Eli Ben-Dahan
Eli Ben-Dahan (hebr.: אלי בן-דהן, ur. 11 lutego 1954 w Casablance) – izraelski rabin i polityk, w latach 2013–2015 wiceminister spraw religijnych, od 2015 wiceminister obrony, od 2013 poseł do Knesetu z list Żydowskiego Domu i Likudu[1].
Data i miejsce urodzenia |
11 lutego 1954 |
---|---|
Wiceminister obrony w IV rządzie Netanjahu | |
Okres |
od 19 maja 2015 |
Przynależność polityczna | |
Okres |
od 30 maja 2016 |
Przynależność polityczna | |
Wiceminister spraw religijnych w III rządzie Netanjahu | |
Okres |
od 18 marca 2013 |
Przynależność polityczna | |
Poseł do Knesetu | |
Okres |
od 5 lutego 2013 |
Przynależność polityczna |
Życiorys
edytujUrodził się 11 lutego 1954 w Casablance. W 1956 wyemigrował do Izraela[1].
Uzyskał smichę rabinacką. Ukończył studia z zakresu administracji w biznesie (BA) na Touro College w Nowym Jorku, a następnie z zakresu polityki publicznej na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie (MA)[1].
W wyborach w 2013 po raz pierwszy został wybrany posłem z listy Żydowskiego Domu. W dziewiętnastym Knesecie zasiadał w komisji budownictwa[1]. 18 marca wszedł w skład powołanego trzeciego rządu Binjamina Netanjahu jako wiceminister spraw religijnych w resorcie kierowanym przez Naftalego Bennetta. Pozostał na stanowisku do końca kadencji (14 maja 2015)[2]. W przyśpieszonych wyborach w 2015 uzyskał reelekcję[1], a 22 maja 2015 dołączył do powołanego kilka dni wcześniej nowego rządu premiera Netanjahu, tym razem jako wiceminister obrony. Ministerstwem do 22 maja 2016 kierował Mosze Ja’alon – po jego dymisji również Ben-Dahan został odwołany ze stanowiska, jednak powrócił na stanowisko po ośmiu dniach jako zastępca najpierw Awigdora Liebermana, a od 18 listopada 2018 Netanjahu[3].
W wyborach w kwietniu 2019 kandydował z listy Likudu i ponownie został wybrany posłem. W dwudziestym pierwszym Knesecie powołał jednak własną jednoosobową frakcję – Achi[1].
Życie prywatne
edytujJest żonaty, ma dziewięcioro dzieci[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f g Eli Ben-Dahan (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ Government 33. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).
- ↑ Government 34. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-03]. (ang.).