Dymitr (Murietow)

Dymitr
	Klimient Murietow
	Arcybiskup chersoński i odeski
Kraj działania	Imperium Rosyjskie
Data i miejsce urodzenia	11 lutego 1811 ; Łuczinskoje
Data śmierci	14 listopada 1883
Miejsce pochówku	Sobór Przemienienia Pańskiego w Odessie
Wyznanie	prawosławie
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Śluby zakonne	11 września 1834
Diakonat	27 października 1834
Prezbiterat	24 lipca 1835
Chirotonia biskupia	4 marca 1851
	Multimedia w Wikimedia Commons

Dymitr, imię świeckie: Klimient Iwanowicz Murietow (ur. 30 stycznia^?/11 lutego 1811 w Łuczinskim, zm. 2 listopada^?/14 listopada 1883) – rosyjski biskup prawosławny.

Życiorys

Był synem prawosławnego diakona. Ukończył seminarium duchowne w Riazaniu. W 1831 wstąpił do Kijowskiej Akademii Duchownej, którą ukończył w 1835 jako najlepszy absolwent. W trakcie nauki, 11 września 1834 złożył wieczyste śluby mnisze, 27 października został wyświęcony na hierodiakona, zaś 24 lipca 1835 - na hieromnicha. W 1835 obronił dysertację magisterską i został zatrudniony w Akademii jako wykładowca Pisma Świętego i homiletyki. Dwa lata później otrzymał tytuł profesorski. Od 1838 wykonywał obowiązki inspektora Akademii. W tym samym roku nadano mu godność archimandryty i powierzono zadania przełożonego Monasteru Wydubickiego w Kijowie. Od 1841 przez dziesięć lat był rektorem Kijowskiej Akademii Duchownej.

4 marca 1851 miała miejsce jego chirotonia na biskupa tulskiego i bielowskiego. Od 1857 został biskupem chersońskim; w 1860 otrzymał godność arcybiskupią. Następnie od 1874 do 1876 sprawował godność arcybiskupa jarosławskiego i rostowskiego, od 1876 do 1882 - wołyńskiego, zaś od 1882 do śmierci w 1883 - ponownie chersońskiego.

W 1860 stał na czele komisji synodalnej projektującej reformę rosyjskich seminariów duchownych. Oceniając ich dotychczasową złą kondycję, stwierdził, że problemy w kształceniu wykwalifikowanych kadr duchownych było zaniedbywanie moralnej postawy seminarzystów, nie zaś niedofinansowanie szkół lub niewłaściwy dobór treści kształcenia. Sugerował tworzenie przy seminariach obowiązkowych internatów i wdrożenie uczniów do niemalże monastycznego trybu życia. Uważał również, że niższe szkoły duchowne powinny zostać przekształcone w ośmioletnie szkoły ogólne, po których możliwe byłoby kontynuowanie nauki w placówkach świeckich. Kandydaci zdecydowani na przyjęcie święceń kapłańskich mieliby kształcić się dodatkowo w dwuletnich seminariach (system ten miał zastąpić czteroletnie szkoły duchowne i sześcioletnie seminaria). W seminariach najważniejszymi przedmiotami miały być patrologia oraz studia biblijne. W ostatecznie przeprowadzonej reformie wykorzystano jedynie pojedyncze elementy jego projektu^[1]. Zdaniem hierarchy głęboka reforma Kościoła była niezbędna i oczekiwała jej większość duchowieństwa prawosławnego Rosji^[2].

Dla uczczenia jego pamięci w Odessie wzniesiona została cerkiew św. Dymitra z Rostowa^[3].

Przypisy

↑ G. Freeze, The Parish Clergy in Nineteenth-Century Russia. Crisis, Reform, Counter-Reform, Princeton University Press, Princeton 1983, s.234-235
↑ G. Freeze, The Parish Clergy in Nineteenth-Century Russia. Crisis, Reform, Counter-Reform, Princeton University Press, Princeton 1983, s.301
↑ Храм святителя Димитрия Ростовского на 2-м христианском кладбище. [dostęp 2014-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-17)].

Bibliografia

Biogram w bazie prawosławia rosyjskiego

[1] G. Freeze, The Parish Clergy in Nineteenth-Century Russia. Crisis, Reform, Counter-Reform, Princeton University Press, Princeton 1983, s.234-235

[2] G. Freeze, The Parish Clergy in Nineteenth-Century Russia. Crisis, Reform, Counter-Reform, Princeton University Press, Princeton 1983, s.301

[3] Храм святителя Димитрия Ростовского на 2-м христианском кладбище. [dostęp 2014-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-17)].

[1]

[2]

[3]