |
Uberlândia (MG) |
1 – 0 0 – 0 |
Remo (PA) |
|
| 1985 Szczegóły |
Tuna Luso (PA) |
Goytacaz (RJ) |
Nie było finałowego meczu, gdyż w końcowej rozgrywce wzięły udział 3 kluby i grały ze sobą systemem każdy z każdym mecz i rewanż. Tuna Luso, który uzyskał najwięcej punktów, zdobył mistrzostwo ligi. | |
| 1986-1987 | Nie rozgrywano (*) | |||
| 1988 Szczegóły |
Inter de Limeira (SP) |
1 – 0 |  Náutico (PE) |
|
| 1989 Szczegóły |
Bragantino (SP) |
1 – 0 2 – 1 |
São José (SP) |
|
| 1990 Szczegóły |
Sport (PE) |
1 – 1 0 – 0 |
Athletico Paranaense (PR) |
Sport ogłoszony został mistrzem z powodu większej liczby punktów zdobytych podczas mistrzowskich rozgrywek |
| 1991 Szczegóły |
Paysandu SC (PA) |
0 – 1 2 – 0 |
Guarani FC (SP) |
|
| 1992 Szczegóły |
Paraná Clube (PR) |
2 – 1 1 – 0 |
 Vitória (BA) |
|
| 1993 | Nie rozgrywano | |||
| 1994 Szczegóły |
 EC Juventude (RS) |
1 – 2 2 – 1 |
Goiás EC (GO) |
Juventude ogłoszony został mistrzem z powodu większej liczby punktów zdobytych podczas mistrzowskich rozgrywek |
| 1995 Szczegóły |
Athletico Paranaense (PR) |
Coritiba (PR) |
W latach 1995–1999 mistrzostwa drugiej ligi nie miały finału, gdyż do końcowego etapu rozgrywek kwalifikowały się 4 kluby, które następnie grały każdy z każdym, a klub, który zdobył najwięcej punktów został mistrzem. | |
| 1996 Szczegóły |
União São João (SP) |
 América (RN) | ||
| 1997 Szczegóły |
América (MG) |
Ponte Preta (SP) | ||
| 1998 Szczegóły |
 Gama (DF) |
Botafogo (SP) | ||
| 1999 Szczegóły |
Goiás EC (GO) |
Santa Cruz (PE) | ||
| 2000 | Nie rozgrywano | |||
| 2001 Szczegóły |
Paysandu SC (PA) |
 Figueirense (SC) |
Mistrzostwa nie miały finałowego meczu, gdyż cztery najlepsze kluby trzeciej rundy grały ze sobą każdy z każdym, a klub z największą liczbą punktów został zwycięzcą drugiej ligi. | |
| 2002 Szczegóły |
Criciúma (SC) |
0 – 2 4 – 1 |
 Fortaleza (CE) |
|
| 2003 Szczegóły |
SE Palmeiras (SP) |
Botafogo (RJ) |
W latach 2003–2005 mistrzostwa drugiej ligi nie miały finałowego meczu, gdyż cztery najlepsze kluby trzeciej rundy grały ze sobą każdy z każdym, a klub z największą liczbą punktów został zwycięzcą drugiej ligi. | |
| 2004 Szczegóły |
Brasiliense (DF) |
Fortaleza (CE) | ||
| 2005 Szczegóły |
Grêmio (RS) |
Santa Cruz (PE) | ||
| 2006 Szczegóły |
Atlético Mineiro (MG) |
Sport (PE) |
Począwszy od roku 2006 rozgrywki prowadzone były takim samym systemem jak w pierwszej lidze – czyli kluby grały ze sobą każdy z każdym mecz i rewanż, a klub, który zdobył najwięcej punktów zostawał mistrzem drugiej ligi. | |
| 2007 Szczegóły |
Coritiba (PR) |
Ipatinga (MG) | ||
| 2008 Szczegóły |
Corinthians Paulista (SP) |
Santo André (SP) | ||
| 2009 Szczegóły |
CR Vasco da Gama (RJ) |
Guarani FC (SP) | ||
| 2010 Szczegóły |
Coritiba (PR) |
Figueirense (SC) | ||
| 2011 Szczegóły |
Portuguesa (SP) |
Náutico (PE) | ||
| 2012 Szczegóły |
Goiás EC (GO) |
Criciúma (SC) | ||
| 2013 Szczegóły |
SE Palmeiras (SP) |
Chapecoense (SC) | ||
| 2014 Szczegóły |
Joinville (SC) |
Ponte Preta (SP) |
||
| 2015 Szczegóły |
Botafogo (RJ) |
Vitória (BA) |
||
| 2016 Szczegóły |
Atlético Goianiense (GO) |
Avaí (SC) |
||
| 2017 Szczegóły |
América Mineiro (MG) |
 Internacional (RS) |
||
| 2018 Szczegóły |
Fortaleza EC (CE) |
CSA (AL) |
||
| 2019 |
Bragantino (SP) |
|
||
(*) W roku 1987 CBF zorganizowała w zastęsptwie rozgrywek drugoligowych tak zwany Żółty Moduł. Zobacz Copa União.
Lista mistrzów drugiej ligi brazylijskiej
edytujBrazylijskie stany według liczby tytułów mistrza drugiej ligi brazylijskiej
edytuj| Stan | Tytuły |
|---|---|
| São Paulo
|
10 |
| Parana (stan)
|
5 |
| Minas Gerais
|
5 |
| Rio de Janeiro
|
3 |
| Pará
|
3 |
| Goiás
|
3 |
| Santa Catarina
|
2 |
| Distrito Federal
|
2 |
| Rio Grande do Sul
|
2 |
| Ceará
|
1 |
| Maranhão
|
1 |
| Pernambuco
|
1 |
Kontrola autorytatywna (piłkarskie rozgrywki ligowe):