Edmund Ślaski
Edmund Ślaski, właśc. Slaski, niekiedy jest zwany też błędnie Śląskim (ur. 1831, zm. 30 października 1863 w Chwałowicach) – uczestnik powstania węgierskiego 1848 i powstania styczniowego.
.jpg)
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
Życiorys
edytujPochodził ze szlacheckiej rodziny Slaskich herbu Grzymała. Był jednym z bardziej znanych polskich uczestników powstania węgierskiego 1848, później oficerem wojsk austriackich, a po zwolnieniu z wojska nauczycielem we Lwowie.
Po wybuchu powstania styczniowego walczył w Lubelskiem, m.in. pod Hutą Krzeszowską 19-21 marca 1863. Walczył w randze kapitana w partii Leona Czechowskiego, a następnie w stopniu majora jako dowódca własnego oddziału.
Od 5 maja 1863 jako „baron Bronicki” chronił się w domu Celiny i Kajetana Dominikowskich w Orelcu, a potem już w stopniu majora prze bywał ponownie w tamtych stronach 21 sierpnia 1863[1].
W trakcie wyprawy gen. Aleksandra Waligórskiego 22 października 1863 został postrzelony w ramię w bitwie pod Łążkiem podczas szarży dragonów moskiewskich[2]. Zmarł wskutek ran 30 października 1863 w szpitalu Chwałowicach. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zaleszanach.
Przypisy
edytuj- ↑ Celina Dominikowska: VIII. Manifestacye religijne. Typy powstańców. W: Jakub Gordon: Obrazki galicyjskie. Sanok: Drukarnia Karola Pollaka, 1869, s. 95-96, 101.
- ↑ Celina Dominikowska: IX. Wyprawa Czechowskiego. W: Jakub Gordon: Obrazki galicyjskie. Sanok: Drukarnia Karola Pollaka, 1869, s. 117.
Bibliografia
edytuj- Kovács István: Edmund Slaski hadapród és Wladyslaw Rucki főhadnagy kalandjai az erdélyi lengyel Légió utolsó csatáiban. Művelődés, 1997, 12 sz. 26-30.
- Slaski, Edmund: Emlékiratok. [Közread. és bev.] Kacnelson Dora, Kovács István: Edmund Slaski emlékirata és az erdélyi lengyel légió. = Hadtörténelmi közlemények. 106. 1993. 2. 138-175.
- Kacnelson Dora, Kovács István: Pamiętniki Edmunda Ślaskiego a legion polski w Siedmiogrodzie, "Akcent", 1992 nr 2/3 s. 331-348
- Ślaski Edmund, Pamiętnik z czasów rewolucji węgierskiej 1849 r. "Akcent", 1992 nr 2/3 s. 316-330.
- Imionospis poległych i straconych ofiar powstania roku 1863 i 1864. Lwów: 1865, s. 76-77.