Efeb

Efeb (gr. ἔφηβος ephebos l. mn. έφηβοι epheboi, od ἥβη hếbê 'młodość') – w starożytnej Grecji młodzieniec w wieku 18–20 lat poddawany efebii, czyli obowiązkowemu szkoleniu wojskowemu poprzedzającemu uzyskanie pełnego obywatelstwa. Potocznie urodziwy młodzieniec.

Posąg efeba ze zbiorów Luwru

Zobacz też

• efeb Kritiosa
• efeb z Maratonu

Bibliografia

• M. Jaczynowska, D. Musiał, M. Stępień, Historia Starożytna, TRIO, Warszawa 2006, s. 396.
• Guy Rachet, Słownik cywilizacji greckiej, 2004, Wydawnictwo "Książnica", ISBN 83-7132-919-9.